Ο Προκόπης Παυλόπουλος εγκαινίασε το 4ο Διεθνές Θερινό Πανεπιστήμιο στη Σύρο

Στη Σύρο βρέθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, προκειμένου να κηρύξει την έναρξη των εργασιών του 4ου Διεθνούς ...

Στη Σύρο βρέθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, προκειμένου να κηρύξει την έναρξη των εργασιών του 4ου Διεθνούς Θερινού Πανεπιστημίου με τίτλο: «Ελληνική Γλώσσα, Πολιτισμός και Μέσα Επικοινωνίας-από την Αρχαιοελληνική Γραμματεία έως σήμερα».

Όπως γράφει το Cyclades24.gr, στο αεροδρόμιο υποδέχτηκαν τον Πρόεδρο, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύρο κ. Δωρόθεος’, ο Περιφερειάρχης και ο αντιπεριφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου, ο Δήμαρχος Σύρου-Ερμούπολης και οι εκπρόσωποι της στρατιωτικής ηγεσίας του νησιού.

Μιλώντας στην έναρξη των εργασιών του 4ου Διεθνούς Θερινού Πανεπιστημίου, ο κ. Παυλόπουλος αναφέρθηκε στη μεγάλη επιρροή του αρχαίου ελληνικού πνεύματος στη σύγχρονη επιστημολογία, αναλύοντας το χρονικό της επιστημολογικής εξέλιξης από τους Προσωκρατικούς ως την εποχή μας.

Αναλυτικά σύμφωνα με κάποια σημεία της ομιλίας του:

"Ένας από τους πιο αξιόπιστους τρόπους διάγνωσης της πορείας της επιστημονικής εξέλιξης, ως διαδικασίας διαρκούς προαγωγής της μεθόδου μετατροπής της Πληροφορίας σε Γνώση και της Γνώσης σε «Σοφία», συνίσταται στην παρακολούθηση των συμπερασμάτων της αντίστοιχης επιστημολογικής εξέλιξης.

Α. Συγκεκριμένα δε, μια τέτοια διάγνωση καθίσταται άκρως αντιπροσωπευτική, όταν ανιχνεύει τους μεγάλους «σταθμούς» της κατά τ’ ανωτέρω επιστημολογικής εξέλιξης. Ως τέτοιοι σταθμοί μπορούν βασίμως να χαρακτηρισθούν -με βάση ιδίως τα σύγχρονα δεδομένα της έρευνας στο πεδίο της επιστημονικής μεθοδολογίας- από την μια πλευρά αυτός του «Κύκλου της Βιέννης», που θεμελιώνει μιαν αντιμεταφυσική επιστημολογία και σηματοδοτεί την μέθοδο της επιστημονικής επαλήθευσης μιας δεδομένης επιστημονικής πρότασης. Και, από την άλλη πλευρά, εκείνος του Karl Popper και του Thomas Kuhn, που σηματοδοτεί την μέθοδο της, μέσω της ίδιας της Επιστήμης, διάψευσης μιας επίσης δεδομένης επιστημονικής πρότασης.

Β. Και κατά τούτο, το χρονικό της σύγχρονης επιστημολογικής εξέλιξης μπορεί να περιγραφεί -πάντοτε με τα κατάλληλα «εργαλεία» της επιστημονικής μεθοδολογίας- ως ένα «διάνυσμα», το μήκος του οποίου οριοθετούν στην μια άκρη του η μέθοδος της «Επαλήθευσης» και, στην άλλη άκρη του, η μέθοδος της «Επιλάθευσης». Η μέθοδος της «Επαλήθευσης».

Η διαδικασία της «επαληθευσιμότητας» και, άρα, η συνακόλουθη μέθοδος της «Επαλήθευσης» στον χώρο της επιστημονικής μεθοδολογίας δεν γεννήθηκε πρωτογενώς. Για την ακρίβεια, η ρίζα της μεθόδου της «Επαλήθευσης» ανάγεται στον χώρο των μαθηματικών. Ειδικότερα δε, η ως άνω ρίζα ανάγεται στα συστήματα υλικού και λογισμικού, όπου η «τυπική επαλήθευση» συνίσταται στην επιστημονική -και συγκεκριμένα στην με την χρήση τυπικών μεθόδων των μαθηματικών- απόδειξη της ορθότητας των αλγορίθμων ενός συστήματος, πάντα σύμφωνα με μια συγκεκριμένη τυπική προδιαγραφή ή ιδιότητα".