8 Μάρτη 1963... η Επανάσταση που μισεί η επίσημη ιστοριογραφία!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Οι αναμνήσεις μας είναι η δύναμή μας. Ας μην αφήσουμε ποτέ να...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Οι αναμνήσεις μας είναι η δύναμή μας.

Ας μην αφήσουμε ποτέ να...
σβηστούν από τη μνήμη

οι ηρωικοί σταθμοί της Ιστορίας μας

κι όταν η νύχτα επιχειρεί να ξανάρθει

εμείς ας βάλουμε φωτιά στις μεγάλες επετείους,

όπως θα ανάβαμε πυρσούς"»

Βίκτωρ Ουγκό, από γράμμα στον Λουί Μπλανκ (1877

«Αγαπητοί σύντροφοι!
Η 8 Μάρτη είναι η επέτειος της ένδοξης επανάστασης του 1963, η οποία οδήγησε τη Συρία σε μια εποχή προόδου κι ήταν ένα βήμα προς τα εμπρός για τη δημιουργία ενός σταθερού και ισχυρού σοσιαλιστικού κράτους, που είναι στον Αραβικό κόσμο ένα λαμπρό αστέρι ανοχής κι ενότητας μεταξύ διαφορετικών θρησκειών και λαούς που αποτελούν όχι μόνον τη Συρία αλλά και την μεγαλύτερη Πατρίδα.
Στο παρελθόν και στο μέλλον, η Συρία θα είναι πάντα πατρίδα όλων των Σύρων και θα κρατήσει ζωντανό το επαναστατικό πνεύμα μέχρις ότου όλα τα μέρη της Αραβικής Πατρίδας απελευθερωθούν από τον σιωνισμό και τον ιμπεριαλισμό.
Σήμερα, όπως και στο παρελθόν, η Συρία αντιστάθηκε στον ιμπεριαλισμό και την τρομοκρατία που υποστηρίζονται και χρηματοδοτούνται από τον σιωνισμό, τις ΗΠΑ και τους λακέδες τους στην περιοχή.
Η πορεία του ένδοξου κόμματος μας θα μας οδηγήσει πάντα σε μια ειρηνική και προοδευτική εποχή!
Στο όνομα του αιώνιου ηγέτη Hafez al-Assad θα αγωνιστούμε μέχρι το τέλος.
Ενότητα - Ελευθερία - Σοσιαλισμός

8 Μάρτη 2018»

Έτσι τιμούν τη δική τους 8η του Μάρτη οι σοσιαλιστές της Συρίας!

Το χρονικό της Συριακής Επανάστασης (8 Μάρτη 1963)

Ήταν 08:40 εκείνο το πρωινό του Μάρτη όταν το Συριακό Δίκτυο Ραδιοτηλεόρασης ανακοίνωνε στο έθνος το τέλος των συγκρούσεων που είχαν διαρκέσει μόλις μία ημέρα μετά από ένα πραξικόπημα που αποκαθήλωσε την ανίκανη και ξενόδουλη ηγεσία της χώρας.
Πέντε νεαροί αξιωματικοί που τους είχαν αποστρατευτεί από την κυβέρνηση, όλοι τους φιλικά προσκείμενοι στο Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπάαθ, αλλά με ιδεολογικές αποκλίσεις μεταξύ τους, ήταν η επαναστατική επιτροπή.

Επικεφαλής ο συνταγματάρχης Muhammad Omran, Μπααθιστής, φιλελεύθερος, όμως με μια ιδιαίτερη συμπάθεια προς τις ΗΠΑ.
φιλοαμερικάνος. Ένας πολύ κομψός αριστοκράτης, έμοιαζε με Πρώσο αξιωματικό, λιγομίλητος, αλλά ο πιο λαοφιλής από τους πέντε ηγέτης της Επανάστασης. Παρέμεινε ως ο ισχυρότερος άνδρας στη Συρία ως το 1970.
Ο υπολοχαγός Ahmad Al Mir, πειθαρχημένος αξιωματικός, υπάκουος και με μεγάλη αγάπη για το στρατό.
Ο λοχαγός Abd Al Karim El Jindi, επονομαζόμενος ο Ροβεσπιέρος της Συρίας, παθιασμένος, εκδικητικός και επικεφαλής της πρώτης βίαιης καταστολής φανατικών ισλαμιστών στη Χάμα.
Ο σμηναγός της Πολεμικής Αεροπορία Hafez Al Assad, ο σοφός και διανοούμενος της παρέας των επαναστατών, ο μικρότερος στην ηλικία από όλους, μόλις 31 ετών και ο μοναδικός που η κοινωνική τους καταγωγή ήταν μια φτωχή οικογένεια αγροτών.
Η επανάσταση ξεκίνησε στις 7 Μάρτη του 1963 και η επαναστατική επιτροπή είχε τη βοήθεια τριών αξιωματικών: δύο Νασερικοί κι ένας ανεξάρτητος.
Η Επαναστατική Επιτροπή είχε και την ισχυρή υποστήριξη του επικεφαλής των Μυστικών Υπηρεσιών του στρατού, του συνταγματάρχη Muhammad As Soufi.
Ο νεαρότερος όλων σμηναγός Hafez Al Assad, έγινε πασίγνωστος όταν κατέλαβε χωρίς να πέσει ένα πυροβολισμός τη μεγαλύτερη αεροπορική βάση στην Αλ Μτμίρ.

Τότε ο Δόκτορ Saber Falhout, γνωστός ως ο "Ποιητής της Επανάστασης", εκπρόσωπος τύπου της Επανάστασης εκθείασε το γεγονός και επίσης καθιερώθηκε ως η "Επανάσταση της 8 Μάρτη 1963".
Το όνομα του διανοούμενου και ποιητή Saber Falhout έχει σήμερα ως ονομασία της η Ένωση Δημοσιογράφων της Συρίας.
Η πρώτη απόφαση της Επαναστατικής κυβέρνησης ήταν η επιστροφή στο στράτευμα όσων είχαν αποστρατευτεί για πολιτικούς λόγους και η δήμευση όλης της γης των τσιφλικάδων που λυμαίνονταν τη Συρία για περισσότερα από 500 χρόνια.
Επτά χρόνια αργότερα ο στρατηγός Hafez Al Assad έγινε πρόεδρος της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας, μετά από ένα "λευκό πραξικόπημαα" όταν οι φεουδάρχες προσπαθούσαν να επανακτήσουν τα "προνόμια" τους. Μεγάλη ήταν η βοήθεια του Κομμουνιστικού Κόμματος Συρίας προς το Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπάαθ και τον Άσαντ, ώστε να μην επιστρέψει ποτέ το φεουδαρχικό καθεστώς στη Συρία.
Στις 17 Νοέμβρη 1971 ο Hafez Al Assad θεσε οριστικό τέλος στο καθεστώς φεουδαρχίας που εγκαθίδρυσαν οι Οθωμανοί και διατήρησαν οι Γάλλοι αποικιοκράτες. Η γη μοιράστηκε σ' αυτούς που την δούλευαν, την καλλιεργούσαν, τους κολίγους.
Το γνωστό στη Συρία ως "Κίνημα της 17 Νοέμβρη 1971" σημαίνει την ολοκλήρωση της απόδοσης γης σε όλους (αναδασμός), ίδρυση Υπουργείου Αγροτικής Μεταρρύθμισης και Σοβιετικοί γεωπόνοι δίνουν τις γνώσεις τους.
Η 8η του Μάρτη είναι για τη Συρία η μέρα νίκης των αγροτών, των παιδιών των αγροτών που σήμερα δίνουν τη μάχη εναντίον της τρομοκρατίας, των ιμπεριαλιστών και των λακέδων τους.
8 Μάρτη 2018 στη Συρία υπερασπίζονται με ψυχή και αίμα την κοσμική Συρία, με τη Γυναίκα ν' αποτελεί το 50% του πληθυσμού και ν' απολαμβάνει πλήρη ισότητα δικαιωμάτων με τους άνδρες (Η θέση της Γυναίκας στη Συρία!).
Φυσικά η Γυναίκα στη Συρία δεν επιθυμεί την ενοικίαση μήτρας, τεκνοθεσία για λογαριασμό πλούσιων "καταπιεσμένων" ομοφυλόφιλων που αγοράζουν παιδιά για ικανοποίηση των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" τους.
Οι Γυναίκες της Συρίας που είναι Μάνες, αδελφές, συντρόφισσες των στρατιωτών στο μέτωπο εύχονται την επιστροφή τους. Κι ευλαβικά ο κάθε ελεύθερος στον πλανήτη υποκλίνεται στις Μανάδες των Μαρτύρων της Λευτεριάς και ντρέπεται για τα δάκρυα αυτών των μανάδων που έχασαν τα παιδιά τους.
Σ' αυτές τις Γυναίκες, τις Μανάδες των παλικαριών που έπεσαν στον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα ανήκει η σημερινή μέρα!

ΣΧΕΤΙΚΑ

* 7 Απρίλη 1947... η επέτειος που στην Ελλάδα τιμούσε μόνον ο Ανδρέας Παπανδρέου

* Ο αιώνιος Ηγέτης!

* Η δύση αγνόησε πως ο λαός της Συρίας διέπεται από "Εθνο"-Μπολσεβικισμό*... κι ήρθε η ήττα!

*  Στρατηγός Hafez Al Assad.(1930 – 10 Ιούνη 2000): "H πατρίδα είναι πάνω από οτιδήποτε"!

Ο ελληνικός λαός οφείλει πολλά στον Hafez Al Assad και τη Συρία...

Στήριξε τον αντιδικτατορικό αγώνα εναντίον της χούντας των συνταγματαρχών όσο κανένας στον κόσμο κι ο Ανδρέας Παπανδρέου που ποτέ δεν ξεχνούσε τους φίλους του, έκανε μετά τη δικτατορία το πρώτο του ταξίδι εκτός Ελλάδας στη Συρία για να ευχαριστήσει τον πρόεδρο Assad.
Η Συρία ήταν αυτή που στην κρίση του Μάρτη 1987, όταν ο ηγέτης Ανδρέας Παπανδρέου ζήτησε βοήθεια, ο Άσαντ παρέταξε τα στρατεύματα της πατρίδας του, στα σύνορα με την Τουρκία, τον χωροφύλακα των ΗΠΑ στη Μεσόγειο και Μέση Ανατολή, με σαφή διακήρυξη προς την Τουρκία: «Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας»!".
"Λαοί χωρίς μνήμη... δεν έχουν μέλλον!"... τόνιζε ο Ανδρέας Παπανδρέου.