Aναντιστοιχία με το λαϊκό αίσθημα...

Panos Mavridis   Για να μην χάνουμε χρόνο και φαιά ουσία συζητώντας τον αριθμό των συγκεντρωμένων... 1ο Δεν έχει σημασία! Γιατί όσοι ...

Panos Mavridis 

Για να μην χάνουμε χρόνο και φαιά ουσία συζητώντας τον αριθμό των συγκεντρωμένων...
1ο Δεν έχει σημασία! Γιατί όσοι πήγαν είδαν, ένιωσαν, κατάλαβαν. Όσοι έμειναν στους δέκτες τους, πάλι είδαν, ένιωσαν κατάλαβαν. Ο καθένας, από το σπίτι του ή στο Σύνταγμα, διαμόρφωσε την προσωπική του εντύπωση. Άλλωστε αυτό ήταν το ζητούμενο. Η δημιουργία (πολιτικών) εντυπώσεων. Το τι θα πει τώρα ο καθένας για να "επηρεάσει" τον κόσμο επ αυτού, είναι το λιγότερο περιττό. Για να μην πω αφελές αν πιστεύει ότι μπορεί να τον επηρεάσει...

2ο Σημασία όμως έχει η σύγκριση! Η σύγκριση του σημερινού συλλαλητηρίου με εκείνα των "αγανακτισμένων". Νομίζω ότι δεν υπάρχει σύγκριση. Ούτε ως προς τον όγκο και τη σύνθεση του πλήθους. Ούτε ως προς τους λόγους και τις συνθήκες των κινητοποίησης. Αυτό είναι κατανοητό και στον πλέον αδαή. Και ο νοών νοείτο...

3ο Η ουσία βρίσκεται στην επίδραση. Αν οι συγκεντρώσεις των "αγανακτισμένων" επέδρασαν καθοριστικά στις πολιτικές εξελίξεις φέρνοντας τους ...αντισυστημικούς ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, Χ.Α. με πλειοψηφική εκπροσώπηση στη Βουλή, τότε τι θα πρέπει να αναμένουμε να συμβεί από τα συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας;

4ο Είναι προφανές ότι τα δυο συλλαλητήρια, σε αντίθεση με τις κινητοποιήσεις των "αγανακτισμένων", δεν ήταν πολιτικά υποκινούμενα, ώστε κάποιοι να αναμένουν πολιτική κεφαλαιοποίηση αντίστοιχη με αυτή που είχαν όσοι υποκίνησαν τους "αγανακτισμένους". Κι αυτή είναι άλλη μια καθοριστική διαφορά - μη συγκρίσιμη, όμως, καθώς τώρα δεν υπάρχει (για την ώρα τουλάχιστον...) πολιτικό υποκείμενο να καβαλήσει το κύμα της (νέας) αγανάκτισης.

5ο Το σημαντικό! Αν η παρουσία των "αγανακτισμένων" νομιμοποιούσε όσους την υποκινούσαν τότε, για να καταγγέλλουν "αναντιστοιχία λαϊκής βούλησης με πολιτική εκπροσώπηση", ώστε να προκαλέσουν πολιτικές ...ανατροπές (βλ. πτώση κυβέρνησης Σαμαρά το 2014) τότε τι πρέπει να πούμε για την παρουσία του ετερόκλητου πλήθος που προσήλθε αυτόκλητα στα δυο συλλαλητήρια;

Η απάντηση είναι ότι σήμερα υπάρχει τουλάχιστον αναντιστοιχία του λαϊκού αισθήματος με τους διπλωματικούς χειρισμούς της κυβέρνησης. Τουλάχιστον... Διότι αν το συγκρίνουμε με το τι έγινε τότε (και εδώ είναι που παίζει ουσιαστικά η σύγκριση...) με βάση το παραπάνω σκεπτικό, μπορούμε να δεχθούμε άνετα ότι υπάρχει πλειοψηφική απόρριψη της κυβερνητικής πολιτικής στο σύνολο της...

Και αυτή είναι που πραγματικά αξίζει να (κατα)μετρηθεί...