Παυλόπουλος: Η εξαιρετικά κρίσιμη περίοδος που διανύουμε παρέχει την ευκαιρία να αναδειχθεί η θεμελιώδης σημασία της Ορθοδοξίας

«Με την ευκαιρία της 25ης Επετειακής Γενικής Συνέλευσης της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας, έχω χρέος, υπό την ιδιότητ...

«Με την ευκαιρία της 25ης Επετειακής Γενικής Συνέλευσης της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας, έχω χρέος, υπό την ιδιότητά μου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, να εξάρω το μεγάλο έργο της, το οποίο συντελείται μέσα από την αρμονική σύζευξη των αρχών της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και της Ορθοδοξίας», τόνισε, εν αρχή, στον χαιρετισμό που απηύθυνε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, κατά την κήρυξη των εργασιών της 25ης Επετειακής Γενικής Συνέλευσης της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας, με θέμα «Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και Χριστιανικές Αξίες».

Αναλυτικά, κατά τον χαιρετισμό του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επεσήμανε:

«Με την ευκαιρία της 25ης Επετειακής Γενικής Συνέλευσης της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας, έχω χρέος, υπό την ιδιότητά μου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, να εξάρω το μεγάλο έργο της, το οποίο συντελείται μέσα από την αρμονική σύζευξη των αρχών της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και της Ορθοδοξίας. Και τούτο, διότι η εξαιρετικά κρίσιμη περίοδος που διανύουμε, διεθνώς, παρέχει την ευκαιρία ν' αναδειχθεί η θεμελιώδης σημασία της Ορθοδοξίας, ως πραγματικής κιβωτού αρχών και αξιών, οι οποίες αφορούν όχι μόνο τους πιστούς, αλλά την Ανθρωπότητα γενικώς, στην ανηφορική -και εν πολλοίς σισύφεια- πορεία του Ανθρώπου προς την επιτέλεση της επί Γης αποστολής του.

I. Υπ' αυτήν την έννοια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αναντικατάστατη συμβολή της Χριστιανοσύνης, και ιδίως της Ορθοδοξίας, έγκειται στο ότι προσέθεσε στο Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα και στην Ρωμαϊκή παράδοση -που αποτελούν τους δύο από τους τρεις πυλώνες του σύγχρονου Ευρωπαϊκού μας Πολιτισμού- την κατηγορική επιταγή της ανάγκης καταξίωσης του Ανθρώπου. Όμως, η Χριστιανοσύνη και ιδίως η Ορθοδοξία δεν έμειναν μόνο στην διατύπωση της ως άνω επιταγής αλλά, ουσιαστικώς, διαμόρφωσαν και το πλήρες περιεχόμενό της.

II. Και το περιεχόμενο τούτο συνίσταται στο ότι ο 'Ανθρωπος, ως αυτοτελής προσωπικότητα με την δική της αξία, βρίσκεται στο επίκεντρο της ύπαρξης αλλά και του προορισμού της Ανθρωπότητας. Όχι όμως ο 'Ανθρωπος ως μονάδα, αλλά ο 'Ανθρωπος ως μέλος ενός ευρύτατου κοινωνικού συνόλου, το οποίο υπερβαίνει κάθε είδους σύνορα. Ενός κοινωνικού συνόλου το οποίο ξεπερνά, κατά πολύ, τα όρια της αρχετυπικής απλής συνύπαρξης -όσο και αν αυτή είναι στις μέρες μας αρκούντως θεσμικώς θωρακισμένη- και διαμορφώνει πραγματική κοινωνία προσώπων. Ήτοι κοινωνία, η οποία θεμελιώνεται -πρωτίστως κατά την ρήση «ο συ μισείς ετέρω μη ποιήσεις»- στις ακρογωνιαίες, κατά την Ευαγγελική και την Πατερική διδασκαλία, αντηρίδες της Αγάπης και της «δίδυμης αδελφής» της, της Αλληλεγγύης.

III. Μέσα σε αυτό το κορυφαίο, γνησίως αλτρουιστικό αλλά και ειλικρινώς ανεξίθρησκο, πλαίσιο, η Χριστιανοσύνη και η Ορθοδοξία δίδαξαν, διδάσκουν αλλά και θα διδάσκουν ανά τους αιώνες τις ζωογόνες για τον Πολιτισμό μας και την πορεία της Ανθρωπότητας αρχές και αξίες του Ανθρωπισμού, της Ειρήνης, της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης, υπό την αναλογική της έννοια, που της προσδίδει και τα πολύτιμα χαρακτηριστικά της Κοινωνικής Δικαιοσύνης. Ήτοι, υπό την έννοια που εκφράζει ο κανόνας: «Justitia est constans et perpetua voluntas, jus suum cuique tribuere».

Με τις σκέψεις αυτές εύχομαι κάθε επιτυχία στις εργασίες σας. Και θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η Ελλάδα θα πρωτοστατεί πάντοτε, με όλες της τις δυνάμεις, προς την κατεύθυνση της ευόδωσης των στόχων, τους οποίους η Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας υπηρετεί, από την σύστασή της ως σήμερα, με συνέπεια και αποτελεσματικότητα.