Τον εφιάλτη που βίωσε όταν ήταν μικρός περιγράφει ο Βασίλης Κωστέτσος . Ο διάσημος σχεδιαστής, μιλώντας στην Espresso, αποκαλύπτει συγκλο...
Τον εφιάλτη που βίωσε όταν ήταν μικρός περιγράφει ο Βασίλης Κωστέτσος . Ο διάσημος σχεδιαστής, μιλώντας στην Espresso, αποκαλύπτει συγκλονιστικές στιγμές της ζωής του, όπως τον παραλίγο βιασμό του στην ηλικία των 10 ετών αλλά και το bullying που είχε δεχθεί στο σχολείο.
Είχες δεχτεί bullying στο σχολείο;
Ναι, στην τετάρτη, πέμπτη και έκτη Δημοτικού. Ημουν στη γειτονιά και έπαιζα με τους συμμαθητές μου, όταν ένα παιδάκι, που δεν ήταν στην παρέα, με χτύπησε με αεροβόλο όπλο. Εμεινα για τρεις μήνες στο νοσοκομείο, ακίνητος, για να μην αποκολληθεί το μάτι μου. Στη συνέχεια έπρεπε να είμαι πολύ προσεκτικός. Οταν γύρισα στο σχολείο, οι δάσκαλοι το είπαν στα παιδιά κι εκείνα γελούσαν. Για μένα πλέον το μόνο ασφαλές μέρος ήταν η μπουτίκ της μητέρας μου και όχι η γειτονιά.
Μόνο εκεί ένιωθες ασφάλεια;
Ηταν πολύ οικείος ο χώρος. Τα παιδάκια, όμως, δεν μπορούσαν να το καταλάβουν και εξέφραζαν μια ομοφοβία. Δεν θα ξεχάσω μια φορά, όταν ήμουν 10 χρόνων, που είχαν αποπειραθεί να με βιάσουν. Με είχαν βρει μόνο μου, αλλά, ευτυχώς, κάποια μεγαλύτερα παιδιά πρόλαβαν και με έσωσαν. Διαφορετικά... Ηταν η στιγμή που μου είχαν κατεβάσει το παντελόνι κι εγώ από το σοκ που είχα πάθει δεν καταλάβαινα τι γινόταν. Τους ενοχλούσε, γιατί ήμουν και το πιο καλοντυμένο παιδί στο σχολείο, ήμουν ένα ωραίο αγόρι, ποτέ extreme, αλλά τους δημιουργούσε πρόβλημα, γιατί εντυπωσίαζα τα κορίτσια, επειδή ασχολιόμουν με τη μόδα.
Πηγή: esrpesso
Είχες δεχτεί bullying στο σχολείο;
Ναι, στην τετάρτη, πέμπτη και έκτη Δημοτικού. Ημουν στη γειτονιά και έπαιζα με τους συμμαθητές μου, όταν ένα παιδάκι, που δεν ήταν στην παρέα, με χτύπησε με αεροβόλο όπλο. Εμεινα για τρεις μήνες στο νοσοκομείο, ακίνητος, για να μην αποκολληθεί το μάτι μου. Στη συνέχεια έπρεπε να είμαι πολύ προσεκτικός. Οταν γύρισα στο σχολείο, οι δάσκαλοι το είπαν στα παιδιά κι εκείνα γελούσαν. Για μένα πλέον το μόνο ασφαλές μέρος ήταν η μπουτίκ της μητέρας μου και όχι η γειτονιά.
Μόνο εκεί ένιωθες ασφάλεια;
Ηταν πολύ οικείος ο χώρος. Τα παιδάκια, όμως, δεν μπορούσαν να το καταλάβουν και εξέφραζαν μια ομοφοβία. Δεν θα ξεχάσω μια φορά, όταν ήμουν 10 χρόνων, που είχαν αποπειραθεί να με βιάσουν. Με είχαν βρει μόνο μου, αλλά, ευτυχώς, κάποια μεγαλύτερα παιδιά πρόλαβαν και με έσωσαν. Διαφορετικά... Ηταν η στιγμή που μου είχαν κατεβάσει το παντελόνι κι εγώ από το σοκ που είχα πάθει δεν καταλάβαινα τι γινόταν. Τους ενοχλούσε, γιατί ήμουν και το πιο καλοντυμένο παιδί στο σχολείο, ήμουν ένα ωραίο αγόρι, ποτέ extreme, αλλά τους δημιουργούσε πρόβλημα, γιατί εντυπωσίαζα τα κορίτσια, επειδή ασχολιόμουν με τη μόδα.
Πηγή: esrpesso
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση