Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας http://nikosklitsikas.gr/ « Η θύμηση του παρελθόντος μπορεί να είναι η απαρχή επικίνδυνων διαισθητικών...
http://nikosklitsikas.gr/
«Η θύμηση του παρελθόντος μπορεί να είναι η
απαρχή επικίνδυνων
διαισθητικών γνώσεων
τα
ανατρεπτικά περιεχόμενα της μνήμης»
Χέρμπερτ Μαρκούζε
Στη μνήμη του Μάρτυρα Γκασσάν Καναφάνι *
Γνωστή στο διεθνές επαναστατικό κίνημα ως "Ατσάλινη Πεταλούδα", την χαρακτήρισαν "Βασίλισσα της τρομοκρατίας" κι ακόμη "Αυτοκράτειρα της τρομοκρατίας".
Φουζάκο Σιγκενόμπου, (Fusako Shigenobu - 重信 房子), γεννημένη στο Τόκιο το Σεπτέμβρη του 1945. Κόρη πλούσιας και δεξιάς οικογένειας, πτυχιούχος στο Πανεπιστήμιο Meiji στην Ιστορία και Πολιτική Οικονομία.
Μαθήτρια Λυκείου συμμετέχει στο μαθητικό κίνημα και τις συγκρούσεις με την αστυνομία.
Στη διάρκεια της φοίτησης στο Πανεπιστήμιο παίρνει μέρος στο Φοιτητικό Κίνημα που παλεύει εναντίον των αυξήσεων διδάκτρων και πολύ γρήγορα γίνεται ηγέτιδα του φοιτητικού κινήματος στην Ιαπωνία.
Η δράση της στο φοιτητικό κίνημα εξοργίζει την οικογένειά της κι αναγκάζεται να συνεχίσει τις σπουδές της, μέχρι την απόκτηση του πτυχίου, εργαζόμενη ως Μπαργούμαν.
Η Φουζάκο Σιγκενόμπου, το 1971 μετακομίζει στο Λίβανο όπου και ιδρύει τον Γιαπωνέζικο Κόκκινο Στρατό (Japanese Red Army - JRA, 日本赤軍), γνωστό και με άλλες ονομασίες, όπως Διεθνής Αντιιμπεριαλιστική Ταξιαρχία, Δημοκρατικό Μέτωπο εναντίον του Πολέμου και την απαρτίζουν Γιαπωνέζοι κομμουνιστές.
Οι βασικοί στόχοι της οργάνωσης είναι η υποστήριξη των Παλαιστίνιων προσφύγων κι αγώνας για την παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση.
Στη δράση του Γιαπωνέζικου Κόκκινου Στρατού έχουν αποδοθεί ότι μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους, ή σωστότερα ότι εξυπηρετεί τις μυστικές υπηρεσίες της δύσης κι ειδικότερα εκείνη την εποχή που κυριαρχεί η διεθνής αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού.
Στο Λίβανο η Φουζάκο Σιγκενόμπου εργάζεται για την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και συνδέεται στενά με τον ηγέτη της Οργάνωσης Γιάσερ Αραφάτ.
Η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης γίνεται το σπίτι της Γιαπωνέζας επαναστάτριας κι αφιερώνεται στην υπεράσπιση κι ανακούφιση των Παλαιστίνιων προσφύγων, ξεριζωμένων το 1948 από την πατρίδα τους, τα σπίτια τους και το βιος τους.
Στις σημαντικές επιχειρήσεις του Γιαπωνέζικου Κόκκινου Στρατού συμπεριλαμβάνεται η επίθεση (Μάης 1972) στο αεροδρόμιο της κατεχόμενης Lod (αρχαία ελληνική αποικία Λύδδα και τη Βυζαντινή περίοδο Γεωργιούπολη, σήμερα στην κατεχόμενη Παλαιστίνη Τελ Αβιβ). Οι τρεις Γιαπωνέζοι του Κόκκινου Στρατού (Kozo Okamoto, Tsuyoshi Okudaira και Yasuyuki Yasuda... δεν συμμετείχε η Φουζάκο Σιγκενόμπου παρότι καταδικάστηκε και γι' αυτή την επιχείρηση) έπιασαν στον ύπνο τις αρχές ασφαλείας και τη Μοσάντ του αεροδρομίου, όταν έφθασαν με πτήση της Air France από τη Ρώμη ως ορχήστρα με τα βιολιά τους που στο εσωτερικό τους είχαν τα τσεχοσλοβάκικα Vz 58 και ντυμένοι με την πιο προχωρημένη δυτική μόδα. 26 νεκροί, 78 τραυματίες. Μεταξύ των νεκρών ο αδελφός του επόμενου προέδρου του Ισραήλ Ephraim Katzir
Οι δύο μαχητές (Yasuda και Okudaira, σύζυγος της Φουζάκο Σιγκενόμπου) πέφτουν νεκροί κι ο Okamoto συλλαμβάνεται βαριά τραυματισμένος. Καταδικάζεται σε ισόβια τον Ιούνη του 1972, αλλά απελευθερώνεται το 1985 με την ανταλλαγή ισραηλινών στρατιωτών, αιχμαλώτων της Χεζμπολάχ.
Γι' αυτή την επιχείρηση που την ευθύνη ανέλαβε ο Γιαπωνέζικος Κόκκινος Στρατός, το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και με εκπρόσωπο τύπου τον Γκασσάν Καναφάνι κι αγαπημένο συνεργάτη της Φουζάκο Σιγκενόμπου, χαρακτήρισε την επιχείρηση "Operazione Deir Yassin" ώστε να υπογραμμίσει και να πάρει εκδίκηση για τη μεγάλη κι ατιμώρητη σιωνιστική σφαγή της 9 Απρίλη 1948. Έξι βδομάδες πριν την κατασκευή του ισραηλινού ναζιστικού
καθεστώτος η επίθεση της τρομοκρατικής σιωνιστικής οργάνωσης Irgun, με
ηγέτη τον μελλοντικό πρωθυπουργό-τρομοκράτη Menachem Begin, με θύματα
ΟΛΟΥΣ τους κατοίκους του χωριού Deir Yassin, ανατολικά της Ιερουσαλήμ.Ακόμη το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης τονίζει πως στήριξε την επιχείρηση η Ομάδα του Μάρτυρα Patrick Arguello, που δολοφονήθηκε το Σεπτέμβρη του 1970, όταν μαζί με την Λειλά Καλέντ είχαν επιβιβαστεί σε αεροπλάνο της El Al.
Αυτή η ανακοίνωση του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ήταν ο λόγος που η Μοσάντ αποφάσισε τη δολοφονία του (8 Ιούλη 1972).
Δεν χάνει το κουράγιο της όταν το 2006 καταδικάζεται σε 20 χρόνια φυλάκισης και στους δικηγόρους της υποχρεώνει να απαγγείλουν στίχους που έγραψε η ίδια, ως δήλωση: “Η απόφαση δεν είναι το τέλος. Είναι μόνον η αρχή. Η δύναμη της θέλησής μας θα συνεχίσει να διαδίδεται”.Η καταδίκη της σε 20 χρόνια κάθειρξης αφορά ένα και μοναδικό γεγονός που στοιχειοθέτησαν οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες: "Οργάνωσε το 1974 την κατάληψη της Γαλλικής πρεσβείας στη Χάγη". Πάντα για να προβληθεί η Παλαιστινιακή υπόθεση.
Οι ιταλικές αρχές τη θεωρούν συμμέτοχη στην επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε στη Νάπολη της Ιταλίας, σε μπαρ που οι θαμώνες είναι αμερικανοί πεζοναύτες της εκεί ΝΑΤΟϊκής βάσης, όπου πέθαναν πέντε άτομα τον Απρίλη του 1988.
Σήμερα φυλακισμένη πεθαίνει από καρκίνο και συνεχίζει να δηλώνει πως είναι πολιτική κρατούμενη επιμένοντας πως δεν σκότωσε ποτέ κανέναν, αναγνωρίζοντας πως η οργάνωσή της μπορεί να προκάλεσε λύπη σε κάποιους.
72 ετών, καρκινοπαθής, απέναντι σε στο σκληρό Ιαπωνικό καθεστώς πεθαίνει αλλά συνεχίζει να διατηρεί τις επαναστατικές αρχές της.
Φυσικά γι' αυτή δεν υπάρχουν "ανθρωπιστικές οργανώσεις", ΜΚΟ, "φιλάνθρωποι"... ώστε να απαιτήσουν την απελευθέρωσή της, να πεθάνει έξω από τις φυλακές. Ίσως η μοναδική στον κόσμο πολιτική κρατούμενη 72 χρόνων, φυλακισμένη, άρρωστη από καρκίνο... γιατί δεν αποδέχεται ν' απαρνηθεί τις ιδέες της, τη δράση της στην Παλαιστινιακή υπόθεση, το δικαίωμα του λαού της Παλαιστίνης να ζει στην πατρίδα του, τη γη του.
Η Φουζάκο Σιγκενόμπου, μετά το θάνατο του συζύγου της απέκτησε μια κόρη, τη Μέι Σιγκενόμπου, την οποία λατρεύει, αλλά έζησε μαζί της μόνον 2 μήνες... Η κόρη της απέκτησε την Ιαπωνική υπηκοότητα μόλις το 2001...
Fusako Shigenobu, Leila Khaled και Koji Wakamatsu...
Συνεργάστηκε με τη Λιβύη, το Ιράν, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας και βρήκε καταφύγιο, όπως κι φίλη και συντρόφισσα της Λειλά Καλέντ, στη Χεζμπολάχ και στο "αιμοσταγές δικτατορικό καθεστώς των Άσαντ", τη μοναδική αραβική χώρα που δεν εγκατέλειψε ποτέ την Παλαιστινιακή υπόθεση κι αποποιήθηκε τη διεθνιτική αλληλεγγύη.
Παλαιστίνιος διανοούμενος, Συγγραφέας, Δημοσιογράφος, Σύμβουλος του Γιασέρ Αραφάτ στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Εκπρόσωπος Τύπου του Λαϊκου Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Παλαιστίνιος αγωνιστής για την κλεμμένη πατρίδα του.
Δολοφονήθηκε σαν σήμερα από την Μοσάντ, την εγκληματική οργάνωση του σιωνιστικού ισραηλινού ναζιστικού καθεστώτος, όταν ανατινάχθηκε το αυτοκίνητό του στη Βηρυτό. Μαζί του βρήκε φρικτό θάνατο η 16χρονη ανιψιά του, την οποία συνόδευε στο σχολείο της.
Η δολοφονία του διατάχθηκε από τους σιωνιστές ως εκδίκηση για την ανακοίνωση που εξέδωσε το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, αναφορικά με την επιχείρηση στο αεροδρόμιο Lod (σήμερα Τελ Αβιβ).
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση