Δεν πέθανε... δολοφονήθηκε!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας Αυτή η γη δεν είναι για πούλημα. Aυτή η γη ανήκει στο...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

Αυτή η γη δεν είναι για πούλημα.

Aυτή η γη ανήκει στο...
λαό μας.
Κάποιοι είναι νεκροί, κάποιοι είναι ζωντανοί,

αλλά πολλοί ακόμη δεν έχουν γεννηθεί!

«Σου ανήκει κάτι σ' αυτόν τον κόσμο, γι' αυτό... σήκω!» μας λέει ο ποιητής Γκασσάν Καναφάνι

11 Νοέμβρη 2004... Σαν σήμερα δολοφονήθηκε ο ηγέτης της Παλαιστινιακής Επανάστασης! Μας λείπει ο Abu Ammar...

Σ' εμάς, ανήκει το δικαίωμα στη μνήμη, αφού το πολιτικό μας σύστημα "πούλησαν την ψυχή τους στο διάβολο".
«Η θύμηση του παρελθόντος μπορεί να είναι η απαρχή επικίνδυνων διαισθητικών γνώσεων
και η παγιωμένη κοινωνία δείχνει να φοβάται τα ανατρεπτικά περιεχόμενα της μνήμης» μας λέει ο Χέρμπερτ Μαρκούζε κι αυτό το τρέμουν οι παγκόσμιοι καταπιεστές.

Δολοφόνησαν από τα μέσα τον ηγέτη της Επανάστασης γιατί η Παλαιστινιακή Επανάσταση είχε ηγέτες που δεν συμβιβαζόταν με την σιωνιστική ναζιστική κατοχή της Παλαιστινιακής Πατρίδας:
1: Abu Jihad, αρχηγός του ένοπλου τμήματος της di Al Fatah .
2: Abu Abbas, υπεύθυνος της επιχείρησης "Achille Lauro".
3: Abi Iyad, υπεύθυνος ασφάλειας της Al Fatah .
4: Γιάσερ Αραφάτ...
5:George Habbash, Γενικός Γραμματέας του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης - F.P.L.P.
6: Inaam Raad, ηγέτης του Συριακού Εθνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος - P.S.N.S.
7: George Ibrahim Abdallah, από τους μεγαλύτερους ηγέτες της Παλαιστινιακής Αντίστασης, σήμερα φυλακισμένος στη Γαλλία.
8: Οι ηγέτες του φοιτητικού κινήματος του Ιράν, που πρωτοστάτησαν στην κατάληψη της αμερικανικής πρεσβείας στην Τεχεράνη.
Υπήρχαν ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, αλλά η Παλαιστίνη κι ο αγώνας για την πατρίδα, ήταν πάνω από όλα (Βλ. φωτο σε Όταν η Παλαιστινιακή Επανάσταση είχε Ηγέτες).
Σήμερα ο Μαργουάν Μπαργκουτί, ο αρχηγός της ιστορικής Φατάχ του Αραφάτ σαπίζει στις κατοχικές φυλακές... εγκαταλελειμμένος από τους εραστές των συνομιλιών με τους σιωνιστές και το δικτατορικό σιωνιστικό καθεστώς των Σαούδ.

Ο Φαρούκ Αλ-Καντούμι, Γενικός Γραμματέας της Φατάχ κι ο τελευταίος εν ζωή του ιδρυτικού πυρήνα της Φατάχ και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ) σε συνέντευξη τύπου παρουσίασε τα πρακτικά σύσκεψης ανάμεσα σε συνεργάτες του Αραφάτ, τον πρώην πρωθυπουργό του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν, με τη συμμετοχή Αμερικανών στρατηγών, που οργάνωναν τη συνωμοσία για τη δολοφονία του Γιάσερ Αραφάτ κι όλοι σφυρίζουν αδιάφορα μέχρι σήμρα! (Βλ. 15 Ιούλη 2009 μεταξύ πολλών: القدومي: عباس تواطأ لاغتيال عرفات).
Στη δική μας πατρίδα, στην Ελλάδα ο Ανδρέας Παπανδρέου κι οι κυβερνήσεις του δεν αναγνώρισαν ΠΟΤΕ ως κράτος το κατοχικό σιωνιστικό καθεστώς!
Την 59η ημέρα διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ της 3ης του Σεπτέμβρη, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ανδρέας Παπανδρέου, παρά τη λυσσώδη αντίδραση της τότε Ε.Ο.Κ. (σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση), των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, προσκαλεί στην Ελλάδα τον Γιάσερ Αραφάτ (τότε τρομοκράτης για όλες τις χώρες της δύσης).

ΗΠΑ, ΕΟΚ, ΝΑΤΟ... μπροστά στην ανυποχώρητη στάση του Ανδρέα Παπανδρέου -παρά τις χυδαίες απειλές τους- κάνουν ένα βήμα πίσω και προτείνουν στον πρωθυπουργό της Ελλάδας μια μεσοβέζικη λύση: "Αναγνωρίστε την Παλαιστίνη, αλλά ταυτόχρονα το Ισραήλ"... διαμηνύει ο Αμερικανός πρέσβης στον Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου εμμένει στην μη αναγνώριση του παράνομου σιωνιστικού καθεστώτος, του ναζιστικού Ισραήλ... 

Για τον Ανδρέα Παπανδρέου η προϋπόθεση αναγνώρισης του Ισραήλ είναι η εφαρμογή της απόφασης του ΟΗΕ: Ίδρυση Ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους, Επιστροφή των Προσφύγων, πρωτεύουσα η Ιερουσαλήμ! Η Μελίνα Μερκούρη "κραυγάζει"... "Μόνον όταν θα καρφώσουμε τη σημαία της Παλαιστίνης στην Ιερουσαλήμ, την πρωτεύουσα των Παλαιστινίων, τότε θα ησυχάσω"!

Το παράνομο σιωνιστικό κατοχικό καθεστώς αναγνωρίζει μετά το βρώμικο '89 η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με υπουργό των Εξωτερικών τον "πατριώτη" Α. Σαμαρά, ο οποίος επισκέπτεται το Ισραήλ και δηλώνει την υποταγή της κυβέρνησης Μητσοτάκη... φορώντας τον "κιπά"!

Ο Ανδρέας Παπανδρέου αψήφισε όλη τη δυτική "συμμαχία", πιέσεις και απειλές... αναγνώρισε την Παλαιστίνη ως κράτος, δεν αναγνώρισε ποτέ το Ισραήλ και φυσικά δεν φόρεσε ποτέ "κιπά"!

Κι η κορυφαία στάση της ελληνικής πατρίδας όταν οι ιμπεριαλιστές αποφασίζουν (Αύγουστο '82) το ΤΕΛΟΣ στην Παλαιστινιακή Αντίσταση και τον Αραφάτ!

Το Ισραήλ εισβάλλει στο Λίβανο. Ο Αραφάτ κι οι Φενταγίν αντιστέκονται δρόμο με δρόμο, σπίτι με σπίτι, πόρτα με πόρτα… και τέλος εγκλωβίζονται στην περιοχή του Λιμανιού της Βηρυτού…

Άνισος αγώνας… Καμία χαραμάδα διαφυγής… το τέλος αναπόφευκτο!

Οι παγιδευμένοι Φενταγίν, χωρίς νερό, τρόφιμα και δοκιμαζόμενοι από τα φονικά όπλα των ΗΠΑ, παρά την αντίσταση δεν έχουν καμία ελπίδα.

Συνάμα, όπου υποχωρούν οι μαχητές του Αραφάτ, φωτιά και λεπίδι για ότι κινείται και είναι Παλαιστινιακό. Στο πέρασμα του Αττίλα, ότι έχει σχέση με την Παλαιστίνη γίνεται τέφρα…

Οι παλαιστινιακοί καταυλισμοί, ναι οι καταυλισμοί υπό την προστασία του ΟΗΕ στον Λίβανο, ισοπεδώνονται και οι άμαχοι κατακρεουργούνται!

ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΟΚ, Αραβικές χώρες, ΕΣΣΔ… δεν αντιδρούν μπροστά στο Ολοκαύτωμα του Παλαιστινιακού λαού…

Τον Αύγουστο του 1982 ένας Ευρωπαίος πρωθυπουργός σηκώνει οργισμένη φωνή!
Ένας Έλληνας, ο Ανδρέας Παπανδρέου, πρωθυπουργός της Ελλάδας, μέλος της ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ, αδιαφορώντας για τη στάση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και της ΕΟΚ, διδάσκει στην παγκόσμια κοινότητα τη Διεθνιστική Αλληλεγγύη, τη στάση των σοσιαλιστών απέναντι στην αδικία!

Βέβαια, πως μπορεί να ξεχάσει τη βοήθεια της Παλαιστινιακής Αντίστασης στον αντιδικτατορικό αγώνα, στο Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα - ΠΑΚ… πως μπορεί να ξεχάσει πως δεν μπορείς να είσαι σοσιαλιστής, αριστερός, δημοκράτης και να σιωπάς μπροστά στο διεθνές έγκλημα, την εθνοκάθαρση του αδελφού Παλαιστινιακού λαού, του φίλου και συντρόφου σου Γιάσερ Αραφάτ!

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ηγέτης της ΕΡΕ, της ΝΔ, ο εθνάρχης της δεξιάς συνιστά «ψυχραιμία» στον Ανδρέα Παπανδρέου… τον καλεί ν’ αναλογιστεί πως «η Ελλάδα ανήκει στη δύση και έχει υποχρεώσεις απέναντι στους συμμάχους…». Μάλιστα, ο “εθνάρχης” της δεξιάς, προσπαθώντας να αποτρέψει την απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου, του επισήμανε με έμφαση «Τα μεγάλα είναι για μεγάλους».

Δεν γνώριζε πως ο Ανδρέας ήταν «μεγάλος» κι αυτός ο ίδιος ένας νάνος της πολιτικής, ελέω Φρειδερίκης πολιτικός, υποταγμένος στη δύση!

Ο ηγέτης έχει λάβει τις αποφάσεις του… και μόνος του σύμμαχος ο Βάσος Λυσσαρίδης, ο ηγέτης των σοσιαλιστών της Κύπρου!

Πλοία της ελληνικής κυβέρνησης αναχωρούν για το Λίβανο και όλοι εκτιμούν πως δεν θα φθάσουν ποτέ, πως οι μεγάλες δυνάμεις δεν θα το επιτρέψουν!

Τα ελληνικά πλοία φθάνουν στη Βηρυτό, επιβιβάζουν ΟΛΟΥΣ τους μαχητές της Παλαιστινιακής Αντίστασης με όλο τον οπλισμό τους -και τους τραυματίες Φενταγίν-, μαζί με τον Γιάσερ Αραφάτ, τον ηγέτη της Παλαιστινιακής Επανάστασης και στις 30 Αυγούστου αναχωρούν για την Ελλάδα!

Οι μαχητές της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, με ευθύνη του πρωθυπουργού της Ελλάδας Ανδρέα Παπανδρέου και ενάντια στους συνένοχους «πολιτισμένους» ηγέτες της δύσης, θα φθάσουν στην Αθήνα και θα βρούνε καταφύγιο στην Ελλάδα του Ανδρέα.

Ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου τους υποδέχτηκε στο Φάληρο, παρά τις προτροπές των ισχυρών να μην εμπλακεί η χώρα μας.

Έτσι γράφεται η ιστορία και έτσι θα τη θυμόμαστε όσοι είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε εκείνες τις στιγμές.

Τότε η παγκόσμια κοινότητα υποκλινόταν μπροστά στον πρωθυπουργό της Ελλάδας, που ΠΟΤΕ δεν αναγνώρισε ως κράτος το σιωνιστικό κατοχικό καθεστώς (Από τη συνέντευξη στην Αθήνα μετά την άφιξη των ανταρτών της Εποανάστασης και του Αραφάτ... ο ρασοφόρος είναι ο Παπαφλέσσας της Επανάστασης)

Σήμερα, δυστυχώς, αναζητούμε το χθες των μεγάλων λαϊκών Ηγετών!
Ο Γιάσερ κι ο αδελφός του Ανδρέας έφυγαν...  Όμως οι Αθάνατοι... δεν πεθαίνουν ποτέ! Αποτελούν σύμβολα αγώνα για Εθνική Απελευθέρωση στους ελεύθερους όλου του κόσμου.
Το περίσσευμα της μνήμης μπορεί να συνθλίψει το εξαθλιωμένο παρόν και τους εξαθλιωμένους πολιτικούς που πουλάνε ιδέες, ιδεολογίες, οράματα, όνειρα, για μια καρέκλα! 
Έτσι, όταν μας ρωτήσουν τι κάνουμε, γιατί επιμένουμε να θυμόμαστε, γιατί δεν βλέπουμε με "ρεαλισμό" μπροστά, το μέλλον… θα τους απαντήσουμε:

Εμείς θυμούμαστε!

Κι έτσι θα ‘ρθει η μέρα που εμείς θα θυμούμαστε τόσα πολλά, ώστε να θάψουμε σ’ ένα μεγάλο τάφο τους απατεώνες και παραχαράκτες της ιστορίας και του σοσιαλισμού.

«Οι αναμνήσεις είναι η δύναμή μας.

Ας μην αφήσουμε ποτέ να σβηστούν από τη μνήμη

οι ηρωικοί σταθμοί της Ιστορίας μας

κι όταν η νύχτα επιχειρεί να ξανάρθει,

εμείς ας βάλουμε φωτιά στις μεγάλες επετείους,

όπως θα ανάβαμε πυρσούς»

Βίκτωρ Ουγκό, από γράμμα στον Λουί Μπλανκ (1877)

Σχετικά με την Παλαιστίνη:

*  Αυτή η Γενοκτονία νομίζουν πως ξεχάστηκε;

*  Ένας γάμος αλλιώτικος από όλους!

* Οι Παλαιστίνιοι φυλακισμένοι εναντίον της Παλαιστινιακής Αρχής για... φυλετικό διαχωρισμό!

* Το δίλημμα στους Παλαιστίνιους: με τον άξονα της Αντίστασης, ή τα πετροδολάρια των σιωνιστών αράβων

*  Είναι ένα πάθος στην καρδιά μου...

* Ποδηλατικός γύρος Ιταλίας... του αίματος και της ντροπής!

* Η Παλαιστίνη χρειάζεται έμπρακτη αλληλεγγύη κι όχι ψέματα και φιλανθρωπία!
* Είναι ο νέος κυβερνήτης που σας μιλά... Το κομάντο Τσε Γκεβάρα!

* Θα τραφώ με τις σάρκες του κατακτητή μου. Προσέξτε! Την πείνα και την οργή μου... 

* Ο Γιάσερ δεν πέθανε... δολοφονήθηκε! 

* Ανθρώπινη ασπίδα ΜΕΣΑ στη Γάζα, στη διάρκεια των βομβαρδισμών 1
* Ανθρώπινη ασπίδα ΜΕΣΑ στη Γάζα, στη διάρκεια των βομβαρδισμών 2

* Η πρώτη ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα μετά τη σφαγή του Γενάρη 2009, "Καραβάνι της Ελπίδας" - European Campaign to End the Siege on Gaza: 'Hope per Gaza

* Έφυγε ο Παπαφλέσσας της Επανάστασης, αλλά πρόλαβε Λεύτερο το Χαλέπι!
* Όταν η Παλαιστινιακή Επανάσταση είχε Ηγέτες...
* Σάμπρα & Σατίλα... ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!
* 15 Μάη 1948... H μεγαλύτερη κλοπή στην παγκόσμια ιστορία

* Vittorio Arrigoni (Βίκ)... το γελαστό παιδί της Παλαιστίνης!
* O Όμαρ της Νάπολης...