Ο Προκόπης Παυλόπουλος τέλεσε τα εγκαίνια της ψηφιακής έκθεσης αποκατάστασης του ιερού κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου

Τα εγκαίνια της ψηφιακής έκθεσης προηγμένης τεχνολογίας «Ο τάφος του Ιησού: το μνημείο και το έργο αποκατάστασης του ιερού κουβουκλίου το...

Τα εγκαίνια της ψηφιακής έκθεσης προηγμένης τεχνολογίας «Ο τάφος του Ιησού: το μνημείο και το έργο αποκατάστασης του ιερού κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου» τέλεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.

«Το εμβληματικό έργο της Αποκατάστασης του Ιερού Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου και η Έκθεση Προηγμένης Τεχνολογίας που αναδεικνύει, ουσιαστικά παγκοσμίως, το έργο αυτό παρέχουν τη μοναδική ευκαιρία ανάδειξης και του απαράμιλλου ''κληροδοτήματος'' του Χριστιανισμού και της Χριστιανικής Διδασκαλίας στον κοινό μας Ευρωπαϊκό Πολιτισμό», τόνισε ο Προκόπης Παυλόπουλος.

Επιπρόσθετα, μεταξύ άλλων, στο χαιρετισμό που απηύθυνε επισήμανε ότι «Το ‘'κληροδότημα'' τούτο συνίσταται, κατά βάση, στο ότι η Χριστιανική Διδασκαλία γονιμοποίησε τη συμβολή του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος, καθώς και της θεσμικής κληρονομιάς της Αρχαίας Ρώμης, στην όλη εξέλιξη του σύγχρονου Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, προσθέτοντας ιδίως τις εξής αρχές, που προϋπήρχαν μεν εν σπέρματι, πλην όμως αποτέλεσαν στη συνέχεια -και εξακολουθούν πάντα να αποτελούν- ‘'πυρηνικά'' στοιχεία της υπόστασής του:

Α. Πρώτον, τον Ανθρωπισμό. Στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού ο Ανθρωπισμός, με τα στοιχεία που του προσέθεσε η Χριστιανική Διδασκαλία, συνίσταται στο ότι ο Άνθρωπος, ως αυτοτελής προσωπικότητα με την δική της αξία, βρίσκεται στο επίκεντρο της οργάνωσης αλλά και του προορισμού της Ανθρωπότητας. Όχι όμως ο Άνθρωπος ως μονάδα, αλλά ο Άνθρωπος ως μέλος ενός ευρύτατου κοινωνικού συνόλου, το οποίο υπερβαίνει κάθε είδους σύνορα. Ενός κοινωνικού συνόλου το οποίο ξεπερνά, κατά πολύ, τα όρια της αρχετυπικής απλής συνύπαρξης και διαμορφώνει πραγματική κοινωνία προσώπων.

Β. Δεύτερον, την Αλληλεγγύη. Η κατά την Χριστιανική Διδασκαλία «κοινωνία προσώπων» καθίσταται εφικτή, ως ουσιώδης μετεξέλιξη της απλής κοινωνικής συνύπαρξης, μέσω της κατά την Ευαγγελική και την Πατερική Διδασκαλία Αλληλεγγύης, η οποία διαδραματίζει τον ρόλο του συνδετικού κρίκου μεταξύ των μελών του κοινωνικού συνόλου, κατά την λογική του ‘'ο συ μισείς ετέρω μη ποιήσεις» και, ακόμη περισσότερο, όπως προεκτέθηκε του «αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν''. Πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι, όπως η σημερινή συγκυρία αποδεικνύει, η Αλληλεγγύη, υπό τ' ανωτέρω βασικά χαρακτηριστικά, συνιστά θεμελιώδη αρχή και αξία του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού υφ' όλες του τις εκφάνσεις, ιδίως δε υπό την έκφανση του Ευρωπαϊκού Νομικού Πολιτισμού. Και τούτο διότι, ακόμη και κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Αλληλεγγύη αποτελεί αφενός γενική αρχή, η οποία θεσπίζεται σε όλα τα προοίμια των διαδοχικών Ευρωπαϊκών Συνθηκών, αρχής γενομένης από την Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα του 1951, που συμπεριέλαβε την αρχή της Αλληλεγγύης όπως την είχε διατυπώσει ένας από τους πατέρες του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος, ο Ρομπέρ Σουμάν, στην διακήρυξή του 1950. Και, αφετέρου, αντικείμενο νομικής ρύθμισης από πλειάδα διατάξεων -υπερβαίνουν τις δεκαπέντε- του δικαίου των Συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήτοι του ισχύοντος πρωτογενούς ευρωπαϊκού δικαίου.

Γ. Τρίτον, την Ειρήνη. Κατά την Χριστιανική Διδασκαλία, η πραγμάτωση των επιταγών του Ανθρωπισμού και της Αλληλεγγύης υπό την κατά τ' ανωτέρω έννοιά τους προϋποθέτει, ανυπερθέτως, την Ειρήνη, όχι μόνον ως πρωταρχική επιδίωξη αλλά και ως ενδιάθετη στάση ζωής. Με την έννοια ότι η εκ μέρους του Ανθρώπου οικειοθελής τήρηση της συμπεριφοράς εκείνης, που ανταποκρίνεται στα κελεύσματα της Ειρήνης, τον οδηγεί στην κατάκτηση του τελικού προορισμού του, ήτοι στην ομοίωση προς τον Δημιουργό του. Αυτή την πτυχή της Χριστιανικής Διδασκαλίας αποδίδει, με έξοχο «δωρικό» τρόπο, ο Μακαρισμός του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου: «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται» (5-9).

Δ. Και, τέταρτον, την Δικαιοσύνη. Βεβαίως η Δικαιοσύνη, ως θεμελιώδης νομική γενική αρχή, έχει τις ρίζες της -με αφετηρία την Αριστοτελική φιλοσοφία- στην Αρχαία Ελλάδα και, εν συνεχεία, στην Αρχαία Ρώμη.

1. Όμως η κατά την Χριστιανική Διδασκαλία «Δικαιοσύνη» υπερβαίνει το κανονιστικώς «δέον» και μετατρέπεται σε καθημερινή συμπεριφορά, την οποία ο 'Ανθρωπος οφείλει να τηρεί πέρα και έξω από την θεσμική υποχρέωση που του επιβάλλει η κείμενη νομοθεσία. Η Πέμπτη Ωδή (Προσευχή Ησαΐου του Προφήτου, ΚΣΤ, 9), που από την Παλαιά ενσωματώθηκε στην Καινή Διαθήκη και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Χριστιανικής Διδασκαλίας, αποδίδει με άκρως αντιπροσωπευτικό τρόπο, αυτή την έννοια της αρχής της Δικαιοσύνης: ‘'Δικαιοσύνην μάθετε, οι ενοικούντες επί της γης''.

2. Συνδυαζόμενη δε, κατ' ανάγκην, με την αρχή της Αλληλεγγύης, η Δικαιοσύνη, πάντα κατά την Χριστιανική Διδασκαλία, με στήριγμα και την αναλογική ισότητα, οδηγεί στην διαμόρφωση της αρχής της Κοινωνικής Δικαιοσύνης. Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο η Κοινωνική Δικαιοσύνη -όπως και η αρχή της Αλληλεγγύης κατά τ' ανωτέρω- κατέχει την σημερινή της κορυφαία θέση στο πλαίσιο του όλου, και όχι μόνο του νομικού, Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.

Με τις σκέψεις αυτές εύχομαι η Έκθεση Προηγμένης Τεχνολογίας για το έργο Αποκατάστασης του Ιερού Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου, να έχει την μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία και απήχηση και συγχαίρω, εκ προοιμίου, τους συντελεστές της.»