ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΟΧΟΥΝΗΣ

Aπό τον ΓΙΩΡΓΟ ΠΟΥΛΟΚΕΦΑΛΟ Η Παλαιόχουνη τελικά πήρε την εκδίκηση της. Μετά και τις τελευταίες αποκαλύψεις του Διοικητή του...

Aπό τον ΓΙΩΡΓΟ ΠΟΥΛΟΚΕΦΑΛΟ

Η Παλαιόχουνη τελικά πήρε την εκδίκηση της. Μετά και τις τελευταίες αποκαλύψεις του Διοικητή του Νοσοκομείου Καλαμάτας για τις υφαρπαγές της γης εν αγνοία των πραγματικών ιδιοκτητών της, για να συγκεντρωθεί η απαιτούμενη έκταση της διαγωνιστικής διαδικασίας, αποκαλύπτεται η σαθρότητα του οικοδομήματος των σκουπιδιών της Πελοποννήσου!

Οι «υποπιέσεις» το πήραν και το σήκωσαν το έργο της συμφοράς. Έργο καθώς φαίνεται από …..πλαστελίνη, δομημένο κυριολεκτικά στην «άμμο». Σε οικόπεδο του οποίου ένα μεγάλο μέρος του μεταβιβάστηκε σε χρόνο μεταγενέστερο του κατά τα άλλα «διεθνούς» διαγωνισμού, εν αγνοία των ιδιοκτητών του, σύμφωνα με τις καταγγελίες καταπέλτη του κ. Μπέζου.

Το « Ελντοράντο» της Παλαιόχουνης για κάποιους που το ορέγονται αποδεικνύεται τελικά απόρθητο. Ο εσμός των παντός τύπου ενδιάμεσων, πρόθυμων θεραπόντων του παρασιτισμού αποδείχθηκε ερασιτεχνικός θίασος! Ούτε μια «αλλοτρίωση» γης δεν μπορούν να κάνουν!

Φαρσοκωμωδία και ταυτόχρονα φαρσοτραγωδία.

Οι αναμάρτητοι λιθοβολείς της λογικής και της αλήθειας παρέα με το φιλικό software του πρώτου βαθμού, ψελλίζουν μέρες τώρα τα περί αστικής υπόθεσης.

Η μπάλα στην εξέδρα. Η γνωστή δίοδος διαφυγής !

Προσπερνούν βέβαια ηθελημένα και συνειδητά ότι η ύπαρξη της απαραίτητης οικοπεδικής γης ήταν βασικό στοιχείο του ανταγωνιστικού διαλόγου πέραν των άλλων.

Η απαιτούμενη έκταση έπρεπε να υπάρχει στον φάκελο του κάθε διαγωνιζόμενου με προσύμφωνα.

Τώρα που κατά τα φαινόμενα και μετά την δικαστική διαλεύκανση βέβαια της όλης ύποπτης υπόθεσης, αν αποδειχθεί ότι η γη της αναδόχου του έργου εταιρείας ήταν πλασματική και όχι πραγματική δεν θα πρέπει να ακυρωθεί ο διαγωνισμός;

Και δεν οφείλει η δεύτερη μειοδοτούσα κοινοπραξία να κάνει ένσταση ακυρότητας για τον πρώτο μειοδότη ;

Και επειδή η Περιφερειακή Αρχή απεκδύεται των ευθυνών της και δεν γνωρίζει τίποτα ως συνήθως γιατί δεν απάντα στο κρίσιμο ερώτημα! Ποιος έκανε τον διαγωνισμό? Ποιος είχε την ευθύνη του ανταγωνιστικού διαλόγου;

Δεν θα απαντήσει ποτέ βέβαια ! Γιατί στην «εργαλειοθήκη» της υπάρχει μόνον η διολίσθηση. Η ανάληψη ευθύνης είναι είδος σε ανεπάρκεια. Θα επιμένει στο αφήγημα της με τον γνωστό υπεροπτικό της κάθε φορά λόγο , περί ιδιωτικής υπόθεσης. Ας είναι !

Σε κάθε περίπτωση όμως θα αναμένουμε εκείνους που έχουν έννομο συμφέρον και αναφερόμαστε στον δεύτερο μειοδότη που μετά τα ραγδαία γεγονότα των τελευταίων ημερών, οφείλει να κάνει ένσταση κατά της εγκυρότητας της διαδικασίας.

Εάν δεν το πράξει τότε μας δίνει κάθε δικαίωμα να σκεπτόμαστε φωναχτά ότι η ……. τράπουλα της υπόθεσης σκουπίδια Πελοποννήσου ήταν εξαρχής σημαδεμένη! Η …….. Εδέμ των στερεών αποβλήτων της επικράτειας ήταν μάλλον οικοπεδοποιημένη, προσυμφωνημένη και κατανεμημένη!