ΓΙΑΤΙ η Βάρνα θύμισε τη “συνάντηση του Μονάχου” το 1938...

Γιάννης Σιάτρας Σε όσους μελετούν την ιστορία, η (προ)χθεσινή συνάντηση στη Βάρνα, θα πρέπει να θύμισε τη “συνάντηση του Μονάχου” του 19...

Γιάννης Σιάτρας
Σε όσους μελετούν την ιστορία, η (προ)χθεσινή συνάντηση στη Βάρνα, θα πρέπει να θύμισε τη “συνάντηση του Μονάχου” του 1938, όπου ένας θλιβερός Νέβιλ Τσάμπερλεν, πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας και ένας κακόμοιρος και ανεπαρκής Εντουάρ Νταλαντιέ, πρωθυπουργός της Γαλλίας, προσπάθησαν να κατευνάσουν τον αλλοπρόσαλο Αδόλφο Χίτλερ, πιστεύοντας ότι έτσι πετύχαιναν μία “έντιμη ειρήνη”.
Δε γνώριζαν ο καψεροί, ότι δείχνοντας την αδυναμία τους απέναντι στον Χίτλερ, απλά εξαγρίωναν και έκαναν πολύ πιο επιθετικό το ναζιστικό τέρας, που διψούσε για εξάπλωση και για την αναβίωση της άλλοτε κραταιάς “γερμανικής αυτοκρατορίας”. Οι εξελίξεις τους διέψευσαν πολύ γρήγορα.
Έτσι και χθες, οι θλιβεροί επικεφαλής μίας βαρετά πομπώδους Ευρώπης, κάθισαν να συζητήσουν με έναν δικτάτορα που, αδιαφορώντας για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την οποιαδήποτε έννοια διεθνούς δικαίου, ελίσσεται διπλωματικά υλοποιώντας τμήμα – τμήμα, το μάταιο σχέδιό του για την αναβίωση της “οθωμανικής αυτοκρατορίας”.
Η Ευρώπη δε μπορεί να στηθεί με μεγάλα λόγια, ωραία χρώματα και λαμπρές τελετές. Αν θέλεις να κάνεις κάτι μεγάλο στην παγκόσμια σκηνή, θα πρέπει -πρώτα απ' όλα- να μπορείς να παρέχεις ασφάλεια στα μέλη σου και να εμπνέεις σεβασμό προς αυτούς με τους οποίους συναλλάσσεσαι και φόβο προς όσους σε αμφισβητούν.

 Με άλλα λόγια, αγαπητοί κύριοι Γιούνκερ και Τουσκ, τα μεταξωτά βρακιά, απαιτούν και επιδέξιους κώλους. Είναι αδιανόητο να συνεχίζετε να γλείφετε την Τουρκία και τον Ερντογάν τη στιγμή που κρατά ομήρους ευρωπαίους πολίτες, ή που σας φτύνει αμφισβητώντας την εδαφική ακεραιότητα και τα κυριαρχικά δικαιώματα κρατών μελών σας. Τα διάφορα κράτη, δε σπεύδουν να γίνουν μέλη σας για να έχουν την γκλαμουριά του ευρώ (μέσω του οποίου -πρακτικά- τα κλέβετε), αλλά για να τους παρέχετε ένα περιβάλλον ολοκληρωμένης και σφαιρικής ασφάλειας.