13 Ιανουαρίου 1996. Η 9χρονη Άμπερ Χάγκερμαν έκανε ποδήλατο μαζί με τον 5χρονο αδερφό της στη γειτονιά του σπιτιού της στην περιοχ...
13 Ιανουαρίου 1996. Η 9χρονη Άμπερ Χάγκερμαν έκανε ποδήλατο μαζί με τον 5χρονο αδερφό της στη γειτονιά του σπιτιού της στην περιοχή του Άρλινγκτον στο Τέξας.
Τα δυο παιδιά έφτασαν μέχρι το πάρκινγκ ενός εγκαταλελειμμένου μπακάλικου που συνήθιζαν να πηγαίνουν για να παίξουν. Ξαφνικά ένα μαύρο βαν σταμάτησε δίπλα στα δυο παιδάκια. Η πόρτα του βαν άνοιξε και δυο χέρια τράβηξαν μέσα τη μικρή Άμπερ. Το κορίτσι άρχισε να φωνάζει και να κουνάει τα πόδια του για να γλιτώσει. Όμως, δεν τα κατάφερε. Λίγα λεπτά αργότερα, το βαν είχε εξαφανιστεί. Ο αδερφός της είχε μείνει σοκαρισμένος. Δεν είχε καταλάβει τι είχε συμβεί. Το μόνο που ήξερε ήταν ότι ένας «κακός» πήρε την αδερφή του.
Ο μικρός Ρίκι επέστρεψε στο σπίτι μόνος και είπε στη μητέρα και τον παππού του τι είχε συμβεί. Ο μοναδικός μάρτυρας ήταν ένας ηλικιωμένος, ο Τζίμι Κέβιλ, ο οποίος εκείνη την ώρα βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού του. Αμέσως κάλεσε την αστυνομία, η οποία έφτασε στο σημείο λίγα λεπτά αργότερα. Περισσότεροι από 50 αστυνομικοί και ομοσπονδιακοί πράκτορες άρχισαν να αναζητούν το χαμένο κορίτσι. Όμως, οι έρευνες δεν οδηγούσαν πουθενά. Τα μόνα στοιχεία που είχαν ήταν ότι το βαν ήταν μαύρο και ότι ο απαγωγέας ήταν ένας άνδρας άνω των 25 ετών. Για τον εντοπισμό της Άμπερ είχαν επιστρατευθεί γείτονες και απλοί πολίτες που άκουσαν ότι το κορίτσι χάθηκε από το πουθενά. Σχεδόν τέσσερις μέρες μετά από την εξαφάνισή της, ένας άνδρας έβγαλε τον σκύλο του βόλτα στην περιοχή. Ξαφνικά έπεσε πάνω στο νεκρό σώμα της Άμπερ. Βρισκόταν σε χαντάκι κοντά σε ένα ρυάκι λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο της απαγωγής. Το κορίτσι ήταν γυμνό και φορούσε μόνο μια κάλτσα. Το σώμα της βρεχόταν συνεχώς από το τρεχούμενο νερό. Ο άνδρας πλησίασε και είδε ότι ο λαιμός του κοριτσιού είχε κοπεί. Το νερό είχε σβήσει όλα τα αποτυπώματα του δράστη. Μετά από ιατροδικαστική εξέταση κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το κορίτσι δεν δολοφονήθηκε κατευθείαν. Ο απαγωγέας την κράτησε ζωντανή δυο μέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων τη βασάνισε και την κακοποίησε σεξουαλικά. Στη συνέχεια, της έκοψε τον λαιμό και την πέταξε στο ρυάκι.
Το κορίτσι είχε σχεδόν αποκεφαλιστεί. Η υπόθεσή της παραμένει ανεξιχνίαστη
Οι έρευνες συνεχίστηκαν. Ωστόσο, οι αστυνομικοί δεν μπορούσαν να βρουν τον δολοφόνο με τα στοιχεία που είχαν. Στα μοναδικά συμπεράσματα που κατέληξαν ήταν ότι ο απαγωγέας ήταν ιδιαίτερα εξοικειωμένος με την περιοχή, καθώς το σημείο που έριξε το σώμα της ήταν πολύ απομονωμένο. Αυτό σήμαινε πως είτε εργαζόταν είτε έμενε στο Άρλινγκτον. Όμως, το γεγονός ότι η μικρή Άμπερ ήταν δυο μέρες ζωντανή χωρίς να τη δει κανείς σήμαινε ότι ο απαγωγέας της είχε βρει μια καλή κρυψώνα. Παράλληλα, οι Αρχές θεώρησαν ότι ήταν ένα ευκαιριακό έγκλημα και όχι στοχευμένο. Ο απαγωγέας έτυχε να περνάει από το σημείο, είδε την Άμπερ μόνη της χωρίς κάποιο κηδεμόνα και την άρπαξε παρορμητικά. Μετά από τρία χρόνια εξονυχιστικών ερευνών, η ομάδα των αστυνομικών από το Άρλινγκτον και το FBI που είχε αναλάβει την εξιχνίαση του εγκλήματος, διαλύθηκε. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα, σχεδόν δυο δεκαετίες μετά τη δολοφονία της Άμπερ, τόσο η οικογένεια όσο και η αστυνομία ελπίζει ότι κάποια στιγμή θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Η δημιουργία του Amber Alert Μετά τον θάνατο της Άμπερ οι γονείς της άρχισαν να συγκεντρώνουν υπογραφές για να πιέσουν το νομοθετικό σώμα του Τέξας να υιοθετήσει αυστηρότερους νόμους για την προστασία των παιδιών. Το έγγραφο με τις υπογραφές το έδωσαν στον Τζορτζ Μπους που τότε ήταν ο κυβερνήτης του Τέξας, ώστε να του δείξουν ότι ήταν απαίτηση όλων των πολιτών. Οι γονείς της εννιάχρονης τα κατάφεραν. Ήταν μπροστά όταν ο πρόεδρος Μπιλ Κλίντον υπέγραψε την τροπολογία για τη νέα και αυστηρότερη νομοθεσία κατά παιδικών εγκλημάτων.
Ο βιασμός και η δολοφονία της Άμπερ έδειξε ότι το σύστημα εντοπισμού εξαφανισμένων παιδιών νοσούσε. Ο περισσότερος κόσμος δεν γνώριζε τα χαρακτηριστικά του κοριτσιού, πότε ακριβώς είχε χαθεί και κάτω από ποιες συνθήκες. Μπορεί τις δυο μέρες που η Άμπερ ήταν ζωντανή, κάποιος να ήταν περισσότερο υποψιασμένος αν έβλεπε το βαν ή ακόμη και το κορίτσι στο δρόμο. Οποιοδήποτε παραπάνω στοιχείο θα μπορούσε να είχε σώσει τη μικρή Άμπερ. Κάποια στιγμή η Νταιάνα Σιμόν, μια ανήσυχη μητέρα κάλεσε έναν τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό και είπε πώς από τη στιγμή που η αμερικανική τηλεόραση βγάζει έκτακτα δελτία καιρού για να προειδοποιήσει τους πολίτες, γιατί να μην κάνει το ίδιο και για την εξαφάνιση ενός παιδιού. «Λένε ότι η απαγωγή της Άμπερ έγινε περίπου στις 4 η ώρα το μεσημέρι. Την άρπαξαν σε ένα βαν και κανείς δεν είδε τίποτα. Συγγνώμη, αλλά αυτό είναι αδύνατον. Το πρόβλημα δεν ήταν ότι οι άνθρωποι δεν είδαν τίποτα. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν ήξεραν τι έβλεπαν», είπε αργότερα η Σιμόν.
Η ιδέα της έγινε πράξη και έτσι δημιουργήθηκε το AMBER Alert σαν παρακαταθήκη της 9χρονης Άμπερ που έχασε τη ζωή της. Παράλληλα, το AMBER προκύπτει και από τα αρχικά της φράσης «America’s Missing: Broadcast Emergency Response», που σημαίνει «Απώλεια στην Αμερική: Εκπέμπουμε σήμα έκτακτης ανάγκης». Το σήμα του AMBER ALERT εφαρμόστηκε πρώτη φορά στο Ντάλας. Σιγά σιγά εξαπλώθηκε σε όλες των Ηνωμένες Πολιτείες, αν και για τα δυο πρώτα χρόνια τα ειδικά ενημερωτικά δελτία εκπέμπονταν κυρίως από το ραδιόφωνο. Τα επόμενα χρόνια το σήμα κινδύνου για τα ανήλικα παιδιά εντάχθηκε στην τηλεόραση, τις εφημερίδες, σε τοπικούς οργανισμούς, σε μέσα μεταφοράς, σε πινακίδες στους δρόμους και στο διαδίκτυο, ώστε να ενημερώνεται το ευρύ κοινό.
Πλέον εφαρμόζεται και σε 21 ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ των οποίων είναι το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Κύπρος, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Σλοβακία. Στην Ελλάδα το AMBER ALERT ξεκίνησε με πρωτοβουλία του «Του Χαμόγελου του Παιδιού», το 2007. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της επίσημης ιστοσελίδας του AMBER ALERT περίπου χίλια παιδιά έχουν σωθεί χάρη στο σήμα της 9χρονης Άμπερ. «Θέλω όλοι να θυμούνται την Άμπερ και πως έγινε θυσία ώστε να σωθούν εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο», δήλωσε η μητέρα της το 2016 σε συνέντευξή τύπου 20 χρόνια μετά τη δολοφονία της. Κάθε φορά που ακούει ότι βρέθηκε κάποιο παιδί που αγνοούνταν, πιστεύει ότι το πνεύμα της κόρης της το προστάτεψε και λέει: «Μπράβο το κορίτσι μου. Πάλι τα κατάφερες».
Πηγή: mixanitouxronou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση