Θρίαμβος Φιλιππίδη στους έξοχους «Αχαρνής» του Τσιάνου

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ Το καλύτερο...ποδαρικό έκαναν στο Φεστιβάλ Επιδαύρου οι κατά Τσιάνο Αχαρνής αφού είχαν και κα...

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ
Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
Το καλύτερο...ποδαρικό έκαναν στο Φεστιβάλ Επιδαύρου οι κατά Τσιάνο Αχαρνής αφού είχαν και καλλιτεχνική κι εμπορική επιτυχία. Η παράσταση- γιορτή που έστησε ο σημαντικότατος σκηνοθέτης που μας έλειψε πολύ από το αργολικό θέατρο, ξεσήκωσε τους 15.000 θεατές που έσπευσαν να την χαρούν τις δύο μέρες που παίχτηκε σε αυτό. Η παράσταση-κέντημα που έφτιαξε με μεράκι, όντας σε μεγάλα κέφια βρήκε το δρόμο της μέσα από τις λαϊκές μας παραδόσεις οι οποίες συγγενεύουν ολοφάνερα με το Διονυσιακό Πνεύμα που είναι διάχυτο στο σπουδαίο αριστοφανικό έργο.Έχουν «παντρέψει» κι άλλες φορές επιτυχώς τις δυνάμεις τους ο άξιος σκηνοθέτης και ο χαρισματικός πρωταγωνιστές αλλά εδώ πέτυχαν κατά την γνώμη μου το αρτιότερο αποτέλεσμα.

ΛΙΓΟ μετά τον ερμηνευτικό του άθλο στον «Ηλίθιο»ο Φιλιππίδης «γίνεται»με οίστρο, ζηλευτό μέτρο,αξιοθαύμαστη αμεσότητα και σπάνια δεινότητα ο Δικαιόπολις, φωτίζοντας και αναδεικνύοντας όλες τις πτυχές του αριστοφανικού ήρωα. Για δύο περίπου ώρες σαρώνει την ορχήστρα του αργολικού θεάτρου, με συναρπαστικό τρόπο. Γεννημένος για αριστοφανικά έργα, μοιάζει να «γιορτάζει»παίζοντάς τα, κάνοντάς μας κι εμάς κοινωνούς σ’ αυτή την υπέροχη «γιορτή».Βλέπω εδώ και τριάντα χρόνια τον Φιλιππίδη στην σκηνή κι ομολογώ ότι ακόμα θαυμάζω την δεινότητά του να «περνά»από τον Πρίγκιπα του Ντοστογιέφσκι στον Δικαιόπολι του Αριστοφάνοι.Μπορούν να το κάνουν πολλοί ηθοποιοί της γενιάς του αυτό;Μπορούν να είναι εξαίρετοι στο Ντοστογιέφσκι ή στον Αριστοφάνη,αλλά μπορούν να είναι άψογοι και στους δύο, όπως αυτός; Δύσκολο. Ακατόρθωτο...
ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ αρωγός του το δίχως άλλο ο «μαιτρ»Τσιάνος! Ο Φιλιππίδης έχει όλα τα εφόδια για μια τόσο ισχυρή «νίκη»αλλά με την βοήθεια του «απογειώνεται» και θριαμβεύει, οφείλοντας πολλά στους ταλαντούχους συμπαίκτες του που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους σε αυτό το γερό διονυσιακό πανηγύρι που δεν πρέπει να χάσει κανείς! Μέγιστος συμπαίκτης του ο σημαντικός Παύλος Χαϊκάλης-άλλο «θηρίο»της κωμωδίας! Με που βγαίνει στην σκηνή ως Λάμαχος...κλαίει από τα γέλια το κοινό-μεγάλο τάλαντο που σε «πάντρεμα»με τον Φιλιππίδη δεν μπορεί παρά να παρασύρει και τον πιο δύσκολο θεατή. Έξοχος είναι στον Μεγαρίτη του ο πληθωρικός Κώστας Κόκλας-άλλη δυνατή μονάδα στην κωμωδία που ξέρει τον τρόπό να κλέβει στιγμές-στιγμές παράσταση.Βρήκα θαυμάσιο τον έμπειρο Τάκη Παπαματθαίου στο ρόλο του Θηβαίου και αποτελεσματικό και καίριο στο ρόλο του Ευριπίδη τον Ιωάννη Παπαζήση.Πέντε πρωταγωνιστές σε μια σύμπραξη αξιομνημόνευτη!
ΔΥΝΑΤΗ ήταν όμως και η συμβολή μιας αγκαλιάς ηθοποιών-μουσικών που είχαν στο πλάι τους οι άνωθεν πρωταγωνιστές!
Έδωσαν ρέστα αλφαβητικά οι Βατικιώτης Νίκος, Ζουγανέλης Αλέξανδρος, Καμμένος Παναγιώτης, Κατσώλης Παναγιώτης, Κοράκης Κωνσταντίνος, Κυπαρίσσης Βαγγέλης, Κωστάκης Ηρακλής, Μαγγόνας Αλκιβιάδης, Παυλίδης Παύλος, Πετκίδης Μάριος, Σταμούλης Γρηγόρης, Τσουρουνάκης Γιώργος, Φλέουρας Χάρης, Χιώτης Χάρης.Ένα μεγάλο μπράβο αξίζει και σ’ αυτούς!Ένα διπλό μπράβο πρέπει στον Τσιάνο που υπέγραψε και την έξοχη απόδοση του έργου-θαυμάσιες οι «μπηχτές» στα πειραγμένα ανεβάσματα του αρχαίου δράματος!-αλλά και την τέλεια χορογραφία μαζί με την Έλενα Γεροδήμου. Ο Γιάννης Μετζικώφ που υπέγραψε τα λειτουργικά σκηνικά και τα άψογα κοστούμια είναι πάντα πολύτιμος στο θέατρο.Θαυμάσια η μουσική του Γιώργου Ανδρέου αλλά κι η μουσική διδασκαλία του Παναγιώτη Τσεβά. Μην χάσετε τους «Αχαρνής»που περιοδεύουν επιτυχώς ανά την Ελλάδα!