ΠΩΣ "ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ" το τοπίο (μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ) ο Τσίπρας...

Ξεκαθάρισμα λογαριασμών άρχισε να κάνει στον ΣΥΡΙΖΑ ο Τσίπρας ξεκινώντας, όπως σας έχω προαναγγείλει εδώ και αρκετό καιρό, από τον Σκουρ...

Ξεκαθάρισμα λογαριασμών άρχισε να κάνει στον ΣΥΡΙΖΑ ο Τσίπρας ξεκινώντας, όπως σας έχω προαναγγείλει εδώ και αρκετό καιρό, από τον Σκουρλέτη. Όλο αυτό το θέατρο που παίζεται με την ιστορία αρχικά του νέου γραμματέα και στη συνέχεια του ανασχηματισμού έχει να κάνει αποκλειστικά με την προσπάθεια του Τσίπρα να σώσει το τομάρι του, το πολιτικό και όχι μόνο, μετά την ήττα του στις εκλογές… 

Αυτό φάνηκε και με τα ονόματα των νέων υπουργών που ανακοίνωσε χθες το απόγευμα. Είναι μια κυβέρνηση "αυλικών" με λίγη ...γαρνιτούρα από πρώην ΠΑΣΟΚ με την Ξενογιαννακοπούλου (που πήρε τη θέση του Κουρουμπλή τον οποίο κλαδεψε) και πρώην ΝΔ με την Παπακώστα η οποία μπήκε στην κυβέρνηση μέσω Καμμένου. Ορφανό του Σημίτη (!) είναι και η Μ. Ζορμπά που αντικατέστηκε την Κονιόρδου στο Πολιτισμού.
Από εκεί και πέρα, πήραν υπουργικές καρέκλες, δια της αναβαθμίσεως, τα μέλη της προσωπικής παρέας του Τσίπρα όπως η Νοτοπούλου, ο Κρέτσος, ο Καλογήρου και ο Χαρίτσης που εκτινάχθηκε σε υπουργό Εσωτερικών.

Άλλα χαρακτηριστικά των χθεσινών εκκαθαρίσεων;
-Ο Παπαγγελόπουλος επικράτησε στο υπουργείο Δικαιοσύνης του Κοντονή που βρέθηκε, εντελώς, εκτός κυβέρνησης.
-Η συγκατοίκηση Καμμένου - Κουβέλη δεν άντεξε και ο ...Φανούρης πήγε στο Ναυτιλίας.
-Στον Καμμένο, που διατήρησε τις καρέκλες του με προσθήκη και της Μ. Χρυσοβελώνη ενώ κατά τα λοιπά απειλεί να ...ρίξει την κυβέρνηση, ο Τσίπρας έβαλε βεντούζα ως αναπληρωτή υπουργό τον μέχρι τώρα γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ Π. Ρήγα.
-Ο Κοτζιάς έχασε πρόσφατα τον Τόσκα αλλά βόλεψε τώρα έναν άλλο δικό του, τον Μπόλαρη ως υφυπουργό στο υπ. Εξωτερικών.
Ο "οικολόγος" Τσιρώνης αντικαταστάθηκε ως αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης από τον άλλο "οικολόγο" Δημαρά με τον οποίο όμως δεν ανταλλάσουν ούτε καλημέρα...

Γενικότερα, στο μαγαζί του ΣΥΡΙΖΑ οι εσωκομματικές «αλλαξοκωλιές» είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο από παλιά. Ίντριγκες, μαχαιρώματα και διαρκείς προδοσίες κομμουνιστικού τύπου από την εποχή που τα ποσοστά τους ήταν …μη ανιχνεύσιμα. Τα τελευταία χρόνια και κυρίως από τότε που άρπαξαν την εξουσία, αυτά υποχώρησαν τουλάχιστον σε επίπεδο κορυφής και ο Τσίπρας έγινε κυρίαρχος, παντοδύναμος, απέναντι σε όλους. Όμως σταδιακά εδώ και πολλούς μήνες το εσωτερικό τοπίο άρχισε να επηρεάζεται. Βλέποντας την ήττα να έρχεται και να τείνει να πάρει διαστάσεις συντριβής, οι Συριζαίοι αποσταθεροποιήθηκαν. Έτσι ξεκίνησαν πάλι οι ομαδοποιήσεις, οι φράξιες και οι συνωμοσίες με βασικό αντικείμενο το «τι θα κάνουμε την επόμενη ημέρα;»…
Ο Τσίπρας ξέρει πολύ καλά ότι το «κεφάλι» του κινδυνεύει πρώτα απ’ όλα από τους δικούς του. Αυτοί είναι που μόλις χάσει τις εκλογές και διαβεί την έξοδο του Μεγάρου Μαξίμου θα τον «αποκεφαλίσουν» για να σωθούν οι ίδιοι. Εβδομάδα με την εβδομάδα αυξάνονται μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ αυτοί που βλέπουν πλέον τον Τσίπρα ως βαρίδι και λένε ότι για να μπορέσουν να διατηρηθούν έστω και ως μικρό κόμμα, όπως ήταν παλιά, θα πρέπει να τον ξεφορτωθούν.
Ο Τσίπρας από την πλευρά του έχει διπλή ανησυχία κι αυτό είναι που του προκαλεί τη μεγάλη κατάθλιψη τις ώρες που δεν εμφανίζεται ως χαζοχαρούμενος μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες και τις φωτογραφικές μηχανές. Δεν ανησυχεί μόνο για την απώλεια της εσωκομματικής εξουσίας. Φοβάται -και δικαιολογημένα- ότι αν χάσει τον έλεγχο του κόμματος, οι δικαστικές και ποινικές περιπέτειες που θα αντιμετωπίσει στη συνέχεια για τα εγκλήματα και τα σκάνδαλα που διέπραξε κατά τη διακύβέρνησή του θα είναι πολύ μεγαλύτερες. Θέλει, με άλλα λόγια, να έχει το κόμμα …όμηρο και για την ακρίβεια να το χρησιμοποιήσει ως ασπίδα μπας και γλιτώσει ή καθυστερήσει τα Ειδικά Δικαστήρια που τον περιμένουν…
Το ξήλωμα του Σκουρλέτη ήταν το πρώτο βήμα του Τσίπρα προς την κατεύθυνση «εκκαθάρισης» του τοπίου από κάθε πιθανό αμφισβητία. Μάλιστα ξεπληρώνει με αχαριστία -όπως τους προηγούμενους- και αυτόν, γιατί ο Σκουρλέτης για να τον ακολουθήσει και να τον στηρίξει είχε προδώσει και αυτός με την σειρά του τον Λαφαζάνη το 2015. Γόνος της εφοπλιστικής οικογένειας Λαιμού από την πλευρά της μητέρας του, αποτυχημένος επαγγελματικά, με μεζονέτα και πλούσιο πόθεν έσχες στο βόρεια προάστια, θέλησε τώρα να …κινηθεί εν όψει των εξελίξεων ως δελφίνος. Βεβαίως πολλοί έχουν μπερδευτεί γιατί νομίζουν ότι ο μέχρι τώρα υπουργός Εσωτερικών πήρε κανένα σοβαρό αξίωμα. Μπαρμπούτσαλα. Αυτό είναι για το θεαθήναι και για τους άσχετους μόνο.
Κατ’ αρχάς, κόμμα με την έννοια της μαζικής συμμετοχής δεν υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε τώρα που έχουν γίνει κυβέρνηση και βρέθηκαν στο 36%. Μερικές χιλιάδες μέλη, που δεν ξεπερνούν τις 30.000 σε όλη την Ελλάδα, έχει. Περίπου όσους και όταν ήταν στο 3-4%. Ο γραμματέας επομένως δεν σημαίνει τίποτα γιατί και οι μηχανισμοί που υπάρχουν δεν ελέγχονται από αυτόν αλλά από τις διάφορες «ομάδες» και από τους «φυλάρχους». Ο γραμματέας και οι μηχανισμοί αυτοί θα είναι οι νεροκουβαλητές και οι απολογητές της κυβέρνησης στην πορεία προς τις εκλογές. Θα είναι υποχρεωμένοι να τρέχουν να μαζεύουν ψήφους και το σημαντικότερο είναι ότι θα χρεωθούν και το αποτέλεσμα της εκλογικής ήττας. Επομένως, μ’ ένα σμπάρο δύο τρυγόνια ο Τσίπρας στο επίπεδο αυτό. Ξεδοντιασμένος τώρα πριν από τις εκλογές ο Σκουρλέτης, χρεωμένος με την ήττα μετά από αυτές. Η εξουσία, η δύναμη, τα μεγάλα πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια παίζονται στην κυβέρνηση και όχι στο κόμμα. Στο Μέγαρο Μαξίμου και στα πέριξ , όχι στην Κουμουνδούρου. Ξηλώνοντας τον Σκουρλέτη λοιπόν από την κυβέρνηση και το πρώτο τη τάξει υπουργείο, στέλνει το «μήνυμα» σε όποιον άλλον πάει να «κινηθεί» ότι -τώρα που έχει την εξουσία- θα τον εξοντώσει. Αναγκάζει επομένως τους άλλους να καθίσουν φρόνιμα, έστω προσωρινά. Και ταυτόχρονα προσπαθεί να φτιάξει ένα δικό του προσωπικό «στρατό» προωθώντας ακόμη περισσότερο τους «τριανταπεντάρηδες» ώστε μαζί με όλα τα άλλα να τους χρησιμοποιήσει ως πραιτοριανούς του μετά τις εκλογές, εν όψει των περιπετειών που τον περιμένουν. Η προώθηση αυτή επισφραγίστηκε με τον χτεσινό ανασχηματισμό...
Νομίζει όμως ότι με όλα αυτά θα σωθεί ο κ. Τσίπρας; Με αυτό το πλευρό να κοιμάται…

M. Γιαλούρος