Το βράδυ της Τετάρτης 4 Νοεμβρίου 2015 ο πολυαγαπημένος ηθοποιός Κώστας Τσάκωνας άφησε την τελευταία του αναπνοή σε ηλικία 72 ετών, έπε...
Ο Κώστας Τσάκωνας βρισκόταν αντιμέτωπος με την επάρατη νόσο και είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στην ουροδόχο κύστη σε κεντρικό νοσοκομείο της Αθήνας. Παρά τα προβλήματα της ασθένειάς του, αντιμετώπιζε την κατάσταση με χιούμορ και δεν έχανε το κουράγιο του.
Υπήρξε ένας από τους ηθοποιούς που άφησαν ιστορία στον κινηματογράφο, αλλά και την περίοδο της παντοκρατορίας της βιντεοκασέτας.
«Εγώ έχω το χάρισμα ότι γεννήθηκα με την φάτσα και τη φωνή του Καραγκιόζη», είχε αναφέρει με χιούμορ σε συνέντευξη του ο ίδιος και συμπλήρωσε: «Η ζωή μου είναι βίος και ξυπολιτεία. Ξυπόλυτος κυκλοφορούσα μικρός. Θυμάμαι τα πρώτα μου παπούτσια, μου τα πήρε ο πατέρας μου εννέα χρονών».
Υπήρξε κωμικός ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, ενώ ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στο κοινό.
Άφησε το δικό του ξεχωριστό στίγμα στην κωμωδία, τις δεκαετίες του ‘80 και του ‘90. Χαρακτηριστικοί οι ρόλοι τους στην ταινία του Θόδωρου Μαραγκού «Μάθε παιδί μου γράμματα» (1981) και στις βιντεοταινίες «Κλασική περίπτωση βλάβης» (1987) και «Η μεγάλη απόφραξη» (1988).
Ο Κώστας Τσάκωνας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου 1943. Από 11 χρονών βγήκε στη βιοπάλη, ενώ παράλληλα φοιτούσε σε νυχτερινό σχολείο.
Σπούδασε υποκριτική στη δραματική σχολή του «Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου» του Λεωνίδα Τριβιζά και τη δραματική σχολή «Βεάκη».
Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε με εντελώς τυχαίο τρόπο, σε μία ταινία μικρού μήκους του συμμαθητή του Κώστα Ζυρίνη.
Στη συνέχεια έπαιξε πολλούς ρόλους στον κινηματογράφο, το θέατρο και στην τηλεόραση, δίπλα σε σπουδαίους κωμικούς ηθοποιούς, όπως ο Θανάσης Βέγγος, ο Σωτήρης Μουστάκας, ο Στάθης Ψάλτης και ο Κώστας Βουτσάς.
Τη δεκαετία του ‘80 έγινε ευρύτερα γνωστός, μέσα από τις βιντεοκασέτες, όπου είχε πάντα πρωταγωνιστικούς ρόλους. Διακρίθηκε ιδιαίτερα στο θέατρο, σε επιθεωρησιακούς ρόλους, που διακωμωδούσαν τα κόμματα εξουσίας της εποχής, το πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία.
Από το 2004 η μοίρα τού έπαιξε άσχημο παιγνίδι. Τότε τραυματίστηκε σοβαρά, όταν ένα δέντρο έπεσε στο κεφάλι του, το 2010 έπαθε εγκεφαλικό και το 2014 διαγνώστηκε με καρκίνο στην ουροδόχο κύστη.
Τον τελευταίο χρόνο της ζωής του δεν μπορούσε να περπατήσει πάνω από 15 λεπτά την ημέρα.
Αντιμετώπισε με αξιοπρέπεια τη σοβαρή κατάσταση της υγείας του, έχοντας αποταμιεύσει τα αναγκαία χρήματα για τα γεράματά του, όπως είχε δηλώσει.
Ο ίδιος ήθελε να βγει στο σανίδι, παρά την κατάσταση της υγείας του, αλλά στο μυαλό του γυρόφερνε μια φράση που του είχε πει ο Νίκος Σταυρίδης: «Ποτέ μην ζητήσεις να παίξεις και να λένε "τον καημένο, πώς κατάντησε...". Δεν πρέπει να σε βλέπουν και να σε λυπούνται. Ο ηθοποιός εκπέμπει φως, λάμψη, γέλιο, κλάμα. Όχι μιζέρια».
Ο Κώστας Τσάκωνας πέθανε στην Κόρινθο στις 4 Νοεμβρίου 2015, σε ηλικία 72 ετών.
Η απώλεια του Κώστα Τσάκωνα, βύθισε στην θλίψη τον χώρο της τηλεόρασης, του θεάτρου αλλά και του κινηματογράφου, ωστόσο πιο συγκινητική από όλες, ήταν η αντίδραση του απλού κόσμου στο άκουσμα της δυσάρεστης είδησης, με τα social media να παίρνουν «φωτιά», λέγοντας με τον δικό τους τρόπο «αντίο» στον αγαπημένο ηθοποιό.
Είπε…
Το πάθος μου ήταν πάντα η τεχνολογία. Να μάθω την τέχνη του μηχανικού και του ηλεκτρολόγου. Αν περάσει μία ημέρα που δεν κάνω κάποιο μερεμέτι είναι μία ημέρα άδεια. Αυτός είναι ο ψυχικός μου κόσμος. Τα εργαλεία μου είναι η ψυχή μου.
Τον θάνατο δεν τον φοβάμαι καθόλου. Κάποια στιγμή θα φύγουμε από τη ζωή. Άλλωστε τον θάνατο και την εφορία δεν τα αποφεύγεις.
Φιλμογραφία:
«Λάβετε θέσεις» (1973)
«Τα χρώματα της ίριδος»» (1974) [αστυνομικός]
«Από που πάνε για τη χαβούζα» (1978)
«Βέγγος ο τρελός καμικάζι» (1980)
«Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι» (1980) [Νικόδημος (ή παραθυράκιας ή βρικόλακας)]
«Μάθε παιδί μου γράμματα» (1981) [Δημοσθένης Παπαχριστόφορος]
«Τι έχουν να δουν τα μάτια μου» (1983) [Μήτσος Κουφοβασίλης]
«Χούλιγκανς (κάτω τα χέρια απ’ τα νιάτα!)» (1983) [νονός Γιώργου]
«Εθνική παπάδων» (1984) [ιερομόναχος]
«Θηλυκό θηριοτροφείο» (1984) [Θοδωρής]
«Ρόδα τσάντα & κοπάνα νο3» (1984) [Τιμόθεος]
«Ροκάκιας την ημέρα... το βράδυ καμαριέρα» (1984) [Ιορδάνης]
«Επαγγελματίας οπαδός» (1985) [Κώστας Τσακανίκας]
«Η γυναικάρα απ’ το Κιλκίς» (1985) [Νώντας Κακαλίδης]
«Ιππότης της λιγούρας» (1985) [Μπάμπης]
«Ο κυνηγός της χαμένης φαλάκρας» (1985) [Μπάμπης Ταλαίπωρος]
«Ο προφήτης με την πυρηνική κεφαλή» (1985) [Αδαμάντιος Τριχόπουλος]
«Πόντιος είμαι... αλλά κάνω θεραπεία» (1985) [Θωμάς Ρεζιλίκης / Κανάκης]
«Χωρίς μαλλί και γνώση...» (1985) [Ξεφτέρης]
«Άλλες τον προτιμούν γουλί» (1986) [Βάγγος «Ντέζι»]
«Επάγγελμα: Γυναίκα» (μια ζωή πατίνι)» (1986) [Αμάρανθος]
«Κερατάς και... δαρμένος» (1986) [Ιούλιος]
«Μάθε παιδί μου μπάσκετ» (1986) [Πολύκαρπος Δημητριάδης]
«Ο άνθρωπος από το Τσερνομπίλ» (1986) [Ζήσιμος]
«Ο παπα...μαφίας» (1986) [παπα-Κώστας / Ντάινος Πάρας / δον Μπενίτο]
«Οι Πόντιοι» (1986) [Γιαννίκος]
«Για μια χούφτα... τούβλα» (1987) [Αρίστος Αβράμογλου]
«Καθαρίζω για τη γυναίκα μου» (1987) [Ανδροκλής Καραβοριάς]
«Κλασική περίπτωση βλάβης» (1987)
«Λόρδαν ο βάρβαρος» (1987) [ταχυδακτυλουργός]
«Μας τάπαν κι άλλοι που την είχαν πιο μεγάλη» (1987) [Γρηγόρης Καρακατσίδας]
«Ο ψευδομάρτυρας» (1987) [Παντελής Χατζηκουτουβέας]
«Πόντιος είμαι ό,τι θέλω κάνω» (1987) [Πέτρος]
«Η μεγάλη απόφραξη (Το σκατόμουτρο)» (1988) [Τρύφωνας]
«Φαλακρός στόχος» (1988) [Βασίλης Μπρίλιος]
«Ο τοκογλύφος» (1989) [Κλεόβουλος]
«Ο φακίρης» (1989) [Κώστας («δόκτωρ Γιαχαβάγκας»)]
«Αθηναίοι» (1990) [ιδιοκτήτης γραφείου τελετών]
«Ο κόμης... Τσάκωνας» (1990) [Παναγής Τσάκωνας]
«Φτηνά τσιγάρα» (2000) [Τέλης]
«Η φούσκα» (2001) [αρχιεγκλωβισμένος]
«Magic hour» (2011).
.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση