Μπροστά σε νέα αδιέξοδα...

Σε νέο ψυχολογικό αδιέξοδο βρίσκεται ο Α. Τσίπρας ο οποίος έχει μπει πάλι σε φάση ειδικής στήριξης μετά τα τελευταία γεγονότα, όπως λένε...

Σε νέο ψυχολογικό αδιέξοδο βρίσκεται ο Α. Τσίπρας ο οποίος έχει μπει πάλι σε φάση ειδικής στήριξης μετά τα τελευταία γεγονότα, όπως λένε σοβαρές πληροφορίες… 

Η κατάστασή του αναφέρεται το ίδιο «δύσκολη» με εκείνες που πέρασε από τότε που έγινε πρωθυπουργός, είτε με το δημοψήφισμα του καλοκαιριού του 2015 είτε αργότερα όταν άρχισε να πέφτει στα τέσσερα μπροστά στους δανειστές και στις απαιτήσεις τους.
Όπως έχουμε ξαναπεί, ο κ. Τσίπρας μπορεί να δείχνει «χαρισματικός», όπως συμβαίνει και με τους περισσότερους ψεύτες, αλλά πολιτικά είναι ένα «ρηχό» και «επιφανειακό» πρόσωπο. Όσοι τον γνωρίζουν ή τον θυμούνται από παλιά, από τα χρόνια που έκανε τα πρώτα βήματά του ως νεολαίος της ΚΝΕ και κατόπιν του Συνασπισμού, οι γνώσεις του ακόμη και για κρίσιμα θέματα είναι περιορισμένες και αποσπασματικές. Περισσότερο τον ενδιέφερε ανέκαθεν η «επικοινωνία» και λιγότερο η «ουσία» των πραγμάτων. Όπως είχε αποκαλύψει μάλιστα σε ανύποπτο χρόνο ο Ν. Βούτσης, πριν βολευτεί κι αυτός στην αναπαυτική πολυθρόνα και τα προνόμια του Προέδρου της Βουλής, για τον Τσίπρα το 80% είναι η επικοινωνία και μόνο το 20% η πολιτική…
Όλα αυτά έχουν μεγάλη σημασία ιδιαίτερα συγκυρίες όπως η τωρινή γιατί συνδυάζονται με το γεγονός ότι ως ανιστόρητος ο κ. Τσίπρας δεν έχει τη δυνατότητα να συναισθανθεί την κρισιμότητα και το βάθος τέτοιων στιγμών. Με την αλαζονεία και την ημιμάθεια που τον διακρίνει, θεωρεί ότι είναι και πάλι θέμα «επικοινωνιακής διαχείρισης» η αντιμετώπιση της κρίσης στα εθνικά μέτωπα. Καθώς όμως τα πράγματα έχουν αγριέψει επικίνδυνα, βρίσκεται για άλλη μια φορά ενώπιον της «απώλειας του ελέγχου των εξελίξεων». Βέβαια, αυτό δεν συμβαίνει κατά κυριολεξία διότι οι εξελίξεις καθοδηγούνται απ’ έξω -ειδικά τους Αμερικανούς σε αυτήν τη φάση- και ο κ. Τσίπρας δεν είναι παρά η μαριονέτα της τρέχουσας περιόδου. Ως μαριονέτα λοιπόν οδηγείται σε κινήσεις από τις οποίες αρχίζει να καταλαβαίνει ότι τελικά θα την πατήσει και μάλιστα περισσότερο απ’ όλους τους προηγούμενους, πρόσφατους και παλαιότερους προκατόχους του…
Ως ανιστόρητος και ημιμαθής, ο κ. Τσίπρας βρίσκεται πια αντιμέτωπος με τις συνέπειες από τις παραχωρήσεις και υποχωρήσεις τις οποίες κάνει, αυτός και οι υπουργοί του, στα εθνικά θέματα. Αρχικά στην Κύπρο, στη συνέχεια με τα Σκόπια, ακολούθως με την Θράκη και τώρα με τους Τούρκους στο Αιγαίο αλλά και με την Αλβανία με την παραχώρηση δύο κρίσιμων θαλάσσιων οικοπέδων στο Ιόνιο που την κρατάνε ακόμη μυστική.
Πέρα από τις όποιες άλλες δεσμεύσεις και μυστικά με τα οποία μπορεί να τον «κρατάνε», ο κ. Τσίπρας τα παραδίδει όλα και στα εθνικά θέματα για να κρατηθεί στην εξουσία. Με αυτόν τον τρόπο άλλωστε «ανδρώθηκε» στους κομματικούς σωλήνες της αριστεράς. Με τα πάρε δώσε, τα παζάρια και τους εσωκομματικούς και στη συνέχεια πολιτικούς αλληλοεκβιασμούς. Δεν έμαθε τίποτε άλλο. Με αυτόν τον κομματικό «τυφλοσούρτη» νόμιζε ότι αντιμετωπίζονται και τα εθνικά θέματα. Τόσο ρηχά, τόσο επιπόλαια. Τώρα όμως αρχίζει να φαίνεται πολύ καθαρά ότι τα «ανταλλάγματα» που καλείται να προσφέρει, νομίζοντας ότι έτσι θα παραμείνει στην εξουσία, θα είναι διαρκώς περισσότερο. «Ανταλλάγματα» με παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας, κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας ακόμη και αλλαγής συνόρων, θαλάσσιων αρχικά και χερσαίων στη συνέχεια, όπως μεθοδεύεται και δρομολογείται.
Είναι αβέβαιο μέχρι στιγμής εάν ο κ. Τσίπρας, στη ψυχολογική κατάσταση κατάρρευσης που βρίσκεται, έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται όχι μόνο πόσο τον «χρησιμοποιούν» αλλά και ότι ήδη έχει ξεπεράσει τα εσκαμμένα όσον αφορά τα εθνικά συμφέροντα της χώρας. Η αλήθεια είναι ότι μεγαλύτερη σημασία δεν έχει το αν το έχει καταλάβει, αλλά το αν θα σταματήσει έστω και τώρα αυτά που κάνει σε βάρος του έθνους και της πατρίδας. Δυστυχώς όμως δεν διαφαίνεται καμία τέτοια προοπτική.
Άλλωστε, σχεδόν όλο το πολιτικό προσωπικό της χώρας λόγω των σκανδάλων βρίσκεται σε ομηρία και σε πλήρη χειραγώγηση τόσο από τους Αμερικανούς όσο και από τους Γερμανούς. Γράφαμε και προχθες ότι το σούπερ σκάνδαλο της Novartis αποτελεί μια χαρά «εργαλείο» για να έχουν οι ΗΠΑ στο ένα πόδι τους Έλληνες πολιτικούς κάθε απόχρωσης.
Το νέο σενάριο που προωθείται μάλιστα από χθες είναι να υπάρξει μια «ανακωχή» έστω και προσωρινή στις υποθέσεις των σκανδάλων με χαμήλωμα των τόνων αφενός για το θέμα της πώλησης των όπλων στην Σαουδική Αραβία και αφετέρου για την Novartis λόγω της έντασης στις σχέσεις με την Τουρκία. Συζητείται ακόμη και το ενδεχόμενο σύγκλησης συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών...
Είδατε λοιπόν πόσο αποτελεσματικό είναι αυτό το «εργαλείο» με τα σκάνδαλα των Ελλήνων πολιτικών, κυβέρνησης και αντιπολίτευσης; Τους τα βγάζουν και- υπό την απειλή τους- τους υποχρεώνουν στο όνομα της δήθεν «εθνικής συναίνεσης» να αποδεχτούν όλοι μαζί τις εθνικές υποχωρήσεις και προδοσίες. Και μετά, θα μπορούν ελεύθερα να αρχίσουν πάλι να «τσακώνονται» για την εξουσία, έχοντας ακρωτηριάσει τη χώρα…

Μ. Γιαλούρος