"Έκρηξη" των μισθώσεων Airbnb δείχνει έρευνα - Ποιες είναι οι αρνητικές επιπτώσεις

Με ρυθμούς 25% σε ετήσια βάση κινούνται τα μεγέθη από τη βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων (τη λεγόμενη και οικονομία διαμοιρασμού), κα...

Με ρυθμούς 25% σε ετήσια βάση κινούνται τα μεγέθη από τη βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων (τη λεγόμενη και οικονομία διαμοιρασμού), καταγράφοντας έσοδα άνω των 1,9 δισ. ευρώ, που αντιστοιχούν στο 10% της ετήσιας τουριστικής δαπάνης της χώρας.

Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από μελέτη που διενήργησε η Grant Thornton, για λογαριασμό του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας.

Το γεγονός αυτό, αναφέρει η μελέτη, κάνει επιτακτική την ανάγκη εμβάθυνσης του ρυθμιστικού πλαισίου που διέπει την εν λόγω μορφή δραστηριότητας, καθώς προκαλεί σειρά αρνητικών επιπτώσεων σε κοινωνικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό επίπεδο.

Σύμφωνα με την έρευνα, παρατηρείται το φαινόμενο του εκτοπισμού ακινήτων από τις μακροχρόνιες μισθώσεις, προκαλώντας ανισορροπία στην ανάπτυξη του τουριστικού και του υπόλοιπου οικιστικού περιβάλλοντος με ταυτόχρονη γεωμετρική αύξηση των ενοικίων.

Συγκεκριμένα, στην Αθήνα ένα ακίνητο στην οικονομία του διαμοιρασμού στερεί δύο ακίνητα από τις μακροχρόνιες μισθώσεις, ενώ προκαλείται αύξηση 9,3% στις τιμές των ενοικίων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο διάστημα που διενεργήθηκε η έρευνα (Νοέμβριος 2018-Ιανουάριος 2019), με δείγμα 36.000 ακινήτων, στα Χανιά στο διάστημα αυτό διατίθενται για βραχυχρόνια μίσθωση 4.500 ακίνητα και μόλις 200 για μακροχρόνια.

Στο οικονομικό σκέλος, η μείωση των δημοσίων εσόδων την τριετία 2016-2018 εκτιμάται στα 300 εκατ. ευρώ και οι απώλειες σε θέσεις εργασίας εκτιμώνται σε 36.560, καθώς στην οικονομία του διαμοιρασμού παρατηρείται το φαινόμενο της "αθέατης εργασίας", όπως χαρακτηρίζεται.

Την ίδια στιγμή παρατηρούνται αρνητικές επιδράσεις σε επίπεδο κοινωνικής συνοχής, με αλλοίωση του αστικού περιβάλλοντος. Η έρευνα κάνει λόγο για τουριστικά γκέτο, αύξηση δικαστικών διαμαχών και ζητημάτων δημοσίας ασφάλειας.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΞΕΕ , Αλέξανδρο Βασιλικό, από το 2012 έχουν επισημανθεί οι αρνητικές επιδράσεις της βραχυχρόνιας μίσθωσης και ζητούμενο είναι όχι τι χάνουν οι ξενοδόχοι αλλά τι χάνει η κοινωνία, όσο η βραχυχρόνια λειτουργία παραμένει χωρίς ρύθμιση και έλεγχο εφαρμογής των υφιστάμενων ρυθμίσεων.