Νικολόπουλος: "Οργή Θεού και λαού για την ψήφο της… ελλειμματικής πλειοψηφίας"

Άρθρο του Νίκου Ι. Νικολόπουλου (*) «Οργή Θεού και λαού για την ψήφο της… ελλειμματικής πλειοψηφίας»! Η χώρα μας ζει ήδη τις πολύ σκ...

Άρθρο του Νίκου Ι. Νικολόπουλου (*)
«Οργή Θεού και λαού για την ψήφο της… ελλειμματικής πλειοψηφίας»!

Η χώρα μας ζει ήδη τις πολύ σκληρές συνέπειες της οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης, τα αποτελέσματα εγχώριων και εξωχώριων μνημονιακών πολιτικών που επιβλήθηκαν και μεθοδευμένα οδηγούν την Ελλάδα σε σμίκρυνση, σε απαξίωση, σε μετατροπή της από κυρίαρχη χώρα σε χώρο διανομής συμφερόντων.

Και ενώ, για παράδειγμα, η Βουλή έχει ήδη συστήσει επιτροπή που ασχολείται με το δημογραφικό πρόβλημα και τη γήρανση του ελληνικού πληθυσμού, την ίδια ώρα εκλήθη να ψηφίσει νομοθετήματα που πίσω από τον μανδύα των ατομικών δικαιωμάτων βάλουν ευθέως κατά της οικογένειας και εις βάρος των αρχών, των αξιών και των παραδόσεων του έθνους μας.

Και δυστυχώς το έπραξε. Το έκτρωμα του άρθρου 15 έγινε Νόμος του Κράτους!

«Ψήφο τραβεστί» έδωσαν και οι της συμπολίτευσης και οι της αντιπολίτευσης, αφού στην ουσία και οι μεν και οι δε συμφωνούν στον πυρήνα της νομοθέτησης αλλαγής φύλου με διαδικασίες fast track.

Και οι μεν και οι δε, ως στυλοβάτες της νέας τάξης πιστεύουν, ότι το φύλο μπορεί να αλλάζει σύμφωνα με τη βούληση του κάθε προσώπου. Εμείς όμως οι Χριστιανοί πιστεύουμε, ότι δεν εξαρτάται από «το χέρι μας» άλλα είναι στο χέρι του Θεού, αφού δικό Του το φύλο, η υγεία και αυτή η ίδια η ζωή μας.

Το μέγα ερώτημα που δεν απαντήθηκε στη Βουλή ενώ ετέθη είναι γιατί δεν εκλήθη να απαντήσει ευθέως ο λαός;

Προφανώς δεν το έκαναν, γιατί ήξεραν το αποτέλεσμα.

Ήξεραν… πόσοι είναι! Και κρύφτηκαν πίσω από κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες και μειοψηφίες, που όλοι ξέρουμε καλά ότι πολλές φορές κινούνται διαμετρικά αντίθετα από τη βούληση και τις πεποιθήσεις του ελληνικού λαού, εξασφαλίζοντας την κομματική πειθαρχία με την απειλή της διαγραφής και της διαπόμπευσης εκείνων που αντιδρούν.

Ξέρω, ξέρω…

Οι υπερασπιστές νόμων και αποφάσεων όπως η ψηφισθείσα, επικαλούνται τα ατομικά δικαιώματα, την ανάγκη νομικής κατοχύρωσης της προσωπικής βούλησης του ατόμου για τον αυτοχαρακτηρισμό και για την ταυτότητά του. Και η ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη εθνικής και πνευματικής επιβίωσης. Έτσι λένε… Κατ’ ουσία, όμως, πρότειναν την… ρευστοποίηση της προσωπικής ταυτότητας κατά βούληση, κόντρα στο κοινωνικώς αποδεκτό, αλλά και στο θεσμικό και οικογενειακό δίκαιο.

Ας προσπαθήσω να ακολουθήσω όμως το σκεπτικό των εισηγητών του ΝΑΙ…

Εφόσον έχω το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζω το φύλο μου, γιατί δεν έχω το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζω και την υπηκοότητα ή το ύψος ή το… χρώμα των ματιών μου; Ατομικό και προσωπικό μου δικαίωμα δεν είναι, κατά την ίδια λογική, να θέλω να θεωρούμαι Μεξικάνος ή Ιρανός, γαλανομάτης με ύψος δύο μέτρα;

Γιατί να μην μπορώ με μία αίτησή μου να αλλάξω και άλλα βιολογικά ή εθνοτικά και φυλετικά δεδομένα, κατά τη δική μου βούληση, όπως θα μπορώ να αλλάξω και φύλο;

Δεν μπορεί, να αλλάζουν τα στοιχεία της ταυτότητας ανάλογα με τα «θέλω» ή από τις συναισθηματικές και ψυχικές προσεγγίσεις και μεταπτώσεις του ατόμου.

Δεν γίνεται, στο όνομα της όποιας αυτοδιάθεσης και ατομικής ελευθερίας, να αυτοπροσδιορίζεται ο καθένας όπως θέλει! Τελεία και παύλα! Ζούμε σε μια οργανωμένη κοινωνία, με αναφαίρετες ατομικές ελευθερίες, στην οποία κυρίαρχος κανόνας είναι ο σεβασμός στις επιλογές του ατόμου, όταν αυτές δεν κινούνται σε βάρος της κοινωνίας, αλλά δεν μπορεί να φτάνουμε σε σημείο, η οργανωμένη κοινωνία να αποδέχεται την παραμόρφωση της βιολογίας, επειδή... έτσι γουστάρουμε.

Γιατί τότε είναι… ανοργάνωτη και δεν είναι κοινωνία. Τελεία και παύλα!

Πραγματικά τόσο για μένα, όσο και για το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος που εκπροσωπώ, η ελευθερία του ατόμου χρησιμοποιεί το σώμα και το μυαλό του κατά βούληση, είναι αναμφισβήτητη, νομικά αλλά και θεολογικά κατοχυρωμένη, είναι απολύτως σεβαστή στη Δημοκρατία μας και στην Ορθόδοξη Πίστη, όμως είναι πράξη παρεκτροπής από το θέλημα του Θεού και τους ηθικούς νόμους.

Ψήφισα στη Βουλή , «ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ» γιατί βαθειά μέσα μου πιστεύω ότι το φύλο είναι για κάποιον ιερή παρακαταθήκη και όσοι τοποθετούνται με βάση τα ιδεολογήματά τους, ας γνωρίζουν ότι η ψήφος τους προσβάλλει το κοινωνικό αίσθημα και νομίζουν ότι μπορεί να αποφέρει κομματικά οφέλη.

Το θέμα της αλλαγής του φύλου έχει όλα τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά της παγκοσμιοποίησης και της αποϊεροποίησης της οικογένειας, ενώ η νομολογία προκαλεί το αίσθημα της κοινωνίας, τορπιλίζει τον ιερό θεσμό της οικογένειας και έρχεται σε αντίθεση με τα χρηστά ήθη και την κοινή λογική και κυρίως καταστρέφει τον άνθρωπο. Μάλιστα, αντί να λιγοστεύει τη σύγχυση και τις ψυχικές διαταραχές, θα τις αυξήσει και θα δώσει διαστάσεις επικίνδυνου κοινωνικού φαινομένου, ιδίως τώρα που επεκτείνει τις δυνατότητές του και μεταξύ των μαθητών, δημιουργεί εκρηκτική κατάσταση και στα σχολεία.

Φοβάμαι ότι όλη η συζήτηση έγινε για να κουκουλώσει τα ζέοντα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας.

Περισσότερο όμως στεναχωρήθηκα για την «τραβεστί» στάση του Μητσοτάκη, ο οποίος αφού είπε ότι ψηφίζει, τελικά αποφάσισε να «στρίψει δια του αρραβώνος» βλέποντας προφανώς τα δύσκολα και κατανοώντας μάλλον ότι, ναι μεν έχει αναλάβει δεσμεύσεις έναντι των διεμφυλικών ατόμων, αλλά αυτές οι δεσμεύσεις τον φέρνουν ευθέως απέναντι στην μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας.

Έτσι, αποφάσισε να καταθέσει τη δική του… «πατέντα» στη νομική αναγνώριση της αλλαγής φύλου, νομίζοντας πως μπορεί να πατάει σε δύο «βάρκες». Και το νομοσχέδιο της κυβέρνησης να μην ψηφίσει, αλλά και να μην εμφανίζεται αντίθετος στη νομική κατοχύρωση του φύλου.

Μόνο που αυτά τα θέματα, δεν είναι για… μικροπολιτικές ντρίμπλες. Ο λαός καταλαβαίνει. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ας αποφασίσει επιτέλους ποιους εκπροσωπεί. Τα μέλη της ΛΟΑΤ κοινότητας ή της Ορθόδοξης Κοινότητας;

Δεν το πιστεύω… Αλλά εδώ που φτάσαμε, αναρωτιέμαι… Αναρωτιέμαι εάν κάποιοι έστω θυμούνται τι εκπροσωπούν, από πού προέρχονται και εάν ξέρουν που πηγαίνουν. Θα φανεί… Είπαμε, ο καθένας στη Βουλή αναμετριέται με τη συνείδησή του. Και η κοινωνία είναι εκεί έξω και μας κρίνει όλους.

(*) Ο Νίκος Νικολόπουλος είναι ανεξάρτητος Βουλευτής και Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος