Θλίψη στον Βόλο: Πέθανε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και προπονητής Βαγγέλης Βουρούκος

Ανείπωτη θλίψη προκάλεσε στον Βόλο ο θάνατος του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή και προπονητή Βαγγέλη Βουρούκου, σε ηλικία 64 ετών. Ο Βαγ...

Ανείπωτη θλίψη προκάλεσε στον Βόλο ο θάνατος του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή και προπονητή Βαγγέλη Βουρούκου, σε ηλικία 64 ετών. Ο Βαγγέλης Βουρούκος κατέληξε σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης όπου νοσηλευόταν, μετά από άνιση μάχη που έδωσε με τον καρκίνο. Αύριο, Πέμπτη 14 Μαρτίου, και ώρα 3.30 μ.μ. θα γίνει η κηδεία του από τον Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας Νέας Ιωνίας, ενώ η ταφή θα γίνει στο Κοιμητήριο Προφήτη Ηλία Αλυκών.

O Βαγγέλης Βουρούκος είχε φορέσει τη φανέλα τόσο της Νίκης, στην οποία ξεκίνησε την καριέρα του, όσο και του Ολυμπιακού που βρέθηκε μετά τη θητεία στην Α’ Εθνική με τα χρώματα της ΑΕΛ. Ωστόσο, ο 64χρονος τεχνικός μπορούσε να υπερηφανεύεται για ένα ακόμη επίτευγμα στην πολυετή διαδρομή του στους πάγκους, αφού είχε εργαστεί και στα δύο σωματεία σε Β’ και Γ’ Εθνική.

Μόλις πριν από ένα μήνα είχε μιλήσει στην εφημερίδα «Θεσσαλία» και στον Χριστόφορο Σεμέργελη, λίγο πριν το ματς της χρονιάς ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Νίκη:

Γέννημα-θρέμμα της Νέας Ιωνίας, από πολύ μικρή ηλικία βρέθηκε κοντά στη Νίκη. «Από έξι ετών θυμάμαι τον εαυτό μου στο γήπεδο, ενώ στα 11 χρόνια μου έπαιζα στα τσικό με προπονητή τον Γκαμέτη. Έναν άνθρωπο που ήταν η «ζωντανή» ιστορία της Νίκης. Πραγματικός άρχοντας», θυμήθηκε ο κ. Βουρούκος, ενώ το βλέμμα του έπεσε στη φωτογραφία που κοσμεί το εξώφυλλο του εξαιρετικού λευκώματος που κυκλοφόρησε πριν από χρόνια ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Ίωνες» για την ομάδα της Νέας Ιωνίας. «Η φωτογραφία είναι από το 1932 κι εκτός από τον πατέρα μου, στην ομάδα ήταν αρκετοί θείοι μου, μέχρι κι ένας θείος της γυναίκας μου», εξομολογήθηκε με συγκίνηση, μην κρύβοντας τους ισχυρούς δεσμούς του με τους «κυανόλευκους».

Πριν από 36 χρόνια ο Βαγγέλης Βουρούκος «μετακόμισε» στον Ολυμπιακό Βόλου, ενώ μέχρι σήμερα μνημονεύει την πρώτη φορά που τέθηκε αντιμέτωπος της ομάδας που ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά και είχε γίνει επαγγελματίας σε ηλικία 16 ετών: «Τον Ιανουάριο του 1983 υπέγραψα στον Ολυμπιακό. Μ’ έπιασε τότε η τρέλα να φύγω από την ΑΕΛ. Ήθελα να γυρίσω πίσω στον Βόλο. Από τη στιγμή που είχα ανακοινώσει την απόφαση στο φιλικό μου περιβάλλον, επί έναν μήνα η διοίκηση του Ολυμπιακού μ’ έπαιρνε κάθε μέρα τηλέφωνο. Εγώ σκεφτόμουν να γυρίσω στη Νίκη, αλλά την τελευταία μέρα των μεταγραφών, παρότι ο πρόεδρος της Λάρισας επέμενε να με κρατήσει, είπα το «ναι» στον Ολυμπιακό. Περίμενα τη Νίκη, αλλά οι τότε διοικούντες με κορόιδευαν και επίσημη πρόταση στην ΑΕΛ δεν έγινε ποτέ». Η τύχη τα έφερε έτσι που ο Βαγγέλης Βουρούκος σκόραρε σε βάρος της Νίκης σ’ εκείνο το ματς της σεζόν 1982/83, στο οποίο ο Ολυμπιακός είχε θριαμβεύσει 2-0. «Έχω έντονες αναμνήσεις από εκείνο το παιχνίδι. Πάντως, το γκολ δεν το είχα πανηγυρίσει», πρόσθεσε με νόημα.

Οι αναμετρήσεις Ολυμπιακού και Νίκης αποτελούν σημείο αναφοράς για το φίλαθλο κοινό της πόλης και κεντρίζουν πάντοτε το ενδιαφέρον του στις περισσότερες περιπτώσεις. Όμως, ο Βολιώτης προπονητής επισήμανε αρκετά στοιχεία που έχουν εκλείψει τα τελευταία χρόνια στα τοπικά ντέρμπι: «Πιο παλιά υπήρχε απαράμιλλο πάθος. Άνθρωποι κάθε ηλικίας ζούσαν και ανάπνεαν για τους αγώνες ανάμεσα σε Νίκη και Ολυμπιακό. Τόσο εντός των αγωνιστικών χώρων, όσο και στην εξέδρα ένιωθες τον τρομερό παλμό. Το γήπεδο γέμιζε. Κόβονταν χιλιάδες εισιτήρια, θυμάμαι πολλά παιχνίδια που οι φίλαθλοι κρέμονταν σαν σταφύλια από τις εξέδρες. Αντίθετα τώρα δεν συμβαίνει το ίδιο. Πριν από καιρό παρακολούθησα τον προημιτελικό του κυπέλλου ΕΠΣΘ και απογοητεύθηκα από τη χαμηλή προσέλευση του κοινού. Καμία σχέση με τα χρόνια που παίζαμε εμείς. Το ποδόσφαιρο έχει απαξιωθεί, ενώ παίζει ρόλο και το γεγονός ότι ο κόσμος δεν βλέπει Βολιώτες στην ενδεκάδα. Έχει εκλείψει το τοπικό στοιχείο, δεν αξιοποιούνται τα ταλέντα».

Όσο για τα προγνωστικά του για την αυριανή κόντρα και την έκβαση της «μάχης» του φετινού τίτλου; Ο Βαγγέλης Βουρούκος τόνισε: «Οι δύο ομάδες είναι μακράν οι καλύτερες στον 4ο όμιλο. Απέχουν παρασάγγας από τους υπόλοιπους. Όποιος πιστέψει περισσότερο στη νίκη, εκείνος θα κερδίσει, αλλά και στο κατά πόσο θα πειθαρχήσουν οι παίκτες στη στρατηγική που θα χαράξει κάθε προπονητής. Συναισθηματικά ανήκω στη Νίκη, γιατί προέρχομαι από τη Νέα Ιωνία. Όμως, επειδή μου αρέσει να είμαι δίκαιος, να ανέβει όποιος το αξίζει πραγματικά».

Πηγή: e-thessalia.gr