Την έντονη αντίδραση των συμβασιούχων στους ΟΤΑ Θεσσαλονίκης προκάλεσε η μη πραγματοποίηση συνάντησης με τον Πρωθυπουργό. Οι συμβασιούχοι...
Όταν εκείνος αποχώρησε, οι συγκεντρωμένοι ξέσπασαν σε αποδοκιμασίες και του φώναζαν: "Φεύγεις σαν κλέφτης".
Νωρίτερα ο κ. Τσίπρας είχε συνάντηση με εργαζόμενους στην ΕΛΒΟ. Ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε στους εργαζόμενους πως θα δώσει λύση στο πρόβλημα τους και θα έχουν πληρωθεί μέχρι τα Χριστούγεννα.
«Ο κ Τσίπρας είπε ότι εργαζόμενοι μέχρι τα Χριστούγεννα θα είναι πληρωμένοι γιατί είμαστε απλήρωτοι εδώ και τρεις μήνες. Μας είπε ότι ψάχνουν να βρουν επενδυτή και όταν βρεθεί ο επενδυτής θα φωνάξει τους εργαζόμενους να είναι παρόντες στις συζητήσεις για να μπορέσουν να δώσουν την καλύτερη λύση και να δοθεί η ανάπτυξη και να ξαναλειτουργήσει η επιχείρηση. Θα εκταμιευτούν περίπου 2,5 εκατομμύρια», τόνισε σε δηλώσεις του μετά τη συνάντηση, ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στην ΕΛΒΟ Θεόδωρος Αλιόγκας.
Πηγή: thestival.gr
.webp)
Mας έφαγε η καταδίκη της βίας από όπου κι αν προέρχεται. Εκτός, αν προέρχεται από τους μπάτσους που σε κοπανάνε χωρίς λόγο κι αφορμή, έτσι για εξάσκηση, για να ξεμουδιάσουν. Αν διαμαρτύρεσαι γιατί πεινάς, τρως ξύλο.... Μπορεί να μην έχουμε ψωμί αλλά κλωτσιές και μπουνιές -δόξα τω Θεώ- υπάρχουνε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν μάλιστα πέσεις σε νεοναζί, ε τότε το έλυσες το πρόβλημα: Σ’ έστειλε στον άλλο κόσμο, εκεί που όλα είναι τόσο όμορφα, που κανείς δεν επέστεψε! Και φυσικά για το Κράτος δεν είναι βία να σε απολύει πρώτα και μετά να σε πετά από το σπίτι σου, για να σώσει τις Τράπεζες....
Τους ανθρώπους ποιος θα τους σώσει; Οι «σωτήρες» οι πολιτικοί! Τι «καλοί» άνθρωποι. Και «πονόψυχοι»! Όσο είναι αντιπολίτευση. Όταν είναι αντιπολίτευση, βλέπουν όλα τα στραβά. Μετά που κάθονται στην καρέκλα, αλλάζει η οπτική.
Είναι λογικό. Όταν κάθεσαι να φας στο τραπέζι, δεν βλέπεις παρά μόνο το πιάτο και την κουτάλα; Άντε και το ψωμί δίπλα. Το ίδιο κι αυτοί. Βέβαια εμείς δεν έχουμε φαΐ, ούτε θέρμανση, λεφτά, νοσοκομεία, σχολεία, αεροδρόμια, νησιά… έχουμε όμως υπομονή που μπορούμε να δανείσουμε και στον Ιώβ. Η υπομονή του έχει και όρια, η δική μας απ’ ότι φαίνεται, είναι σαν τη βλακεία των κηφήνων: Άπειρη!
«Το τερματίσατε» λέει η ΓΣΕΕ στην κυβέρνηση. Μην το λέτε, μην το λέτε. Τα νεφρά δε μας τα πήραν ακόμα. Κι ότι άλλο σκεφτούν. Καλέ μας έβγαλαν από το Μνημόνιο. Και μας έβαλαν σε άλλο. Δεν έμειναν πάντως πολλά μέτρα να κάνουμε. «Μόνο» καμιά εκατοστή για τον καινούριο χρόνο. Τα συνηθισμένα: Περικοπές, απολύσεις, χαράτσια, ξεπούλημα, διώξεις… Κι οι πλειστηριασμοί φυσικά. «Να γίνουμε επιτέλους Ευρώπη». Να γεμίσουμε άστεγους!
Τελικά πρέπει να μπήκαμε εγγυητές κάπου χωρίς να το καταλάβουμε, δεν εξηγείται αλλιώς. Μας φόρτωσαν τα δανεικά κι αγύριστα των πραγματικών κακοπληρωτών: Πολιτικών, εφοπλιστών, ιδιοκτητών καναλιών, βιομηχάνων, μεγαλοαστών, λαμογιών…
Πότε υπογράψαμε να πληρώσουμε εμείς τα δικά τους χρωστούμενα και δεν το πήραμε μυρωδιά; Αμ το κάναμε αγάπη μου, και θα σου πω ακριβώς πού, πότε και πως: Θυμάσαι τι κάνεις όταν πας να ψηφίσεις; Βάζεις σταυρό. Ο σταυρός είναι ταυτόχρονα και υπογραφή. Τι κάνουν λοιπόν: Το κομματικό ψηφοδέλτιο είναι με μελάνι που εξαφανίζεται, ενώ στη θέση του εμφανίζεται το πραγματικό κείμενο, που λέει ότι δίνεις την άδεια στον βουλευτή να σου κάνει ότι γουστάρει, ακόμα και να σε πηδήξει.
Τέτοια έλεγε η Γαλλική Αριστοκρατία και μετά τους έφταιγαν αυτοί, που τους πήγαιναν βόλτα στην Γκιλοτίνα. Ή στη Ρωσία τους κυνηγούσε ο Κόκκινος στρατός. Ωραίες εποχές.