Της Γεωργίας Γκαρδαλίνου Ενώ ο χρόνος έχει ήδη να μετράει αντίστροφα για την απερχόμενη συμμορία που...
Ενώ ο χρόνος έχει ήδη να μετράει αντίστροφα για την απερχόμενη συμμορία που...
λυμαίνεται το τιμόνι της ΕΕ αλλά και τις ζωές μας, απέλπιδες απόπειρες μικρών μικρών πραξικοπημάτων ουσίας προσπαθούν να αλλάξουν τους κανόνες της τελευταίας στιγμής με ζητούμενο φυσικά την παραμονή τους στο τιμόνι.
λυμαίνεται το τιμόνι της ΕΕ αλλά και τις ζωές μας, απέλπιδες απόπειρες μικρών μικρών πραξικοπημάτων ουσίας προσπαθούν να αλλάξουν τους κανόνες της τελευταίας στιγμής με ζητούμενο φυσικά την παραμονή τους στο τιμόνι.
Μεταξύ τυριού και αχλαδιού λοιπόν, τρέχοντας και μη φθάνοντας προσπαθούν να αλλάξουν κανόνες ουσίας, όπως αυτόν της σύστασης των πολιτικών ομάδων, τον κανόνα των ομόφωνων αποφάσεων των συνόδων, το δικαίωμα βέτο μεμονωμένων χωρών. Μια πρώτη γεύση διαχωρισμών είχαμε την εβδομάδα που μας πέρασε με αφορμή την οδηγία που ήδη ψηφίστηκε από το Ευρωκοινοβούλιο (367 υπέρ, 158 κατά, απείχαν 69) σύμφωνα με την οποία οι κυβερνήσεις που δεν σέβονται το κοινό δίκαιο, είτε αναμειγνύονται στις δικαστικές υποθέσεις ή δεν εναντιώνονται σε απάτες και διαφθορά, κινδυνεύουν με την αφαίρεση των ευρωπαϊκών χρηματικών κονδυλίων που αντιστοιχούν στο κράτος μέλος.
Η οδηγία αυτή περνάει τώρα στο Eurogroup. Αν το κείμενο αυτό τύχει και της έγκρισης των υπουργών, το εκτελεστικό της Ένωσης δημιουργεί μια ανεξάρτητη αρχή, υποβοηθούμενη από ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων, που θα εξετάσουν τις ελλείψεις σε όλες τις χώρες και να αποφασίσει τα μέτρα που θα επιβληθούν τα οποία και μπορούν να περιέχουν τόσο το πάγωμα των πληρωμών του κοινού προϋπολογισμού ή την μείωση των προ-χρηματοδοτήσεων προς το κράτος μέλος...
Ακόμη, στα σκαριά βρίσκεται οδηγία για την χρήση των μέσων μαζικής κοινωνικής δικτύωσης κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου από τους πολίτες της ΕΕ, με στόχο την διασφάλιση της μη επιρροής της ψήφου (το λες και λογοκρισία) και την εισαγωγή χρηματικού πρόστιμου ίσου προς το 5% του ετήσιου ισολογισμού του πολιτικού κόμματος ή του ιδρύματος που θα έχει παραβεί τον κανόνα. Τα κόμματα μάλιστα που θα κάνουν προεκλογική εκστρατεία κινδυνεύουν να μην εισπράξουν για ένα χρόνο της επιδοτήσεις τους. Και αυτή η οδηγία αναμένεται στα τέλη του Γενάρη να πάρει το δρόμο της από την νομική υπηρεσία του ευρωκοινοβουλίου ώστε να ψηφιστεί στις αρχές του Μάρτη. Έτσι οι πολίτες δεν θα μπορούν να εκφραστούν υπό το φόβο μιας λογοκρισίας ενώ ταυτόχρονα άνετα θα μπορούν να βομβαρδίζονται από τον κάθε μπεκρούλιακα για το καλό τους, αν δούμε μάλιστα και τα κονδύλια που έχουν ήδη προετοιμάσει θα φάμε πολύ καλή πλύση εγκεφάλου, εξάλλου έχουμε προσωπική πείρα από τέτοιες πρακτικές...
Το βαρύ πυροβολικό όμως στις οδηγίες τελευταίας κυριολεκτικά στιγμής είναι ο δούρειος ίππος του Μανωλάκη του Μακρόν, που με αφορμή την εναντίωση της Ιρλανδίας και του Λουξεμβούργου στην φορολόγηση των ιντερνετικών κολοσσών κατεβάζει την πρόταση να μην λαμβάνονται πλέον με ομόφωνα οι αποφάσεις που αφορούν σε φορολογικά και δημοσιονομικά θέματα, στα οποία επίσης θα πάψει να ισχύσει και το βέτο των μεμονωμένων κρατών, με αποτέλεσμα να περνάνε ότι γουστάρουν χωρίς καν να μας ρωτήσουν.
Το ότι κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους ίσους στην ΕΕ είναι παλιά ιστορία, που την έχουμε γευτεί παντοιοτρόπως, στα φανερά αλλά και στα μουλωχτά, και το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα μας το δίνει ακριβώς το μεγάλο αγκάθι της διαχείρισης του Brexit που τώρα τρέχουν και δεν φθάνουν να το αποκλείσουν... ενώ κάθε κράτος μόνο του τώρα τρέχει και δεν φθάνει να καλύψει την νεκρή γραμμή της 29/03.
Βεβαίως η ιστορία της ένταξης και παραμονής του Ηνωμένου Βασιλείου δεν ήταν ποτέ μια εύκολη υπόθεση και φυσικά οι πολίτες του ένοιωθαν την παραμονή τους ως πιάσιμο και χούφτωμα των οπισθίων τους και γι αυτό ακριβώς ψήφισαν όπως ψήφισαν, αφού η ιστορία της διαφοροποίησης τους στην κοινή βάρκα χρονολογείται επίσημα από το 1984, από τον καιρό της Θάτσερ: η συμμετοχή στον κοινό κορβανά του Ηνωμένου Βασιλείου, αν οι κανόνες ίσχυαν για όλους το ίδιο και κάποιοι δεν ήταν καλοί και διαλεγμένοι κι άλλοι αποπαίδια, θα ήταν περί τα 20 δις ευρώ.
το λες και προφητικό
Όμως η κυρία Θάτσερ είχε ιδιαίτερα κακή άποψη για την κοινή αγροτική πολιτική για την οποία πλήρωνε αλλά δεν απολάμβανε και τα λεφτά της ενίσχυαν κυρίως την Γαλλία, οπότε και απείλησε να φύγει, αναφωνώντας “Iwant my money back” (Σύνοδος στο Φοντενεμπλό της Γαλλίας, 25-26.06.1984)... έτσι δημιουργήθηκε ένας μικρός συμβιβασμός, και αντί για 20 της κάναμε ένα σκόντο να δίνει κάπου 14 δις... τα υπόλοιπα τα βάζουμε εμείς οι υπόλοιποι επιπλέον, εμείς δηλαδή όχι όλοι ακριβώς το ίδιο, μιας και κάποιες χώρες έχουν ένα σκόντο στα λεφτά που τσοντάρουν για τα λεφτά που δεν δίνει το Ηνωμένο Βασίλειο, ίσο με το 25% του ποσού που θα τους αντιστοιχούσε.
Μαντέψατε ποιος σέρνει το χορό των εκπτώσεων; Μα η Γερμανία φυσικά ακολουθούμενη από Αυστρία και Σουηδία... Και φυσικά αυτά τα χρήματα που πάνε να ισοφαρίσουν αυτά που δεν δίνει η Γερμανία, η Αυστρία η Σουηδία και φυσικά το Ηνωμένο Βασίλειο, το πληρώνουν οι χαραμοφάηδες του Νότου (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία κλπ) μέσω ποσοστού του ΦΠΑ, μάλιστα υπολογίζεται πως μόνο γι αυτό το ποσόν του σκόντου η Ιταλία δίνει παραπάνω κάπου 1 δις τον χρόνο...
Κι ακόμα ότι το διάσημο χαράτσι της πλαστικής σακούλας αντί για το περιβάλλον πάει στον ίδιο κωδικό που διαχειρίζεται ο μπεκρούλιακας Νο.2 κατά κόσμον Γκιντερ Εττιγκερ, για το οποίο πληρώνουμε μεν στα μαγαζιά, αλλά δεν γνωρίζουμε το συνολικό ύψος του, ούτε άλλο από τη διαχείριση του.
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση