Σε διψήφια επίπεδα παραμένει η διαφορά Νέας Δημοκρατίας - ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με την εκτίμηση εκλογικής επιρροής της Public Issue για τον Ιαν...
Συγκεκριμένα, από τη δημοσκόπηση προκύπτουν τα ακόλουθα βασικά συμπεράσματα:
-Κατά το τελευταίο τρίμηνο του 2017, η εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει άνοδο κατά 2,5 εκατοστιαίες μονάδες, από 19% τον περασμένο Οκτώβριο σε 21,5% σήμερα.
«Η παρατηρούμενη μεταβολή του γενικού πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού κλίματος, σε συνδυασμό με τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος εξηγούν, ως ένα βαθμό, αυτήν την άνοδο. Ενδεικτικά, στην έρευνα της Public Issue, προκύπτει ότι 20% των νοικοκυριών (1 στα 5), δηλαδή ένα σημαντικό τμήμα του εκλογικού σώματος, δηλώνει ότι έχει λάβει το λεγόμενο «κοινωνικό μέρισμα» αναφέρει στα συμπεράσματά της η εταιρεία.
Αντιθέτως, η εκλογική επιρροή της ΝΔ, στο ίδιο χρονικό διάστημα, καταγράφει σημαντική κάμψη, κατά 4 μονάδες, με αποτέλεσμα για πρώτη φορά μετά το καλοκαίρι του 2016 να βρεθεί -εκ νέου- κάτω από το όριο του 40%, στο 37% .
«Η διαφορά α/β κόμματος (η λεγόμενη «ψαλίδα») παραμένει σε διψήφια επίπεδα και υπολογίζεται σε 15,5%. Θα πρέπει να επισημανθεί, ότι μεγαλύτερη διαφορά από αυτήν έχει καταγραφεί ιστορικά, μόνο στις δύο πρώτες εκλογικές αναμετρήσεις της μεταπολιτευτικής περιόδου (1974, 1977). Ταυτόχρονα, ως αποτέλεσμα της αντίστροφης τάσης στην επιρροή των δύο κομμάτων, η μείωση που παρατηρείται στο προβάδισμα της ΝΔ, το τελευταίο εξάμηνο του 2017 είναι εντυπωσιακή: από 24% τον Οκτώβριο του 2016 και 22% τον Οκτώβριο του 2017, έχει περιοριστεί σήμερα σε 15,5% (μείωση κατά 8,5 εκατοστιαίες μονάδες σε 18 μήνες).
Ο εκλογικός συσχετισμός δυνάμεων, που προκύπτει με βάση την εκτίμηση της PI, παραπέμπει σε ένα «αντεστραμμένο» αποτέλεσμα του Σεπτεμβρίου 2015, με μια όμως ουσιώδη διαφορά: την ανάκαμψη του χώρου της κεντροαριστεράς και την επιστροφή του, στα επίπεδα επιρροής του ΠΑΣΟΚ το 2012», σημειώνεται επίσης στα συμπεράσματα της Public Issue.
Δείτε εδώ ολόκληρη την έρευνα
Το Μακεδονικό ζήτημα είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο θέμα το οποίο δεν μπορεί να ανοίξει και να κλείσει μέσα σε λίγες μέρες, προκειμένου να εξυπηρετηθούν:
ΑπάντησηΔιαγραφή1) οι βλέψεις του Αμερικάνου να εισάγει στο ΝΑΤΟ τη γείτονα χώρα ΠΓΔΜ και να εδραιώσει βάσεις στην εδαφική της επικράτεια,
2) οι βλέψεις της Ευρωπαικής Ένωσης να εντάξει την ΠΓΔΜ στην δύναμή της και έτσι να κλείσει μια ακόμη πόρτα στη Ρωσία.
Η ηγεσία των Σκοπίων χρησιμοποιεί εύλογα το χαρτί των ενταξιακών διαπραγματεύσεων ένθεν και εκείθεν , προκειμένου να εξασφαλίσει ως «Μακεδονική» την εθνική της ταυτότητα και έτσι να βγει ωφελημένη από τις παραπάνω συναλλαγές, διότι για συναλλαγές πρόκειται.
Δήλωσε λοιπόν έτοιμη να αυξήσει τον αμυντικό της προυπολογισμό για τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και την στρατιωτική δύναμη στο Αφγανιστάν. Δήλωσε επίσης έτοιμη να ενταχθεί στην Ευρωπαική Ένωση, καθώς βρίσκεται σε καθεστώς υποψήφιας χώρας.
Έτσι η πίεση από την πλευρά των Σκοπίων απέναντι στην Ελλάδα για την χρήση του όρου ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ σαν εθνική τους ταυτότητα, μεταφέρεται σε άλλο επίπεδο, καθώς αποκτά διεθνή διάσταση και χαρακτήρα.
Η Ελλάδα στον αντίποδα , εγκλωβισμένη από τις εξελίξεις δεν μπορεί να αποφασίσει, ή μάλλον δε της επιτρέπεται να αποφασίσει εάν θα επιτρέψει τον εθνικό προσδιορισμό ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στην γείτονα χώρα, καθώς η συναλλαγή που αφορά την ΠΓΔΜ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ για την ένταξη της ΠΓΔΜ στους κόλπους των έχει συμφωνηθεί ερήμην της και έχει εκχωρηθεί ερήμην της η «αντικαταβολή» που ακούει στο όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ΠΓΔΜ είναι πολύ χρήσιμη για τις ΗΠΑ και την ΕΕ, καθώς τεμαχισμένη όπως έχει βρεθεί μετά τον πόλεμο, μπορεί να κατασταθεί ως μια ακίνδυνη ενεργειακή, προσφυγική, εμπορική ζώνη που θα αποτελεί επιπλέον ανάχωμα απέναντι στη Ρωσία.
Άρα οι διαπραγματευτικές διαδικασίες δεν παίζουν παρά έναν παραπλανητικό ρόλο, προκειμένου να επισφραγισθεί αυτό που ήδη έχει συμφωνηθεί.
Το θέμα είναι, εάν πρέπει η Ελλάδα να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να υπογράψει αυτά που είναι «τα του οίκου της», τα οποία όμως δεν διαχειρίζεται η ίδια.
Πρόβλημα λοιπόν δεν αποτελεί εάν θα επιτρέψουμε εμείς ο όρος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ να χρησιμοποιείταιαπό τους γείτονες, αλλά ο εκβιασμός που δεχόμαστε για να το πράξουμε συνολικά αλλά και την δεδομένη χρονική στιγμή.
Στιγμή που οι ιδιωτικές να υπενθυμίσω τράπεζες πιέζουν το EUROGROUP και το EUROGROUP πιέζει την Ελλάδα για την εφαρμογή των πλειστηριασμών και την μείωση του αφορολόγητου, προκειμένου να εισπράξει μαζικά τα «οφειλόμενα».
Ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης είναι παροιμιώδης , καθώς η εκτόνωση της οργής και της δυσαρέσκειας σε ένα κλίμα εθνικής έξαψης θα βάλει σε δεύτερη μοίρα ζητήματα ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ…
Το ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ θα πρέπει λοιπόν να λυθεί, όταν η Ελλάδα θα είναι έτοιμη και δυνατή να το λύσει μόνη της, με βάση τα δικά της αμοιβαία συμφέροντα με τη γείτονα.
-Αυτό σημαίνει πολιτική απόρριψη των διαπραγματεύσεων ή αλλιώς ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΘΝΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ. -Αυτό σημαίνει ομογενοποιημένη αντίσταση απέναντι στα ζητήματα που αφορούν όχι μόνο την ΕΘΝΙΚΗ αλλά και την στοιχειώδη ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ.