Ολόκληρη η απόφαση για τη δολοφονία της μικρής Άννυ - Η ετυμηγορία των δικαστών για το αποτρόπαιο έγκλημα

«Δεν μπορώ να περιγράψω ξανά όσα έκανα. Εγώ ο ίδιος δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω. Δεν έχω βράσει το παιδί, όπως λέγεται. Μόνο ο...

«Δεν μπορώ να περιγράψω ξανά όσα έκανα. Εγώ ο ίδιος δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω. Δεν έχω βράσει το παιδί, όπως λέγεται. Μόνο ο τεμαχισμός».

Αυτό είχε καταφέρει να ψελλίσει κατά την απολογία του στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας ο Στανισλάβ Μπακαρτζίεφ, ο πατέρας της 4χρονης Άννυ Μπορίσοβα, που βρήκε φρικτό θάνατο στα χέρια του. Στις 26 Σεπτεμβρίου ανοίγει ξανά η αυλαία της υπόθεσης δολοφονίας της 4χρονης Άννυ Μπορίσοβα, καθώς εκδικάζεται σε δεύτερο βαθμό ένα από τα πιο σκληρά εγκλήματα που έχουν καταγραφεί στην παγκόσμια ιστορία.

Ο πατέρας της μικρούλας από τη Βουλγαρία μαζί με τον φίλο του Ναζίφ Αχμέντοφ, σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση, την σκότωσαν και στη συνέχεια την τεμάχισαν και καθάρισαν το σπίτι για να κρύψουν το φρικτό τους έγκλημα. Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας εξέδωσε μια απόφαση 431 σελίδων, στην οποία σκιαγραφείται το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσε η μικρή Άννυ, ενώ περιγράφονται λεπτομερώς οι κινήσεις του πατέρα της για να εξαφανίσει το πτώμα.

Σημειώνεται, ότι σύμφωνα με το κατηγορητήριο, το Πάσχα του 2015 ο πατέρας της Άννυ Στάνισλαβ Μπαρκατζίεβ ή Σάββας, παρότι αρνήθηκε πως τη σκότωσε ομολόγησε ότι την τεμάχισε για να εξαφανίσει κάθε ίχνος της και κατονόμασε τον συγκατηγορούμενο του Ναζίφ Αχμέντοβ γνωστό ή Νικολάι ως τον άνθρωπο που εμπνεύστηκε το σχέδιο του τεμαχισμού κάτι που ο ίδιος αρνείται κατηγορηματικά. Στο εδώλιο για την υπόθεση βρίσκεται και η μητέρα της μικρής Δημητρίνα Μπορίσοβα με τις κατηγορίες της έκθεσης ανηλίκου σε κίνδυνο και ψευδορκίας, καθώς αρχικά είχε πεισθεί από τον συντρόφό της ότι η μικρή εξαφανίστηκε και έδωσε ψευδή κατάθεση στις Αρχές. Στην ίδια είχε επιβληθεί κάθειρξη 6 ετών, με μέρος της έδρας να διατυπώνει μειοψηφία θεωρώντας ότι έπρεπε να καταδικαστεί μόνο για ψευδορκία, ενώ 12 μήνες φυλάκιση «χρεώθηκε» και ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματός της Μιχαήλ Βόδα, καθώς έδωσε επίσης ψευδή κατάθεση στις Αρχές.

Η απόφαση

Πληρωμένος έρωτας, παρασιτικές συμπεριφορές και ναρκωτικά αποτελούσαν το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσε η 4χρονη Άννυ, από τη στιγμή που έφυγε από την αγκαλιά των παππούδων της στη Βουλγαρία.

«Την Άννυ επισκέπτονταν οι γονείς της κατά καιρούς στη Βουλγαρία (σσ: διέμενε με τους παππούδες), ενώ η μητέρα της, από την εργασία της ως ιερόδουλη και από δωρεές διαφόρων χρηματικών ποσών, που της έκανε Γερμανός υπήκοος με τον οποίο διατηρούσε ερωτική σχέση, συνέδραμε οικονομικά τους παππούδες στην ανατροφή της Άννυ, ενώ συντηρούσε και τον συντρόφό της. (…) Ο πατέρας της διατηρούσε φιλικές σχέσεις με υπερήλικα ιδιοκτήτη σπιτιού που φιλοξένησε το ζευγάρι, με τον οποίο είχε γνωριστεί το 2011, έχοντας συνευρεθεί μαζί του ερωτικά δύο φορές έναντι του ποσού των 20 ευρώ. (…) Ζούσε παρασιτικά και δη με χρήματα που κέρδιζε η μητέρα της Άννυ και αμφότεροι διήγαγαν πολυτελή βίο, αγοράζοντας ακρινά αυτοκίνητα και πραγματοποιώντας ταξίδια στο εξωτερικό. Ο τέταρτος κατηγορούμενος (Νικολάι) συνευρισκόταν ερωτικά με άντρες έναντι πληρωμής και ήταν περιστασιακός χρήστης ναρκωτικών ουσιών» αναφέρεται στην απόφαση του ΜΟΔ.

Σκληροί χωρίς συναίσθημα

Η περιγραφή των δικαστών για τους δολοφόνους της Άννυ Μπορίσοβα είναι χαρακτηριστική.

«Ψυχροί, παγεροί και χωρίς συναίσθημα άνθρωποι που εκτέλεσαν με απόλυτη νηφαλιότητα, ψυχραιμία και μεθοδικότητα, τον τεμαχισμό της Άννυ». Σημαντικό δε μέρος της απόφασης ασχολείται με το αν ο πατέρας της μικρής και ο φίλος του, προχώρησαν στις ανείπωτες πράξεις του όσο η 4χρονη βρισκόταν ακόμη στη ζωή.

«Η ύπαρξη αίματος της Άννυ σε διάφορα σημεία του υπόγειου διαμερίσματος της πολυκατοικίας επί της οδού Μιχαήλ Βόδα, μεταξύ των οποίων και σε τοίχους και μάλιστα σε ύψος ένα μέτρο περίπου, σε συνδυασμό με την ομολογία του Στανισλάβ Μπαρκατζίεβ περί τεμαχισμού, δεν μπορεί να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο η ανήλικη να τεμαχίστηκε εν ζωή. Η ανεύρεση διάσπαρτων κηλίδων αίματος σε διάφορα σημεία των τοίχων του διαμερίσματος, και σε ύψος ενός μέτρου, μαρτυρά σε επίπεδο που υπερβαίνει την απλή πιθανολόγηση και αγγίζει σχεδόν τη βεβαιότητα, ότι υπήρξε εκτίναξη του αίματός της και άρα ο τεμαχισμός της δεν έλαβε χώρα μετά το θάνατό της, αφού στην περίπτωση αυτή το αίμα θα λίμναζε γύρω από το χώρο του συμβάντος και δεν θα υπήρχε έξοδος αίματος υπό πίεση» σχολιάζεται στην απόφαση, που δίνει σημαντικές πιθανότητες το άτυχο πλάσμα να βίωσε εν ζωή τον τεμαχισμό. Ανάμεσα στις εκατοντάδες σελίδες της απόφασης, υπάρχουν τρεις, οι οποίες είναι αδύνατο να περιγραφούν. Πρόκειται για τις σελίδες που περιγράφονται λεπτομερώς οι πράξεις του πατέρα στο κορμάκι της κόρης του.

Πράξεις που ακόμα και ο ίδιος ξεστόμισε μόνο στην ανάκριση, αρνούμενος να τις επαναλάβει κατά την ακροαματική διαδικασία. Ο Στανισλάβ Μπακαρτζίεφ περιέγραψε πως επί δύο ημέρες τεμάχιζε την ανήλικη του κορούλα, τοποθετώντας τα κομμάτια σε σακούλες. Διέκοψε το «έργο» του το βράδυ της Ανάστασης και συνέχισε την Κυριακή του Πάσχα, ενώ την επόμενη ημέρα, ψύχραιμος, καθάρισε όλο το διαμέρισμα.

Μειοψηφία για τη μάνα

Στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο, εξαιρετικό ενδιαφέρον συγκεντρώνει η ποινική αντιμετώπιση που θα έχει η μητέρα, για την οποία στον πρώτο βαθμό διατυπώθηκε μειοψηφία ως προς την καταδίκη της για το αδίκημα της θανατηφόρας έκθεσης ανηλίκου σε κίνδυνο. Η ίδια καταδικάστηκε σε έξι έτη φυλάκιση με αναστολή μέχρι την εκδίκαση σε δεύτερο βαθμό, ποινή η οποία εάν διατηρηθεί θα την οδηγήσει στη φυλακή. Μάλιστα, η εισαγγελέας του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου είχε προτείνει την απαλλαγή της από την κατηγορία της θανατηφόρας έκθεσης ανηλίκου σε κίνδυνο, αλλά και από την πλημμεληματική μορφή του αδικήματος, με το σκεπτικό ότι ο πατέρας της Άννυς δεν ήταν βίαιος ούτε η χρήση ναρκωτικών τον καθιστούσε επικίνδυνο για το παιδί.

«Η Δημητρίνα εκδιδόμενη από την αρχή σχεδόν που ήρθε στην Ελλάδα, δούλευε συνεχώς. Ο πατέρας είχε αναλάβει τη φροντίδα του παιδιού. Ο Σάββας δεν εκδήλωσε πότε σημάδι βιαιότητας απέναντι στο παιδί. Δεν κατέθεσε κάτι τέτοιο ούτε ένας μάρτυρας. Προέβλεψε ότι ο Σάββας θα σκότωνε το παιδί και δεν έκανε τίποτα; Οδηγεί σε άτοπο» είχε αναφέρει.

Η τελική απόφαση της έδρας για την καταδίκη της πάρθηκε κατά πλειοψηφία, με την άποψη της μειοψηφίας που ζητούσε την απαλλαγή της, να διατυπώνεται στο σκεπτικό της απόφασης του ΜΟΔ. Ειδικότερα, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου και δύο ένορκοι υποστήριξαν: «Σύμφωνα με την κατάθεση της μητέρας της Δημητρίνας Μπορίσοβα, το ζευγάρι όταν πήγαινε στη Βουλγαρία έδειχνε ότι αγαπούσε τη μικρή Άννυ, ο πατέρας της της ψώνιζε, ήταν μια χαρά μπροστά της, δεν ήταν ποτέ βίαιος με την θυγατέρα του, η σύντροφός του δεν είχε εκφράσει ποτέ παράπονα σε βάρος του και του είχε εμπιστοσύνη. Επίσης, ο πατέρας της Δημητρίνας Μπορίσοβα κατέθεσε ότι ο Στανισλάβ Μπακαρτζίεβ φαινόταν ότι αγαπούσε τη θυγατέρα του και της έδειχνε στοργή, έχοντας καλή και κακή συμπεριφορά απέναντί της. Φαινόταν κανονικός άνθρωπος, πλην όμως μερικές φορές ήταν βίαιος, διότι τσακωνόταν με τη μητέρα της μικρής και σύντροφό του. Επιπλέον, η μητέρα του Σάββα ανέφερε ότι «εκείνος είχε μεγαλώσει και τον αδελφό του, καθώς εκείνη δούλευε. Όταν έμαθε ότι η Άννυ έμεινε με τον γιο της και η μητέρας της έλειπε στο εξωτερικό, δεν ανησύχησε όπως κατέθεσε, γιατί την τάιζε, την πήγαινε βόλτα και της έκανε όλα τα χατίρια».

Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι καταθέσεις των ψυχολόγων, οι οποίες υποστηρίζουν ότι ένας άνθρωπος βίαιος στη γυναίκα του, δεν σημαίνει ότι ήταν βίαιος και στο παιδί του. «Η Άννυ έδειχνε χαρούμενη όταν ήταν με τον πατέρα της, ενώ κανείς από το συγγενικό περιβάλλον δεν είχε να αναφέρει βίαια περιστατικά σε βάρος του παιδιού.

Επομένως από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε ότι ο Σάββας ήταν βίαιος προς την Άννυ, ούτε ότι την εξύβριζε ή ασκούσε λεκτική βία. Η Δημητρίνα Μπορίσοβα δεν είχε κάποιο λογικό κίνητρο προς διάπραξη του κακουργήματος της θανατηφόρας έκθεσης, κατά συνέπεια δεν υπάρχει ούτε ενδεχόμενος δόλος και πρέπει να κηρυχθεί αθώα» καταλήγει η άποψη της μειοψηφίας.