Στο νοσοκομείο μεταφέρθηκε η σορός του Έλληνα γιατρού που πέθανε στις Άνδεις - "Τον άφησα δίπλα σε ένα βράχο να τον βρουν"

Στο νοσοκομείο της Μεντόσα βρίσκεται πλέον η σορός του Πατρινού καθηγητή νευροχειρουργικής, Δημήτρη Κωνσταντίνου, προκειμένου να διενεργη...

Στο νοσοκομείο της Μεντόσα βρίσκεται πλέον η σορός του Πατρινού καθηγητή νευροχειρουργικής, Δημήτρη Κωνσταντίνου, προκειμένου να διενεργηθεί νεκροψία και να μπορέσει στη συνέχεια να μεταφερθεί στην Ελλάδα.
Ο άτυχος καθηγητής άφησε την τελευταία του πνοή την περασμένη Κυριακή 14 Ιανουαρίου σε υψόμετρο 6.900 μέτρων, στο όρος Ακονκαγκούα των Άνδεων στην Αργεντινή, πιθανόν λόγω καρδιακής ανακοπής, ενώ έκανε ορειβασία.
"Με ειδοποίησαν αργά χθες το βράδυ με μήνυμα ότι η διακομιδή έχει ολοκληρωθεί και ότι πρέπει να περιμένουμε κλήση από τον Εισαγγελέα να πάμε στο νοσοκομείο για την αναγνώριση. Θα διενεργηθεί νεκροψία για να διαπιστωθούν τα αίτια του θανάτου. Αυτό είναι κάτι που περιμένουμε και εμείς με αγωνία. Να δούμε τι έφταιξε, τι ήταν αυτό που έκανε έναν τόσο υγιή άνθρωπο να λυγίσει" λέει στο tempo24 o επικεφαλής της αποστολής Παναγιώτης Κοτρωνάρος.
"Θα γίνει λοιπόν εξέταση από τον ιατροδικαστή και στη συνέχεια θα πρέπει να περιμένουμε να ολοκληρωθούν όλες οι απαραίτητες γραφειοκρατικές διαδικασίες προκειμένου η σορός να μπορέσει να φτάσει στην Ελλάδα. Οι αρχές εδώ είναι πολύ μυστικοπαθείς. Δεν ξέρουμε αν όντως θα έχει ολοκληρωθεί αύριο η διαδικασία ή θα χρειαστεί να περιμένουμε και άλλο", προσθέτει.

(Ο Παναγιώτης Κοτρωνάρος)

Όπως λέει ο Παναγιώτης Κοτρωνάρος, ο οποίος έμεινε πίσω στην Αργεντινή περιμένοντας τον φίλο του για να τον συνοδέψει στο τελευταίο ταξίδι, όλες αυτές τις ημέρες η σορός του Κωνσταντίνου ήταν στα 6900 μέτρα. Από εκεί ένα σωστικό συνεργείο τη μετέφερε στο πάρκο της Ακονκάγκουα, από όπου μεταφέρθηκε με τα πόδια στα 6.000 μέτρα για την παραλάβει ελικόπτερο που την μετέφερε στην είσοδο του πάρκου, στα 2.800 μέτρα από όπου την παρέλαβε ασθενοφόρο.

"Εκεί δεν υπάρχει καταφύγιο, δεν υπάρχει τίποτα. Τον μετέφερα σε ένα σημείο στο μονοπάτι κοντά σε ένα βράχο και τον άφησα εκεί όπου θα τον σκέπαζε λιγότερο το χιόνι και θα μπορούσαν να το βρουν ευκολότερα τα σωστικά συνεργεία. Ήθελα να συμμετέχω στο συνεργείο διάσωσης, αλλά δεν με άφησαν. Δεν ξέρω πώς τον βρήκαν και πόσο δύσκολο ήταν αυτό. Ήταν για μένα μεγάλο το σοκ. Όλα αυτά τα χρόνια, σε τόσες και τόσες αναβάσεις δεν μου έχει συμβεί τίποτα παρόμοιο. Έμελλε να γίνει με τον φίλο μου, τον Δημήτρη με τον οποίο κάναμε αναβάσεις στα μεγαλύτερα υψόμετρα εδώ και δέκα χρόνια, κάναμε μαζί μαραθώνιους, ήταν σαν αδελφός...", αναφέρει ο Παναγιώτης Κοτρωνάρος για εκείνες τις δραματικές ώρες.