Λάκης Λαζόπουλος: «Τα Χτυποκάρδια, η εποχή της ευκολίας, το θέατρο που μου άρπαξαν»

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ Το enikos.gr εξασφάλισε το δυνατό σημείωμα που έγραψε ο Λάκης Λαζόπουλος για το πρόγραμμ...

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ

Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ

Το enikos.gr εξασφάλισε το δυνατό σημείωμα που έγραψε ο Λάκης Λαζόπουλος για το πρόγραμμα του «Χτυποκάρδια στο θρανίο»που...σπάει πόρτες στο «Ήβη» και το «προδίδει»πριν αυτό μοιραστεί στους θεατές. Ο Λάκης με αφορμή τα «Χτυποκάρδια» αναφέρεται στον έρωτα τότε και τώρα, στον Μάνο του, στον Αλέκο του, αλλά και στην γερή ομάδα που έφτιαξε για το απαιτητικό αυτό ανέβασμα που κερδίζει το κοινό.

«Έπρεπε κάπου να την δεις. Ύστερα να ψάξεις, ύστερα να περιµένεις πότε θα την ξαναδείς. Ύστερα να βρεις το θάρρος να της µιλήσεις. Ύστερα βόλτες.Ύστερα η πρώτη αγκαλιά. Ύστερα χέρια που πλησιάζουν αργά το ένα το άλλο. Ύστερα το φεγγάρι που δεν µοιάζει σαν τα προηγούµενα φεγγάρια. Ύστερα το πρώτο φιλί. Ύστερα το δεύτερο, το τρίτο και, πολύ-πολύ αργότερα, το κρεβάτι.Τώρα ξεκινάµε από το κρεβάτι και πάµε προς τα πίσω. Και κάποια στιγµή ίσως υπάρξει και φιλί. Αλλά συνήθως το φιλί περισσεύει. Σ’ αυτή την εποχή της ευκολίας το πιο δύσκολο είναι να αγαπήσει κανείς και να ερωτευτεί πραγµατικά. Κι όµως, ας έχει φύγει αυτή η εποχή, ας έχουν αλλάξει όλα, τα αισθήµατα, σαν τις πιο αργές χελώνες του κόσµου, στέκουν ανυποχώρητα. Δεν θέλουν να φύγουν απ’ τις καρδιές. Ο πόνος, ο ίδιος µέσα στους αιώνες. Η ψυχή έχει συνέχεια.

Το έργο του Αλέκου Σακελλάριου µοιάζει να είναι µια ωραία ανάσα σ’ αυτή την εποχή, την βαθιά πληγωµένη απ’ όλους, κι από ‘µας τους ίδιους.Ο Μάνος Χατζιδάκις έχει γράψει αυτά τα υπέροχα τραγούδια που, λες και ήπιαν το αθάνατο νερό, ξεσηκώνουν στο πρώτο άκουσµά τους.Οι ηθοποιοί εξαιρετικοί. Όλοι τους.Όπως και όλοι οι συντελεστές του δηµιουργικού µέρους της παράστασης. Τους ευχαριστώ όλους απ’ την καρδιά µου.Με ησυχία, ηρεµία, πειθαρχεία και αγάπη φτάσαµε ως εδώ.Η παραγωγή ήρεµη δύναµη.Εγώ έπαιξα τον ρόλο του διαµεσολαβητή για λογαριασµό του Αλέκου Σακελλάριου και του Μάνου Χατζιδάκι.

Γνώρισα και τους δύο και τους αγάπησα, τον καθένα ξεχωριστά, και θέλω να τους πω ότι λειτούργησα µε σεβασµό στο έργο τους.Η Λίζα είναι πάντα εδώ και η καρδιά της κάθε Λίζας πάντα χτυπάει σε έναν µεγάλο έρωτα.

Κι ο Δηµήτρης είναι πάντα εδώ. Τακτοποιηµένος, ώριµος, πετυχηµένος. Αλλά η καρδιά δεν έχει προϋποθέσεις για το πώς θα ξαφνιαστεί.Δίπλα µας ο Κώστας Βουτσάς και η Μάρω Κοντού.Η ιστορία του θεάτρου χτυπάει εδώ. Στο θέατρο Ήβη.Επιστρέφω στο θέατρο Ήβη, µετά από τόσα χρόνια, ως σκηνοθέτης. Το θέατρο αυτό το βρήκα µια νύχτα, βρήκα ανθρώπους, το χτίσαµε, το φτιάξαµε και δεν είναι η ώρα να πω πώς και ποιοι µου το αρπάξανε. Αυτά θα λεχθούν αργότερα.Τώρα είµαι κι εγώ εδώ για να πάρω µαζί µε ‘σας µια ανάσα.Σας ευχαριστώ πολύ που είστε εδώ.Σας ευχαριστώ που είµαστε µαζί, σταθερά όλα αυτά τα χρόνια. Μια αγάπη που πέρασε σαράντα κύµατα.Αλλά έτσι είναι τα καράβια, έτσι είναι οι θάλασσες και έτσι είναι τα ταξίδια»Λάκης Λαζόπουλος-Σκηνοθέτης.