Οι κάτοικοι του Ασπρόπυργου που κατοικούν στις γειτονιές γύρω από το στρατιωτικό αεροδρόμιο Ελευσίνας μετακινήθηκαν από τα σπίτια τους μ...
Οι κάτοικοι του Ασπρόπυργου που κατοικούν στις γειτονιές γύρω από το στρατιωτικό αεροδρόμιο Ελευσίνας μετακινήθηκαν από τα σπίτια τους με λεωφορεία του δήμου, σήμερα το πρωί.
,
Υπενθυμίζουμε ότι η μετακίνηση των κατοίκων κρίθηκε αναγκαία, καθώς επρόκειτο να εξουδετερωθούν από πυροτεχνουργούς του στρατού δύο βόμβες από την εποχή του Β' Παγκόσμιου Πολέμου που βρέθηκαν στην περίμετρο του αεροδρομίου.
Όπως βλέπουμε στις φωτογραφίες του Αθηναϊκού Πρακτορείου, στην επιχείρηση εκκένωσης χρησιμοποιήθηκαν και ασθενοφόρα που μετέφεραν ασθενείς από τα σπίτια τους.
Στην περιοχή υπήρχε και αστυνομική δύναμη που ρύθμιζε την κυκλοφορία των οχημάτων στη λεωφόρο ΝΑΤΟ, γύρω από το στρατιωτικό αεροδρόμιο Ελευσίνας.
Πηγή φωτο: ΑΠΕ-ΜΠΕ
.webp)
Βρήκαν ΒΟΜΒΑ ΣΤΟΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟ ΑΠΟ ΤΟΝ Β'Παγκόσμιο Πόλεμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιανού Είναι η Βόμβα;; ΈΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ!!!
Διότι αποκλείω να ναι του Βορεοκορεάτη!!!
Εμείς Είμαστε σχεδόν Σίγουροι ότι είναι βόμβα από τους Βομβαρδισμούς που κάναν οι "φίλοι" μας οι Αποικιοκράτες στην Χώρα μας!!!
ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ: Και τον Πειραιά κάνανε Σωστό Νεκροταφείο (Τραγούδι)
«Η αποστολή της 11ης Ιανουαρίου [1944] ήταν πολύ διαφορετική. Ηταν καταστροφή [disaster, στο πρωτότυπο] για την 301η [Ομάδα Βομβαρδιστικών]».
Αυτή η αναφορά σε ένα απολογιστικό σημείωμα του πιο καταστροφικού βομβαρδισμού του Πειραιά, στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ολοκληρώνει την εικόνα της ίσως πιο αιματηρής, αποτυχημένης αποστολής των συμμαχικών δυνάμεων εναντίον του φασιστικού άξονα (Ο Πειραιάς Ρέ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ;;).
Ετσι περιέγραψε ο Αξέχαστος Μιχάλης Γενίτσαρης, ο μάγκας, ρεμπέτης του Πειραιά, τον βομβαρδισμό της γενέθλιας πόλης του από τους... συμμάχους. Το τραγούδι του ονομάζεται «Επιδρομή στον Πειραιά» και ακούγεται σπάνια στο ραδιόφωνο. Δεν υπάρχει χώρος, καθώς φαίνεται, για την ιστορική μνήμη στα ερτζιανά.
Αυτά που χάραξαν ανεξίτηλα την ψυχή του Γενίτσαρη ήταν η ανανδρία και το δολοφονικό μένος των στρατιωτικών και πολιτικών αξιωματούχων χωρών, για τις οποίες ματώσαμε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο άνευ αντικρίσματος. Ηταν 12 το μεσημέρι της 11ης Ιανουαρίου 1944. Οι «σύμμαχοι», λίγους μόλις μήνες πριν αποχωρήσουν οι Γερμανοί από την κατεχόμενη και καθημαγμένη Ελλάδα, αποφάσισαν να σκορπίσουν τον θάνατο στο επίνειο της πρωτεύουσας. Να μην αφήσουν λίθο επί λίθου. Να ρημάξουν ό,τι είχε απομείνει όρθιο στις φτωχογειτονιές της ηρωικής πόλης. Επί τρεις ώρες με τα μαχητικά αεροσκάφη ακατάπαυστα και με προφανή στόχο τους αμάχους και τις υποδομές του Πειραιά.
Στόχος οι άμαχοι; Οι Ελληνες; Από τους Αμερικανούς και τους Εγγλέζους; Σίγουρα ναι. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι έμειναν απείραχτες οι γερμανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις του Ναύσταθμου, τα ναυπηγεία στο Πέραμα και άλλες εγκαταστάσεις ύψιστης σημασίας για τον κατοχικό στρατό, ενώ την ίδια στιγμή από τις βόμβες κατεδαφίστηκε ο ναός της Αγίας Τριάδας, σχολεία, καφενεία, εστιατόρια και καταφύγια αμάχων.
Ο κατάλογος των θυμάτων ατέλειωτος και η θέα των καρβουνιασμένων πτωμάτων στους δρόμους φρικιαστική. Πεντέμισι χιλιάδες Ελληνες έχασαν τη ζωή τους εκείνη τη μαύρη ημέρα. Οι αυτουργοί του εγκλήματος πολέμου, οι «σύμμαχοί» μας, είχαν κατορθώσει να σκοτώσουν με τις βόμβες τους μόλις 8 Γερμανούς στρατιώτες!
Σήμερα στις 11.00 το πρωί ο Δήμος Πειραιά θα τελέσει αρχιερατικό μνημόσυνο, στον ιερό ναό του δημοτικού νεκροταφείου «Η Ανάσταση» στη μνήμη των χιλιάδων Πειραιωτών που έχασαν τη ζωή τους κατά τον βομβαρδισμό της πόλης εκείνη την αποφράδα ημέρα για την πόλη και την πατρίδα μας.
5.500 νεκροί! : Όλοι Έλληνες, μόνον 8 ήταν οι νεκροί Γερμανοί. O βομβαρδισμός του Πειραιά πρέπει να μένει όμως σαν κάτι κρυφό.
Για τρεις ώρες, από τις 12 το μεσημέρι (ώρα που ο κόσμος βρισκόταν στους δρόμους), τα “συμμαχικά” αεροπλάνα, έκαναν στάχτη την πόλη. Στους δρόμους σκορπισμένα πτώματα, φριχτές εικόνες ακρωτηριασμένων παιδιών. Οι δρόμοι κλεισμένοι από ξύλα, κεραμίδια από τις στέγες, αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα και λάκκοι, που είχαν ανοίξει οι βόμβες. Τα θύματα υπολογίστηκαν σε 5.500: Σχεδόν όλοι Έλληνες, μόνον 8 ήταν οι νεκροί Γερμανοί στρατιώτες. Ανάμεσα στις χιλιάδες των θυμάτων της μέρας εκείνης, συγκαταλέγονται και 85 μαθήτριες μαζί με τις 15 δασκάλες τους της Δημοτικής Οικοκυρικής και Επαγγελματικής Σχολής Πειραιά, που καταπλακώθηκαν στο καταφύγιο του κτιρίου της Ηλεκτρικής Εταιρείας. Ακόμη 200 μαθήτριες που πέθαναν από ασφυξία στη Γαλλική Σχολή.
Ενώ τα βομβαρδιστικά κατέστρεψαν κεντρικά σημεία του Πειραιά και τις κατοικημένες συνοικίες του, άθικτες έμειναν όλες οι γερμανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις του Ναυστάθμου, το αεροδρόμιο, τα ναυπηγεία του Περάματος, μεταξύ αυτών και το μεγαλύτερο που κατασκεύαζε τσιμεντόπλοια για λογαριασμό των γερμανικών αρχών κατοχής.
Το ερώτημα, που παρέμεινε για δεκαετίες ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ, ήταν ΑΜΕΙΛΙΚΤΟ: Ο καταστροφικός βομβαρδισμός ήταν ΕΣΚΕΜΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ!