Κερδίζει το κοινό η «Αυλή των θαυμάτων»

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ Ο έμπειρος και εμπνευσμένος πάντα Κώστας Τσιάνος «επέστρεψε» δυναμικά στο Κρατικό Θέατρο Βο...

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ
Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
Ο έμπειρος και εμπνευσμένος πάντα Κώστας Τσιάνος «επέστρεψε» δυναμικά στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας μετά από δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια με την δραματικά επίκαιρη «Αυλή των θαυμάτων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Τι κι αν ανέβηκε για πρώτη φορά στο Θέατρο Τέχνης το 1957; Εξήντα χρόνια μετά, «ακουμπά» στο σήμερα και μας αφορά απίστευτα μια και ήρωές του είναι ξεριζωμένοι πρόσφυγες αλλά και εσωτερικοί μετανάστες, άνεργοι, τύποι που ψάχνουν να πιαστούν από κάπου για να σωθούν απ’ την μιζέρια τους, απογοητευμένοι που βρίσκονται σε αδιέξοδα που τους πνίγουν. Η «Αυλή» του Καμπανέλλη μιλούσε για μια χώρα γεμάτη από τραύματα-και τι άλλο από «τραύματα» έχει και τώρα η Ελλάδα μας; Σπουδαίο έργο, το οποίο ευτυχεί στο ανέβασμά του από τον έμπειρο Κώστα Τσιάνο που «φωτίζει» με δεινότητα όλες τις πτυχές του. Μας βάζει στην «Αυλή»για να μοιραστούμε και εμείς τις χαρές,τις λύπες,τις αγάπες αλλά και τους καυγάδες των ηρώων του,τις απογοητεύσεις, τα δάκρυα, τις απιστίες, τις ίντριγκες που λαμβάνουν χώρα σε αυτή. Ατμοσφαιρική και καλοκουρδισμένη η παράστασή του, προσφέρει γέλιο στις κωμικές νύξεις του έργου και βαθιά συγκίνηση στις δραματικές του κορυφώσεις. Απ’ τα ατού της παράστασης οι μουσικές του Διονύση Τσακνή σε έξοχους στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου, η καίρια σκηνογραφική και ενδυματολογική δουλειά της Ιουλίας Σταυρίδου και οι ατμοσφαιρικοί φωτισμοί του Στέλιου Τζολόπουλου. Όλοι τους συντέλεσαν στο να γυρίσουμε πίσω, στη δεκαετία του ’50, να πιούμε ελληνικό καφέ, να νιφτούμε στο βρυσάκι της αυλής, να δούμε κουρτίνες να ανοίγουν από γειτόνισσες που όλα θέλουν να τα ξέρουν, να συναντήσουμε τον γέρο πρόσφυγα που κοιμάται στο μικρό ταρατσάκι του για να βλέπει τα αστέρια, το ζευγάρι που «σκοτώνεται»και τα ξαναβρίσκει ελπίζοντας να «αποδράσει»στην ξένη, μια συνοικιακή καλλονή που θέλει να γίνει σταρ του σινεμά,ένα μοιραίο υδραυλικό που ζει ένα παράνομο έρωτα...Πρόσωπα του τότε, που τα συναντάς και σήμερα-ζουν πλάι σου.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ είναι στο ρόλο της Αννετώς η χαρισματική Σοφία Καλεμκερίδου- τι σπάνια κωμική στόφα-, θαυμάσιος στο ρόλο του Ιορδάνη ο καίριος Δημήτρης Κολοβός. Ο Δημήτρης Καλαντζής στον Στέλιο που ερμηνεύει πετυχαίνει μια απ’τις πιο άρτιες υποκριτικές του δουλειές με μέτρο. Εξαίρετος στον ρόλο του Στράτου, του ...παλιάς κοπής αρσενικού που «ανάβει» φωτιές στην αυλή είναι ο προσοντούχος Χάρης Παπαδόπουλος. Βρήκα θαυμάσια την Ειρήνη Μουρελάτου στην άπιστη Όλγα που «πυρπολείται» απ’ τον ωραίο υδραυλικό -πολύ δυνατή στο φινάλε! Μαζί τους εύστοχες ερμηνείες πετυχαίνουν οι Θανάσης Δισλής, Ελευθερία Αγγελίτσα, Νατάσα Δαλιάκα, Αριστοτέλης Ζαχαράκης, Μαρία Καραμήτρη, Εύη Σαρμή. Ευθύβολοι είναι και οι Θεόδωρος Ιγνατιάδης, Λευτέρης Λιθαρής, Παντελής Καλπάκογλου και Ηλίας Μπερμπέρης.