Handelsblatt: Η Κομισιόν πρωθεί την κατάργηση του βέτο σε αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής

H Γερμανία, η Γαλλία και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, θέλουν την κατάργηση του βέτο σε αποφάσεις εξωτε...

H Γερμανία, η Γαλλία και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, θέλουν την κατάργηση του βέτο σε αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ και τη λήψη των αποφάσεων με πλειοψηφία, αναφέρει δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδα Handelsblatt που επικαλείται πηγές στις Βρυξέλλες. Ωστόσο, η αντίσταση σε μία τέτοια αλλαγή είναι μεγάλη από ορισμένες χώρες της ΕΕ, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Ο στόχος είναι να γίνει πιο ισχυρή η ΕΕ στην εξωτερική πολιτική της, όπως αναφέρει η γερμανο-γαλλική διακήρυξη του Μέζεμπεργκ και όπως προανήγγειλε ο Γιούνκερ στην ομιλία που έκανε στις αρχές του μήνα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η εφημερίδα αναφέρει την οργή που προκάλεσε σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες το βέτο που έθεσε η Ελλάδα το 2017 στην καταγγελία της ΕΕ στον ΟΗΕ κατά της Κίνας για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα. «Το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών υπαγόρευσε σε μία χώρα-μέλος πώς πρέπει να ψηφίσιε στο Συμβούλιο», δήλωσε ένας διπλωμάτης της ΕΕ.

Είναι αμφίβολο, όμως, αν το σχέδιο για την κατάργηση του βέτο θα υλοποιηθεί, σημειώνει η εφημερίδα. Μία έρευνα που έκανε η Handelsblatt σε χώρες-μέλη της ΕΕ έδειξε ότι μόνο το Βέλγιο το υποστηρίζει ανεπιφύλακτα. Αντίθετα, τέσσερις χώρες – η Ελλάδα, η Πολωνία, η Λετονία και η Ιρλανδία – εξέφρασαν ενδοιασμούς ή ήταν κάθετα αντίθετες.

Και στο εσωτερικό της Κομισιόν υπάρχουν επιφυλάξεις. Η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική, Φεντερίκα Μογκερίνι, που είναι και αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεν συμφωνεί με την πρόταση, σύμφωνα με διπλωμάτες της ΕΕ.

Μία εκπρόσωπος της Κομισιόν απάντησε σε ερώτηση της εφημερίδας ότι για το θέμα πρόκειται να ληφθεί απόφαση τον Μάιο του 2019 στην έκτακτη σύνοδο κορυφής της ΕΕ που θα γίνει στη Ρουμανία. Ο Γιούνκερ πιέζει, επειδή θεωρεί ότι η ΕΕ λειτουργεί πολύ αργά και αναποτελεσματικά όσον αφορά στην εξωτερική πολιτική. Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν, θεωρεί ο ίδιος, την πολυτέλεια αυτής της βραδύτητας, καθώς οι παγκόσμιες δυνάμεις λαμβάνουν όλο και λιγότερο υπόψη τους τα ευρωπαϊκά συμφέροντα.