"Η Επανάσταση του 1821 υπήρξε η ιδρυτική στιγμή της δημιουργίας του ελληνικού κράτους, αλλά και ένα κομβικό ιστορικό γεγονός του 19ο...
"Ο αγώνας των Ελλήνων για την Ελευθερία, την Ανεξαρτησία, την αυτοδιάθεση, τη λαϊκή κυριαρχία υπήρξε σύμβολο ελπίδας μέσα στο σκοτάδι της εποχής. Το οικουμενικό της μήνυμα, ξεπέρασε τα όρια της Ευρώπης κι έφτασε ακόμα και στη Λατινική Αμερική, οδηγώντας τους προοδευτικούς ανθρώπους της εποχής να εκφράσουν έμπρακτα τη συμπαράστασή τους.
Η μη αναμενόμενη νίκη των επαναστατημένων Ελλήνων, εναντίον μιας τεράστιας αυτοκρατορίας, είναι η απτή απόδειξη ότι κανένα καθεστώς, κανένας τύραννος, όσο αιώνιος και πανίσχυρος κι αν εμφανίζεται, δεν μπορεί να κρατήσει υποτελή έναν εξεγερμένο λαό που έχει το δίκιο με το μέρος του.
Σήμερα, που στην Ευρώπη το σκοτάδι του εθνικισμού και του ρατσισμού κάνουν ξανά την εμφάνισή τους, οφείλουμε να θυμόμαστε ότι ο αγώνας για Ελευθερία, Δημοκρατία, Ισότητα, λαϊκή κυριαρχία είναι αδιάλειπτος και πάντοτε επίκαιρος", σημειώνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
.jpg)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλο ψέμα ότι ο Π. Π. Γερμανός σήκωσε τη σημαία της Επανάστασης στην Α. Λαύρα.
Είναι ιστορικά εξακριβωμένο ότι η Επανάσταση άρχισε πριν τις 25 Μαρτίου και ότι ο Π. Π. Γερμανός δε σήκωσε τη σημαία της Επανάστασης στη μονή της Α. Λαύρας στις 25 Μαρτίου, γιατί την ημέρα αυτή δε βρισκόταν στην Αγία Λαύρα, αλλά στα Νεζερά (Αίγιο) της Αχαΐας, όπως ο ΙΔΙΟΣ γράφει στα απομνημονεύματά του.
Κατά τους ιστορικούς της εποχής εκείνης έχει την αφετηρία του στη μετάβαση των δύο Επισκόπων Παλιών Πατρών Γερμανού και Κερνίτσης Προκόπιου μαζί με τους προεστούς της Αχαΐας, από τα Καλάβρυτα στη Μονή της Αγίας Λαύρας στις 10.3.1821, που έγινε αποκλειστικά και μόνο για την ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥΣ,
να κρυφτούν.
Ο Π. Πατρών Γερμανός μάλιστα, στη σύσκεψη του Aιγίου, ΔΙΑΦΩΝΗΣΕ
με την επαναστατική στρατηγική των Φιλικών.
Όταν στις 21 Μαρτίου δίνονταν οι μάχες στους δρόμους της Πάτρας με αρχηγό τον τσαγκάρη Παναγιωτάκη Kαρατζά,
ο Π. Π. Γερμανός λούφαζε με τους προεστούς στη μονή Ομπλού.
Όμως, ύστερα από 19 χρόνια, πρόκριτοι και αρχιερείς διαστρέβλωσαν τους πραγματικούς λόγους της μετάβασης αυτής και παραποίησαν την αλήθειά τους.
Απέδωσαν την άφιξη του Γερμανού και των άλλων, στις 10.3.1821, στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, στην κήρυξη της Επανάστασης και έπλασαν το μύθο της ύψωσης της σημαίας της Επανάστασης στη μονή της Αγίας Λαύρας από τον Π.Π. Γερμανό στις 25 Μαρτίου.
Κίνητρο του μύθου αυτού ήταν να περιβληθούν οι προεστοί και το ανώτερο ιερατείο, με την υψίστη αυτή τιμή,
ενώ απουσίαζαν από την Επανάσταση και αντέδρασαν έντονα και επικίνδυνα στην προετοιμασία της Επανάστασης και την κήρυξή της.
Έτσι ολοκλήρωσαν την πλαστογράφηση της Επανάστασης του Εικοσιένα, καλύπτοντάς την με θρησκευτικό μανδύα.
Ο μύθος του ελληνοχριστιανισμού και του «Θεού της Ελλάδος» απαιτούσε για την Επανάσταση, μια ιερή ημερομηνία όπως αυτή του Ευαγγελισμού, ένα μοναστήρι και έναν επίσκοπο και τα στρίμωξε όλα αυτά σε ένα παραμύθι.
Είναι γνωστό, πως σε προγενέστερες ημερομηνίες είχαν ξεσηκωθεί τα Καλάβρυτα, η Βοστίτσα, η Καρύταινα, η Καλαμάτα, το Γύθειο, τα Σάλωνα και ο Πραστός.
O ίδιος ο Π. Πατρών Γερμανός δεν αναφέρει στα απομνημονεύματά του, που έγραψε στα τελευταία του και πρωτοκυκλοφόρησαν το 1837, λέξη για την υποτιθέμενη συγκλονιστικότερη στιγμή της ζωής του.
Ο Σπ. Τρικούπης είχε το θάρρος να παραδεχθεί:
“Ψευδής είναι η εν Ελλάδι επικρατούσα ιδέα, ότι εν τη μονή της Αγ. Λαύρας ανυψώθη κατά το πρώτον η σημαία της Ελληνικής Επαναστάσεως…” ( “Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως”, τ. Α΄, σ.312, εκδ. Β΄).
Ο Ι. Φιλήμων αποκαλεί τον μύθο της Λαύρας “ψεύδος παχυλόν” (”Δοκίμιον Ιστορικόν περί της Φιλικής Εταιρείας”, τ.Γ΄, σ.22-1834).
Ο καθηγητής Απ. Β. Δασκαλάκης ομολογεί:
“…ουδέν επαναστατικόν γεγονός εσημειώθη εν τη Μονή της Αγίας Λαύρας. Κατά την 25ην Μαρτίου ουδείς ευρίσκετο εν Λαύρα…” (“Πως εκηρύχθη η Επανάστασις εις την Πελοπόννησον”.)
Κατεβάστε και διαβάστε σε pdf τα απομνημονεύματα του Παλαιών Πατρών Γερμανού και δείτε ο ίδιος τι λέει καταρρίπτοντας το μύθο της Α. Λαύρας. (ιδιαίτερα σελίδες 25-30)
«Απομνημονεύματα : επιγραφόμενα απομνημονεύματα τινα της κατά του τυράννου των Ελλήνων οπλοφορίας, καί τινων πολιτικών συμβεβηκότων εν Πελοποννήσω κατά την πρώτην της διοικήσεως περίοδον»
Γερμανού Π. Πατρών Μητροπολίτου,
έκδοσις υπό Γ. Ι. Παπούλα μετά προλεγομένων υπό του ιδίου.
Έτος έκδοσης: 1900 (3η έκδοση)
Εκ του Τυπογραφείου Σπύρου Τσαγγάρη, Αθήναι