Με τις μεταμνημονιακές χειροπέδες...

«Ιστορική ημέρα» χαρακτηρίζουν τη σημερινή οι κυβερνώντες και οι άνθρωποί τους -όπως ο πρώην κηπουρός του Γιωργάκη Παπανδρέου, Ραγκούση...

«Ιστορική ημέρα» χαρακτηρίζουν τη σημερινή οι κυβερνώντες και οι άνθρωποί τους -όπως ο πρώην κηπουρός του Γιωργάκη Παπανδρέου, Ραγκούσης, που ξεροσταλιάζει για να πάρει ένα υπουργείο από τον Τσίπρα- αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν άλλο «μαύρο» σταθμός στη σύγχρονη Ιστορία αυτού του τόπου. «Ιστορική ημέρα»είναι αλλά από αρνητικής πλευράς. Είναι η ημέρα που τυπικά λήγει το τρίτο μνημόνιο αλλά ουσιαστικά αρχίζει η πορεία στο μεταμνημονιακό τούνελ που κι αυτό δεν έχει φως στο βάθος. Και μιλάμε για ένα βάθος πολλών, πολλών, δεκαετιών ακόμη…

Το Μέγαρο Μαξίμου πίστευε ότι ξημερώνοντας η σημερινή ημέρα το κλίμα που θα επικρατούσε θα ήταν αν όχι πανηγυρικό, τουλάχιστον θετικό για την κυβέρνηση. Γι’ αυτό και ετοίμαζαν φιέστες και εκδηλώσεις προκειμένου να «τονώσουν» κι άλλο αυτό το κλίμα και να ξεκινήσουν μια μεγάλη αντεπίθεση εν όψει του φθινοπώρου. Δεν ήταν μόνο, όμως, η φονική πυρκαγιά στο Μάτι με τους σχεδόν 100, επίσημα, νεκρούς μέχρι σήμερα που έκανε σμπαράλια αυτόν τον σχεδιασμό. Το θλιβερό αυτό γεγονός, μαζί με τις τεράστιες και εγκληματικές ευθύνες της ίδιας της κυβέρνησης, απλώς έδωσε τη χαριστική βολή, βύθισε ακόμη πιο κάτω την εικόνα της παρέας που μας κυβερνά. Είναι «μαύρη» η σημερινή ημέρα και θα γραφτεί κι αυτή με μελανά χρώματα στα ιστορικά κατάστιχα διότι είναι οικτρή η πραγματική κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία, από κάθε άποψη.

Μόνο ως ανέκδοτο και μάλιστα κρύο συζητούν οι Έλληνες τη σημερινή «έξοδο» από τα μνημόνια. Σε άλλες εποχές, που θα υπήρχαν και μεγαλύτερα αποθέματα χιούμορ, θα αποτελούσε αντικείμενο πολλαπλών θεατρικών επιθεωρήσεων και σατιρικών εκδηλώσεων προκειμένου να εκφραστεί με αυτόν τον τρόπο ο θυμός και η αηδία των Ελλήνων. Αυτό άλλωστε αποτυπώθηκε και σε όλο το διάστημα της μέχρι τώρα θερινής περιόδου. Όπου κι αν πήγαν πολιτικοί και άλλοι δημόσιοι παράγοντες αυτό το κλίμα συνάντησαν. Σε καφενεία, παραλίες, βουνά, πεζόδρομους με γηγενείς, εκδρομείς, νέους, γέρους, σερβιτόρους, λουόμενους, περιπτεράδες, αγρότες κτηνοτρόφους, υπαίθριους καλλιτέχνες. Τα πάντα. Κι η αλήθεια είναι επίσης ότι όπως μαθαίνω πολλοί Συριζαίοι βουλευτές δεν τόλμησαν να ξεμυτίσουν πολύ, γιατί σε όποιες περιοχές πήγαν τα άκουσαν για τα καλά ακόμη και από δικούς τους, έστω κι αν τα περιστατικά αυτά έμειναν μακριά από τη δημοσιότητα…

Η κανονική ζωή των Ελλήνων στην καθημερινότητά της, που είναι πολύ διαφορετική από αυτήν που παρουσιάζουν τα φίλτρα των συστημικών και εξαρτώμενων μέσων ενημέρωσης, έχει συνεχώς μεγαλύτερα προβλήματα επιβίωσης, ύπαρξης και ασφάλειας. Η απαισιοδοξία που επικρατεί έχει σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ αλλά αυτό έχει επιφέρει μαζί και μεγαλύτερη αποστροφή και αηδία του κόσμου για το υπάρχον πολιτικό σύστημα και το προσωπικό που το εκπροσωπεί, τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αντιπολίτευση. Καμιά ελπίδα και προοπτική δεν έχει να προσφέρει μέσα σε αυτό το κλίμα προς τους Έλληνες, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, ούτε αυτοί που περιμένουν να τους διαδεχτούν στην εξουσία.

Μπορεί αυτό το κλίμα να το «γυρίσει» ο Τσίπρας; Σε καμιά περίπτωση. Άλλωστε για πρώτη φορά κατά το φετινό καλοκαίρι και ο ίδιος αντιμετωπίζει ραγδαία φθορά. Ενώ μέχρι πρότινος εμφανιζόταν τουλάχιστον αυτός ως το «δυνατό χαρτί» του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα ο κόσμος του αποδίδει την κύρια ευθύνη. Παλαιότερα υπήρχαν κι αυτοί που έβρισκαν άλλοθι για το πρόσωπο του κι έλεγαν «αυτός δεν φταίει, προσπαθεί». Τώρα δεν ακούγεται πουθενά κάτι τέτοιο. Το αντίθετο. Η αποκαθήλωσή του έχει συντελεστεί σε εντυπωσιακό βαθμό κι αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο δεν διαθέτει «πάγκο» αλλά ότι κι ο ίδιος ως προπονητής πλέον δεν τραβάει…

Ο ανασχηματισμός που ετοιμάζει επομένως και τον ...διαφημίζει προκαταβολικά δεν πρόκειται να τον βοηθήσει. Τον κάνει γιατί είναι πλέον «αναγκασμένος» στο πλαίσιο της τελευταίας πράξης του δράματος πριν από τις εκλογές. Όπως έχει αποδειχθεί σε όλες τις αντίστοιχες περιπτώσεις κατά το παρελθόν, όταν μια κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός της βρίσκονται υπό κατάρρευση "ανασχηματίζονται" σε μια απελπισμένη προσπάθεια να κερδίσουν ακόμη λίγο πολιτικό χρόνο πριν από την τελική συντριβή. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Προσποιείται ο κ. Τσίπρας ότι θα κηρύξει αντεπίθεση και ότι θα αποτελέσουν μια νέα αφετηρία οι σχεδιαζόμενες αλλαγές, αλλά δεν είναι παρά ένα τρυκ που δεν πρόκειται να αποδώσει τίποτε και να ξεγελάσει κανέναν. Το μόνο «ενδιαφέρον» θα είναι οι εσωτερικές διευθετήσεις και τα μαχαιρώματα που θα γίνουν ενόψει της επόμενης ημέρας της εκλογικής ήττας στον ΣΥΡΙΖΑ. Κι ο ίδιος ο κ. Τσίπρας το μόνο που επιχειρεί στην πραγματικότητα τώρα είναι να διατηρήσει, μέσα από τις αλλαγές και τις καρατομήσεις που θα κάνει, τον έλεγχο στον ΣΥΡΙΖΑ που θα ηττηθεί…

Όλα αυτά αφήσουν εντελώς αδιάφορη την ελληνική κοινωνία, ειδικά σήμερα που «λήγει» τυπικά μεν το τρίτο μνημόνιο αλλά, ταυτόχρονα, μας περνούν τις μεταμνημονιακές χειροπέδες της διαρκούς φτωχοποίησης, της εξαθλίωσης, του ξεπουλήματος των πάντων και της εθνικής αναξιοπρέπειας και υποτέλειας…

Μ. Γιαλούρος