ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ!

Από τον Νάσο Τσαγκανέλη   Τιμούμε και θαυμάζουμε το δικό σας θαύμα που μας γύρισε από την κόλαση στον πρωταθλητισμό Σας αγάπησε...

Από τον Νάσο Τσαγκανέλη 

Τιμούμε και θαυμάζουμε το δικό σας θαύμα
που μας γύρισε
από την κόλαση στον πρωταθλητισμό

Σας αγάπησε και η Ιστορία
που κρατήσατε
όρθια την Ιστορία των δύο ΑΕΚ
Οι ευλογημένοι χαρισματικοί ηγέτες
γίνονται ΕΝΑ
με την αιωνιότητα
ΘΑ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΑ ΚΑΙ ΝΟΜΠΕΛ ΑΝ ΕΙΧΑ

Οι εφιαλτικές μέρες του απέραντου νεκροταφείου δεν είναι μακρινές.
Δεν είναι πολύ πίσω. Φαντάζουν χθεσινές…

Τόσο κοντά ήταν ο απόλυτος αφανισμός.
Στο παρά ένα και λίγο πριν τον ενταφιασμό εκτοξεύτηκε ο άθλος της σωτηρίας.
Η απόλυτη διπλή νεκρανάσταση.

Η δικέφαλη τραγωδία –ποδόσφαιρο και μπάσκετ- έληξε.
Απελευθερώθηκε από τα τάρταρα.

Την δωδεκάτη ώρα Δημήτρης Μελισσανίδης και Μάκης Αγγελόπουλος –έγιναν ΕΝΑ με την αιωνιότητα.
Νίκησαν, το μοχθηρό κέρβερο. Το νεκροθάφτη-φύλακα της κόλασης.

Οι δύο ΑΕΚ αναδύθηκαν. Βγήκαν στο φως.
Πώς να ξεχάσεις το πένθος; Το μαρτύριο που έζησες.
Την προσωπική συντέλεια, τον αλυσοδεμένο πόνο πάνω σου.
Που ό,τι και αν έκανες ή πήγαινες δεν ξέφευγες.

Εκεί εσύ, ΕΚΕΙ και ο πόνος.
Εκεί εσύ, ΕΚΕΙ και ο ορισμός της απόγνωσης.
Δεν ξεχνιέται, το κατάμαυρο μόλις χθες.

Συνωστισμός, οι τοσοδούληδες.
Οι άφραγκοι ψωνισμένοι. Που πιθήκιζαν για να γίνουν κάποιοι.
Εισέβαλλαν, στο υπερωκεάνιο. Στο ΣΥΛΛΟΓΟ ΚΡΑΤΟΣ.
Και τον χρεοκόπησαν…

Οι ηλίθιοι και φαύλοι είναι προσωρινοί. Μίας χρήσης…
Αστραπιαία, λέρωσαν σημαίες, λάβαρα, τίτλους.
Αστραπιαία, βύθισαν σε κατάθλιψη εκατομμύρια ανθρώπους.
Που πολλές χιλιάδες δεν ήταν και Αεκτζήδες.
Αστραπιαία, εξαφάνισαν μία ακόμη δύναμη αντίστασης κατά του ανέντιμου πρωταθλήματος.
Και όμως, οι ελαχιστούληδες παραμένουν θρασύτατοι.
Κυκλοφορούν. ΔΕΝ κρύβονται…

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης και ο Μάκης Αγγελόπουλος είναι διαφορετικοί άνθρωποι.
Ο ένας, θυελλώδης. Χαρισματικός!
Ο άλλος, χαρισματική δύναμη. Ήρεμη.

Και οι δύο ΤΕΛΙΩΝΟΥΝ ό,τι αρχίζουν.
Όσο φιλόδοξο ή ακριβό και αν είναι.

Και οι δύο, οπαδοί του αποτελέσματος.
Εχθροί, της αποτυχίας.

Και οι δύο ΕΦΤΙΑΞΑΝ Αεκάρες.
Και οι δύο ΚΤΙΖΟΥΝ γηπεδάρες.

Συναρπάζει, ο οικουμενισμός τους.
Διεισδύουν, στο βαθύ αύριο. Το ψάχνουν.
Για να ελέγξουν τους απότομους αιφνιδιασμούς του.

Το «Α», το «Ε», το «Κ»…
Τα τρία γράμματα του Δικέφαλου ονόματος.
Τα τρέχουν με στόχο να γίνουν και παγκόσμιο αλφαβητάρι…
Αχαρτογράφητη, η προσωπική μου ευγνωμοσύνη και στους δύο.
Που ξανάφεραν την ΑΕΚ που απαιτώ στη ζωή μου.

Τους ευχαριστώ, που μου έδιωξαν την απέχθειά μου. Που καταδίωξαν τους φόβους μου.
Ευγνωμονούσα και η «Αγιά Σοφιά». Το όνειρο που χτίζεται.
Αρέσει δεν αρέσει, τους χρωστάμε και την υγεία μας.
Χωρίς, αυτούς τους δύο, η ΑΕΚ θα ήταν εκτός χάρτη.
ΜΙΑ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ χωρίς τέλος.

Όντως.
Είναι διαφορετικοί χαρακτήρες.
Όμως, εγώ βλέπω ότι έχουν και ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ηγετικό σημείο.

Ποιο είναι;
Είναι ευφυείς και ξέρουν. Ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι άξιος του ονόματός του…
Αν δεν μπορεί να διακινδυνεύσει και την ίδια τη ζωή του για μία μεγάλη υπόθεση που τον συνδέει με το ΟΛΟΝ του «είναι του».

Τους τιμώ και τους δύο.
Όχι μόνο, γιατί ξεπέρασαν την Ιστορία και πρόλαβαν και τράβηξαν από την πορεία νεκροταφείου την ΑΕΚ…
Αλλά, γιατί και οι δύο ενσαρκώνουν πνεύμα αλτρουισμού.
Την ΑΤΣΑΚΙΣΤΗ θέληση να βρουν νόημα σε κάτι μεγαλύτερο και από τον εαυτό τους.

Πράγματι.
Μας έφεραν την ΑΝΟΙΚΤΟΚΑΡΔΗ ΣΤΙΓΜΗ.
Μία στιγμή που υπέγραψε δια παντός σιδερένιο αύριο και για τις δύο ΑΕΚ.
Που σημαίνει…
Όλοι οι πληθυσμοί που την ακολουθούν…
ΝΑ ΑΣΠΑΣΤΟΥΝ το πνεύμα νικητή που έχουν και οι δύο ηγέτες.
ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΑΝ. Που πολέμησαν στην κόψη του ξυραφιού.
ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΑΝ!

http://www.nasostsaganelis.gr/2018/02/%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5-%CE%B1%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%B9/