Δημήτρης Τριάντος Με αφορμή τον σημερινό μαραθώνιο, ένα μύθο θα σας πω….1896, οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί αγώνες στην Αθήνα. Αποφασ...
Με αφορμή τον σημερινό μαραθώνιο, ένα μύθο θα σας πω….1896, οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί αγώνες στην Αθήνα. Αποφασίζεται η αναβίωση του μαραθωνίου αγωνίσματος. Ποιοι θα πάρουν μέρος; Στις 10 Μαρτίου διοργανώθηκε ο επίσημος προκριματικός αγώνας , προκρίθηκαν οι 6 πρώτοι, νικητής ο αθλητής του Πανελληνίου Χαρίλαος Βασιλάκος, ο πρώτος νικητής του σύγχρονου μαραθωνίου στην ιστορία. Ο υπεύθυνος για το αγώνισμα ταγματάρχης Γ. Παπαδιαμαντόπουλος, υπασπιστής του Βασιλιά Γεώργιου, αποφασίζει αυθαίρετα να αυξήσει τους συμμετέχοντες σε 10, στις 24 Μαρτίου οργανώνει δεύτερο προκριματικό να βρει τους άλλους 4, εδώ μπαίνει στο κάδρο κάποιος Σπύρος Λούης, όχι αθλητής, νερουλάς από το Μαρούσι, φυσιολογικά αποκλείστηκε τερματίζοντας 5ος και εκτός του προκαθορισμένου χρονικού ορίου! Και τι κάνει ο ταγματάρχης, αποφασίζει μαζί με τους 4 πρώτους να συμπεριλάβει τον 5ο δηλ τον Λούη και τον έκτο (!) και τελικά να αγωνιστούν 12 στο αγώνισμα ! όλως τυχαίως ο Λούης ήταν ο ιπποκόμος του ταγματάρχη στο στρατό! Και έρχεται η μεγάλη μέρα του τελικού, 29 Μαρτίου, μαζί με τους Έλληνες τρέχουν ένας από Ουγγαρία, Αυστραλία, ΗΠΑ και 2 από Γαλλία, ελπίδα όλων ο νικητής να είναι Έλληνας.
Ο ταγματάρχης πυροβολεί στον αέρα και οι 17 αθλητές ξεκινούν να διανύσουν τα περίπου 40 χλμ. της διαδρομής (τα σημερινά 42.195μ. καθιερώθηκαν αργότερα). Στα πρώτα 10 χιλ. προπορεύεται μια μικρή ομάδα αποτελούμενη από τον Γάλλο, τον Αυστραλό και τον Αμερικανό, ακολουθούν οι Έλληνες Λαυρέντης, Βασιλάκος και ο Ούγγρος, πουθενά ο Λούης. Στο Πικέρμι, οι χωρικοί τους υποδέχονται με κρασί και μεζέδες, μια αγκαλιάζει τον Βασιλάκο και τον ρίχνει σε ένα τραπέζι με μεζεκλίκια (τέτοια επαγγελματική οργάνωση! ), ο αθλητής σηκώνεται και συνεχίζει. Στο 23ο χιλιόμετρο ο Αμερικανός αποσύρεται, το ίδιο και ο ένας Γάλλος, στο 32ο παίρνει κεφάλι ο Αυστραλός, στους Αμπελόκηπους εγκαταλείπει, όχι παράξενο μια που το αγώνισμα γινόταν για πρώτη φορά και αυτοί ήταν αθλητές ημιαντοχής, όχι Μαραθωνίου. Λίγη ώρα αργότερα στο Παναθηναϊκό Στάδιο ακούγονται ξέφρενοι πανηγυρισμοί και ένας ήχος από κανόνι που σημαίνει πως ο αθλητής που τερματίζει πρώτος είναι Έλληνας, 70.000 θεατές κραύγαζαν ρυθμικά «Έλλην, Έλλην», ήταν ο Σπύρος Λούης!. Ο Βασιλιάς Γεώργιος τον ασπάζεται, «Αυτή η στιγμή είναι ιερή για την Ελλάδα», ενώ ο εμπνευστής των Αγώνων, βαρώνος Πιέρ ντε Κουμπερντέν του λέει «Σήμερα έγραψες ιστορία».
Επτά λεπτά αργότερα τερματίζει κατάκοπος ο Χαρίλαος Βασιλάκος, αξιωματούχος του παλατιού τον συγχαίρει για τη δεύτερη θέση. «Δεύτερη; Μα δεν με προσπέρασε κανείς» θα ψελλίσει, το ίδιο θα πει και ο Ούγγρος που τερμάτισε τρίτος. Το ενδιαφέρον είναι ότι τρίτος τερμάτισε ο Έλληνας Μπελόκας αλλά τον είδε ο Ούγγρος να ανεβαίνει σε κάρο (!) κατέθεσε ένσταση και την κέρδισε, άρα κατεργαριά μπορούσε να γίνει. Κάπως έτσι πρέπει να έγινε και με τον Λούη. Ελέχθη ότι κάλυψε σημαντικό μέρος της διαδρομής πάνω σε…κάρο ή καβάλα σε …άλογο, κόβοντας δρόμο κάτι που εξηγεί γιατί ήταν «αόρατος» στους προπορευόμενους αθλητές. Ενώ στα υπόλοιπα αγωνίσματα των Αγώνων υπήρχε κάποια υποτυπώδης οργάνωση, στον Μαραθώνιο υπήρχε χάος, υπήρχαν μόνο έφιπποι στρατιώτες του ταγματάρχη Παπαδιαμαντόπουλου που υπάκουαν μόνο στον Διοικητή τους, οι δρομείς έτρεχαν χωρίς τη συνοδεία κριτών ανάμεσα στις ερημιές χωρίς θεατές. Νικητής θα ανηγορεύετο όποιος έφθανε πρώτος στο Παναθηναϊκό Στάδιο, χωρίς να ελέγχεται τι συνέβη κατά τον αγώνα. Ο άσημος Λούης, που με το ζόρι τερμάτισε στον προκριματικό με επίδοση 3.19, στο τελικό τους κατατρόπωσε όλους με επίδοση 2.59, κέρδισε δηλαδή 20 λεπτά (5 χιλιόμετρα ταχύτερα) μέσα σε λίγες ημέρες όταν οι μαραθωνοδρόμοι αγωνίζονται χρόνια για να μειώσουν την επίδοση τους κατά 1-2 λεπτά, ένας τεχνικός σχολιάζει ειρωνικά « Δεν είμαι ειδικός στην ιππασία αλλά αυτή η βελτίωση δεν συνάδει με άνθρωπο αλλά με....άλογο!» Η Ελλάδα χρειαζότανε πάση θυσία μία πρώτη νίκη, αναζητούσε ένα εθνικό σύμβολο και τον βρήκε στο πρόσωπο του αφελή και κουτοπόνηρου Λούη με τη βοήθεια του ανθρώπου του παλατιού, που έδρασε βασιλικότερος του Βασιλέως!
Την υπόθεση περί " κατεργαριάς " ενισχύει ότι ο Λούης, παρά τις πιέσεις και τις προκλήσεις ΟΥΔΕΠΟΤΕ έτρεξε πάλι σε αγώνα οιασδήποτε αποστάσεως! Αυτό και εάν είναι παγκόσμια πρωτοτυπία, ο Ολυμπιονίκης– Θρύλος να μην ξανατρέξει, το γιατί είναι αυτονόητο, θα ξεσκεπάζετο η μετριότητα του!
Ο Σπύρος Λούης πράγματι υπήρξε ο πρώτος σταρ στην ιστορία των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Το Ολυμπιακό μας Στάδιο φέρει το όνομα του, όπως και η κεντρική λεωφόρος έξω από το Ολυμπιακό στάδιο του Μονάχου, ενώ η ιστορία του... έπαιξε και στο Χόλιγουντ με την ταινία «Συνέβη στην Αθήνα» (1964) με πρωταγωνίστρια το τότε σύμβολο του σεξ Τζέιν Μάνσφιλντ, μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και στο ομότιτλο τραγούδι τη Νανά Μούσχουρη.
Τι κέρδισε ο Λούης: Σύμφωνα με εφημερίδα της εποχής: «Ο κύριος Κυπαρίσσης, πρόεδρος της συντεχνίας αργυροχρυσοχόων του πρόσφερε μία χρυσή αλυσίδα, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κύριος Τζιβανόπουλος ένα δαχτυλίδι, ο καφεπώλης Δημήτριος Μπαβέας δωρεάν καφέδες για ένα χρόνο, ο Παύλος Αθανασίου 100 οκάδες κρασί, η ξενοδόχος Δήμητρα Βιβή δωρεάν φαγητό εφόρου ζωής, οι Σιδηρόδρομοι Αττικής δωρεάν εισιτήριο εφόρου ζωής, ο Μιχαήλ Βόδας μια κυνηγετική καραμπίνα, η εταιρεία Σίνγκερ μία ραπτομηχανή, ο σοκολατοποιός Παυλίδης το βάρος του Ολυμπιονίκη σε …σοκολάτα!» και το σπουδαιότερο από όλα, επιτέλους παντρεύτηκε την αγαπημένη του Ελένη, οι γονείς της δεν ήθελαν για γαμπρό τον 24χρονο απένταρο νερουλά τώρα όμως είναι Εθνικός ήρωας… Επιπλέον, το όνομα του μπήκε στο καθημερινό μας λεξιλόγιο…«Έγινε Λούης» για κάποιον που εξαφανίζεται τρέχοντας γρήγορα, όντως εξαφανίστηκε αλλά όχι τρέχοντας!
Φωτο 3, 4. Ο Σπύρος Λούης σε μεγάλη ηλικία, ο εγγονός του αναγκάστηκε το 2012 να πουλήσει το ασημένιο κύπελλο για να βοηθήσει την οικογένεια του, το τρόπαιο αγόρασε σε δημοπρασία το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και εκτίθεται στο ομώνυμο κέντρο πολιτισμού στην Αθήνα. Άλλος ένας Εθνικός μας μύθος, όλοι οι λαοί έχουν την μυθολογία τους, σαν την δικιά μας δεν υπάρχει, όπου στον κόσμο και να βρεθείς σε παλάτια, δημόσια κτίρια κλπ την Ελληνική Μυθολογία θα συναντήσεις, η ωραιότερη και πιο ευφάνταστη του κόσμου, διαχρονικά το πλέον εξαγώγιμο προϊόν μας, όχι μόνο τα παραμύθια στο DNA μας αλλά αρνούμαστε να κοιτάξουμε και την αλήθεια, όποιος το κάνει ύποπτος, παραμυθιάζουμε και παραμυθιαζόμαστε με τα πάντα, κάπως έτσι ψηφίζουμε κιόλας! Η ιστορία μας είναι γεμάτη από σπουδαίους ανθρώπους με μοναδικά επιτεύγματα, δεν είχαμε ανάγκη από ένα ακόμα κίβδηλο!
Φωτο 2. η ιστορική φωτογραφία από τον Μαραθώνιο του 1896. Ο Βασιλάκος στη μέση...δεν γνωρίζω αν είναι από τον προκριματικό ή τον τελικό!
Φωτο 1. ένας τζέντλεμαν, ο Χαρίλαος Βασιλάκος από χωριό κοντά στο Γύθειο, μετά τους Ολυμπιακούς αποφοίτησε από τη Νομική, συνέχισε να αγωνίζεται και τερμάτισε πρώτος στο βάδην 1000 μ. το 1900, 1901, το 1903 και το 1906. Ψηλός, γοητευτικός με ιδιαίτερη λεπτή φωνή, φημιζόταν για το κομψότατο ντύσιμο του και τους ευγενικούς τρόπους του. Κάθε πρωί ξυριζόταν στο κουρείο της Ομόνοιας «Αι Καλάμαι» και στο δρόμο έπαιρνε ένα λουλούδι απ’ τα ανθοπωλεία για να το βάλει στο πέτο του. Πέθανε το 1964, 87 ετών, συνταξιούχος διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών. Χρόνια αργότερα, ο ίδιος θα αποκαλύψει στον γιο του Κωνσταντίνο, πως επισκέφτηκε τον Λούη στα αποδυτήρια του Σταδίου και του είπε: «Αυτό που έκαμες ήταν άτιμο. Δεν θέλω να αμαυρώσω τους πανηγυρισμούς και γι' αυτό δεν θα κάνω ένσταση. Ας σε κρίνει ο Θεός».
Η ιστορία είναι γνωστή στους αθλητικούς κύκλους και έχει γραφτεί στον τύπο, εκτός όμως από τους αθλητές και τους υπερήφανους συντοπίτες του, τον Βασιλάκο δεν το ξέρει ούτε η μάνα του, πέθανε και στα χείλη του η φράση «μα εμένα δεν με προσπέρασε κανείς», ας αφιερώσουμε την ανάρτηση στην μνήμη του όπως και σε κάθε έντιμο και αξιοπρεπή άνθρωπο που θα παραμείνει ανώνυμος, ζήτω η ταλαντούχος ανωνυμία!
Στα σχόλια, το έγγραφο που δείχνει την κατάταξη στον προκριματικό, τα εγγόνια του Βασιλάκου το παραχώρησαν στο Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου…
---------------------------
O Βασιλάκος στην πρώτη θέση, 31ος ο Λούης με επίδοση 3.19, στο τελικό τους κατατρόπωσε όλους με επίδοση 2.59 κέρδισε δηλαδή 20 λεπτά (5 χιλιόμετρα ταχύτερα) μέσα σε 2 εβδομάδες, επίδοση που δεν συνάδει με άνθρωπο αλλά με άλογο, προσέξτε ότι το κείμενο λέει ότι προκρίθηκαν οι 5 πρώτοι, ο ταγματάρχης μετά τους έκανε 6 !
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση