Λίγο πριν από το φιάσκο...

Μπορεί να κέρδισε στην πρώτη φάση τις εντυπώσεις στην υπόθεση της Novartis η κυβέρνηση, αλλά τώρα –πριν ακόμη συμπληρωθούν πέντε ημέρες- ...

Μπορεί να κέρδισε στην πρώτη φάση τις εντυπώσεις στην υπόθεση της Novartis η κυβέρνηση, αλλά τώρα –πριν ακόμη συμπληρωθούν πέντε ημέρες- η όλη επιχείρηση έχει «κολλήσει» και στο Μέγαρο Μαξίμου ψάχνουν να βρουν τρόπους για να κρατήσουν την πρωτοβουλία των κινήσεων και να μην εξελιχθεί σε πρόωρο φιάσκο. Γι’ αυτό και είχαν μια ακόμη σύσκεψη όλοι οι αρμόδιοι και οι παρατρεχάμενοι υπό τον κ. Τσίπρα στο γραφείο του. Είναι το μόνο θέμα με το οποίο ασχολούνται - κι ας συνεχίζουν να μαζεύονται γύρω τους ερείπια τόσο στο οικονομικό όσο και στο εθνικό μέτωπο…

Αυτή η εξέλιξη και το "φρενάρισμα" δεν προκαλούν εντύπωση γιατί όπως σας έγραφα και χθες δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κυβερνητική προπαγάνδα κινείται κατά βάση με βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, συχνά ακόμη και εικοσιτετραώρων. Ούτε καν εβδομάδων. Υπάρχει ο γενικός στόχος «να ελέγχει τα πάντα» ο ΣΥΡΙΖΑ, ως καθεστώς που λειτουργεί, αλλά στα επιμέρους θέματα η τακτική χαράσσεται επί «καθημερινής» βάσης από τους μηχανισμούς του Μεγάρου Μαξίμου.

Κάτι τέτοιο έγινε και στην περίπτωση της Novartis. Και τώρα που αρχίζουν να φαίνονται τα «κενά» στους χειρισμούς που έκαναν, προσπαθούν να τα μπαλώσουν ακόμη και με εσωτερικές διαφωνίες και καβγάδες μεταξύ των συναρμόδιων υπουργών, όπως είναι ο Κοντονής και ο Παπαγγελόπουλος που «συγκατοικούν» στο υπουργείο Δικαιοσύνης αλλά δίχως να διατηρούν και τις καλύτερες των σχέσεων μεταξύ τους. Κι ο τρίτος υπουργός που συνδέεται άμεσα με την υπόθεση δεν είναι άλλος από τον Π. Πολάκη με τον οποίο όμως είναι ήδη έξαλλοι οι συνάδελφοί του φωνάζοντας «αυτός θα μας τα χαλάσει όλα» επειδή «θέλει να πάρει όλη τη δόξα...».

Το πρώτο μεγάλο φιάσκο από τον Πολάκη ήταν η δήλωσή του ότι γνωρίζει ποιοι είναι οι «προστατευόμενοι μάρτυρες» και ότι προέρχονται μέσα από την Novartis έχοντας κατηγορηθεί προηγουμένως και οι ίδιοι για παράνομο πλουτισμό. Αυτό ανάγκασε τον Κοντονή να βγει και να τον αδειάσει υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση «αγνοεί ποιοι είναι οι μάρτυρες». Και τον άδειασε όχι μόνο γιατί μια τέτοια δήλωση τινάζει στον αέρα τη διαδικασία που προβλέπει το Σύνταγμα για τις δικογραφίες που αφορούν πολιτικά πρόσωπα αλλά και διότι πίσω από αυτό υπάρχει ακριβώς η κόντρα για το ποιος από τους υπουργούς θα «ψηλώσει» περισσότερο από την υπόθεση της Novartis.

Ένας δεύτερος καβγάς μεταξύ των υπουργών, όπως λένε αξιόπιστες πληροφορίες, αφορά και τους χειρισμούς για το θέμα της παραγραφής που επηρεάζει και τη συνολική εικόνα διαχείρισης της υπόθεσης. Ο μεν Κοντονής φέρεται να υποστηρίζει ότι θα έπρεπε να συνοδεύεται η δικογραφία από εισήγηση των δικαστών για τα παραγεγραμμένα αδικήματα, ο δε Παπαγγελόπουλος λέει αντιθέτως ότι αυτό πρέπει να το αποφασίσει η Βουλή. Εξ ου έχει προέκυψε και μια παρεπόμενη διαφωνία για το αν η δικογραφία πρέπει να σταλεί πίσω στη Δικαιοσύνη και να επανέλθει ή να προχωρήσουν απευθείας σε σύσταση προανακριτικής επιτροπής. Σε ρόλο …διαιτητή βρέθηκε ο Τσίπρας ο οποίος κάπως έτσι –με την ...ευρυμάθεια που διαθέτει- αναλαμβάνει και καθήκοντα «αρχιδικαστή» της χώρας. Ή μιλάμε για "καθεστώς" ή δεν μιλάμε…

Πέρα από τις προσωπικές κόντρες, όλα αυτά αντανακλούν και το γενικότερο πρόβλημα που διαπιστώθηκε μετά το «πρώτο μπαμ» στις αρχές της εβδομάδας. Βλέπουν δηλαδή ότι διοχέτευσαν στην κοινή γνώμη, πολύ γρήγορα, «υπερβολικές δόσεις» νοβαρτιάδας οι οποίες όχι μόνο καταναλώνονται αμέσως αλλά και απειλούν με άλλες παρενέργειες. Ενισχύουν δηλαδή στα μάτια του κόσμου το σενάριο του «αντιπερισπασμού» το οποίο πλησιάζει σταδιακά και τη θεωρία της «πολιτικής σκευωρίας» που βολεύει ως γραμμή άμυνας τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Χαλάει το ισοζύγιο στις εντυπώσεις...

Από τα δείγματα άλλωστε των τάσεων της κοινής γνώμης που μαζεύουν συνεχώς φάνηκε, όπως μου λένε άνθρωποι που ξέρουν τα μυστικά του παρασκηνίου, ότι στη διάρκεια αυτής της πρώτης εβδομάδας η «υπερέκθεση» τείνει να φέρει πια τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που θέλει η κυβέρνηση για την υπόθεση Novartis. Να χαθεί η μπάλα, μαζί να χαθεί και το ενδιαφέρον της κοινωνίας που αρχίζει να «κουράζεται» και να μείνει το «συμπέρασμα» ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί το σκάνδαλο μόνο και μόνο για να αποτελειώσει το λεγόμενο εκ μέρους του «παλιό πολιτικό σύστημα» αλλά χωρίς στο τέλος να πάει κανείς από τους κλέφτες πολιτικούς στη φυλακή…

Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι το απόλυτο μπούμερανγκ. Το πλήρες φιάσκο. Αν μάλιστα μεγεθυνθούν κι άλλο διάφορα «περίεργα» που παρατηρούνται στις καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων, ο κίνδυνος αυτός μεγαλώνει κι άλλο. Γι αυτό και από χθες η κυβερνητική ομάδα επιχειρεί να δρομολογήσει «διορθωτικές κινήσεις» στην πολιτική και επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος. Θα προσπαθήσουν να σταματήσουν τις θεσμικές «γκάφες», όπως χαρακτηρίζουν οι ίδιοι τις χοντράδες τους, να «ξεχωρίσουν» ποια είναι τα κρίσιμα σημεία του σκανδάλου και να αναπτύξουν τη νέα προπαγάνδα ότι η κυβέρνηση δήθεν δεν έχει ως στρατηγική της τη σκανδαλολογία αλλά τη «θετική ατζέντα» της. Κι ειδικά με την τελευταία, μπορούμε να γελάσουμε με την καρδιά μας…

Στο πλαίσιο αυτό πήραν και το ρίσκο να προχωρήσουν, παρά τη διεθνή χρηματιστηριακή αναταραχή, στην έκδοση του 7ετους ομολόγου. Το επιτόκιο γύρω στο 3,5% είναι αρκετά πιο υψηλό από την αρχική επιδίωξη για σχεδόν 3%, που μεταφράζεται σε μερικές δεκάδες εκατομμύρια επιπλέον επιβάρυνση, αλλά το έκαναν για να δείξουν ότι έχουν και "θετικό έργο". Όμως εμείς πάλι το "πληρώνουμε"...

Μ. Γιαλούρος