Η ΗΡΙΑΝΝΑ ως προϊόν στα νύχια των εκμεταλλευτών της...

Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης     Η Ηριάννα ως προϊόν στα νύχια των εκμεταλλευτών της Η υπόθεση της φυλακισμένης Ηριάννας μοιάζει απ...

Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης   

Η Ηριάννα ως προϊόν στα νύχια των εκμεταλλευτών της

Η υπόθεση της φυλακισμένης Ηριάννας μοιάζει απλή, αλλά δεν είναι. Αντίθετα, είναι αποκαλυπτική του επιλεκτικού τρόπου που λειτουργούν θεσμοί και κυκλώματα, που χρησιμοποιούν περιπτώσεις σαν τη δική της για να κάνουν τη δουλίτσα τους. Κανείς απ αυτούς δεν νοιάζεται πραγματικά για αυτήν την ίδια την Ηριάννα.

Κατ αρχήν, η δικαστική απόφαση για τη διατήρηση της κράτησης της πανεπιστημιακού είναι ανοιχτή σε κριτική. Από κάθε πολίτη είτε είναι σχετικός είτε άσχετος με νομικά, κοινή λογική, πολιτική ή πραγματικότητα. Αυτό λέει η Δημοκρατία.

Η Δημοκρατία λέει, όμως, και κάτι ακόμα. Ότι δύο θεσμοί δεν δικαιούνται να εκφράζουν άποψη: Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Δικαιοσύνης. Ο λόγος είναι απλός. Αν οι δύο αυτοί καταδικάσουν μια δικαστική απόφαση, εμμέσως πλην σαφώς απειλούν τους δικαστές, υποδεικνύοντας ετσιθελικά μια άλλη απόφαση στο μέλλον. Με την έμμεση απειλή ως πολιτικοί τους προϊστάμενοι σε ένα σώμα που του διορίζουν τις ηγεσίες. Απλό; Απλό.

Επειδή αυτό είναι απλό και το καταλαβαίνει ο καθένας δεν θα αναφέρω ότι ο πρωθυπουργός και ο υπουργός της Δικαιοσύνης δεν έχουν δικαίωμα να κρίνουν τις αποφάσεις των δικαστηρίων και μάλιστα πριν τελεσιδικήσει μια υπόθεση γιατί είναι υποχρεωμένοι από το Σύνταγμα να σέβονται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και τις αποφάσεις της, ακόμα και αν διαφωνούν. Η Δικαιοσύνη έχει τους μηχανισμούς για να αναθεωρεί, αλλάζει, τροποποιεί τις αποφάσεις της όταν και όπως αποφασίζει.

Η Δικαιοσύνη μπορεί να είναι ανεξάρτητη, σύμφωνα με το Σύνταγμα, αλλά το Σύνταγμα δεν υποχρεώνει κανέναν δικαστή να είναι ήρωας και να παραμερίσει το φόβο μιας δυσμενούς υπηρεσιακής μεταχείρισης εξ αιτίας της δικαστικής στάσης του. Σ αυτό το φόβο ποντάρουν όλοι όσοι θέλουν να επιβάλουν τις απόψεις τους στους δικαστές.

Ο πρωθυπουργός ο ίδιος, δια του κυβερνητικού εκπροσώπου (ο εκπρόσωπος εκπροσωπεί τον πρωθυπουργό) δήλωσε ότι η απόφαση του δικαστηρίου που παρέτεινε τη φυλάκιση της Ηριάννας «είναι μια κακή εξέλιξη». Και πρόσθεσε ο πρωθυπουργός, επαναλαμβάνω, δεδομένου ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είναι πρόσωπο μη υπάρχον, αλλά αντ αυτού: « Η χτεσινή απόφαση καταγράφεται στο μαύρο βιβλίο της ελληνικής δικαιοσύνης».

Ταυτόχρονα, ο υπουργός Δικαιοσύνης, πολιτικός προϊστάμενος των δικαστών επίσης, σε ένα καθεστωτικό παραλήρημα στη Βουλή δήλωσε ότι «η απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αναστολών αποτέλεσε για εμάς (!!) μια δυσάρεστη έκπληξη». Απειλώντας έτσι εμμέσως, επαναλαμβάνω, κάθε δικαστή που θα τολμήσει στο μέλλον να βγάλει μια απόφαση που «δεν θα είναι δυσάρεστη» για τον υπουργό ή την κυβέρνηση!

Στη συνέχεια, αναλώθηκε σε μια δικηγορική αγόρευση σαν αυτή που κάνουν όλοι σχεδόν οι πολίτες στα σπίτια και στα καφέ για το πόσο άδικο είναι άλλοι να αποφυλακίζονται παρ όλο που είναι ναρκέμποροι και να μην αποφυλακίζεται η Ηριάννα! Έκανε παρ όλα αυτά την παραχώρηση να πει ότι οι δικαστές είναι άνθρωποι και κάνουν λάθη!

Αποκορύφωμα του παραληρήματος ήταν η προτροπή στους δικηγόρους της πανεπιστημιακού να σπεύσουν να υποβάλουν νέα αίτηση, «η οποία θα κριθεί από το ίδιο δικαστήριο, με άλλη όμως σύνθεση». Του διέφυγε, προς το παρόν, να καθορίσει και τη σύνθεση…

Η υποκρισία του πρωθυπουργού και του υπουργού του για την τύχη της Ηριάννας είναι πασιφανής. Οι δικαστές δικάζουν με βάση νόμους που έχουν ψηφίσει οι κυβερνήσεις. Ένας τέτοιος είναι ο τρομονόμος, με τον οποίο καταδικάστηκε η πανεπιστημιακός και με τον οποίο απορρίφθηκε η αποφυλάκισή της προχτές. Ο τρομονόμος δεν έχει καμιά σχέση με τους νόμους περί ναρκωτικών, αν δεν το ξέρει ο κ Κοντονής. Είναι αυστηρότερος!!

Με βάση τον τρομονόμο καθένας από μας τους πολίτες μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρεθεί στη φυλακή ισόβια είτε έχει σχέση με την τρομοκρατία είτε όχι. Μια μελέτη του θα πείσει και τους πιο δύσπιστους. Αρκεί μια Αρχή σαν την κυβέρνηση ή της αστυνομία να σε έχει βάλει στο μάτι για οποιονδήποτε λόγο.

Ας μη σπεύσει κανείς καλοπροαίρετος να θεωρήσει ότι μόνο όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά. Ή ότι ακόμα και οι λεγόμενοι νομοταγείς πολίτες δεν απειλούνται. Λάθος.

Η κυβέρνηση της αριστεράς και της προόδου, που έχει ξελαριγγιαστεί κατά του τρομονόμου εδώ και δεκαετίες, δεν έχει τολμήσει να αλλάξει ούτε ένα «και» από τις χιλιάδες προϋποθέσεις που είναι ικανές να στείλουν οποιονδήποτε μέσα. Ούτε «και»!! Η απάντηση είναι απλή:

Η κυβέρνηση είναι της ριζοσπαστικής αριστεράς αρκεί να μη σπάει τις άριστες σχέσεις που έχει με εκείνον που έχει τις πλάτες του: Τις ΗΠΑ! Εκεί στηρίχτηκε όλο το 2015 για να αντιμετωπίσει τους Ευρωπαίους δανειστές και εκεί στηρίζεται και σήμερα: Και όσον αφορά στο ΔΝΤ και όσον αφορά σε οικονομικά πάρε δώσε που μια μέρα θα έρθουν στο φώς, επειδή τίποτε δεν μένει κρυφό σε βάθος χρόνου.

Καμιά κυβέρνηση πλην Γιωργάκη δεν είχε τις στενές σχέσεις και τη συμπαράσταση που έχει η των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Γιατί, όπως οι Ευρωπαίοι έτσι και οι Αμερικανοί ξέρουν και βλέπουν ότι κανείς δεν εξυπηρετεί πιο πειθήνια τα στρατιωτικά και οικονομικά τους συμφέροντα στην περιοχή.

Οι Αμερικάνοι, όμως, έχουν μια ευαισθησία: Την τρομοκρατία. Και ο τρομονόμος έχει υπαγορευτεί στον Μ Χρυσοχοϊδη λέξη προς λέξη. Ο ριζοσπάστης αριστερός ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του το ξέρουν αυτό καλύτερα από τον καθένα. Και δεν κακοκαρδίζουν την Ουάσινγκτον αλλάζοντας υπερβολές και παράθυρα του τρομονόμου, μεταξύ των οποίων και εκείνα με βάση τα οποία καταδικάστηκε η Ηριάννα και της απορρίφθηκε η αίτηση αποφυλάκισης!

Έλα, όμως, που η Ηριάννα δεν είναι κανένας ανώνυμος σαν αυτούς που τσουβαλιάζονται κάθε μέρα στις φυλακές ή απορρίπτονται οι αιτήσεις τους χωρίς να το πάρει κανείς είδηση και χωρίς να του καίγεται καρφί του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης. Η Ηριάννα είναι πανεπιστημιακός και οι πανεπιστημιακοί έχουν δυνατή φωνή και μια μερίδα τους έχει δυνατά ερείσματα στους λεγόμενους αντιεξουσιαστές.

Η κυβέρνηση δεν είχε άλλη επιλογή από το να παίξει το γνωστό διπλό ρόλο, που ξέρει καλύτερα από όλους: Ανέβηκε στο κύμα των αλληλέγγυων και των αριστεριστών και αυτόνομων και των αγαπημένων του μπαχαλάκηδων και ενός κομματιού της κοινής γνώμης που αισθάνθηκε ότι η Ηριάννα κακώς είναι φυλακή. Και από την άλλη δεν αλλάζει τίποτε και δεν λέει κουβέντα για την ταμπακιέρα. Δηλαδή για τον τρομονόμο, με βάση τον οποίο δικάζουν οι δικαστές.

Έτσι, πουλάει ανώδυνη προοδευτικούρα και επανάσταση και ρήξη, ενώ ο Αμερικανός πρεσβευτής μένει ικανοποιημένος!

Για να καταλάβει ο πολίτης για ποια υποκρισία μιλάμε στην περίπτωση της Ηριάννας, θα αναφέρω μόνο ότι στις φυλακές είναι καταδικασμένος σε πολλά ισόβια ως αρχηγός της 17 Νοέμβρη ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, χωρίς ποτέ να έχει αποδειχτεί όχι ότι ήταν αρχηγός, αλλά ούτε καν ότι ήταν μέλος της οργάνωσης! Όποιος παρακολούθησε τις σχετικές δίκες το ξέρει αυτό καλά.

Επειδή κανείς από όσους πιάστηκαν τότε δεν είχε προφίλ αρχηγού και θα γέλαγε ο κόσμος με την παρουσίαση των υπολοίπων που ήταν άνεργοι, εργατόπαιδα ή απλοί υπάλληλοι, η Ασφάλεια ενεργοποίησε παλιές καταγγελίες για τον Γιωτόπουλο που δεν αποδεικνύονταν από πουθενά, απείλησε με σοβαρό εκβιασμό έναν από τους Ξηρούς και «δέθηκε» ο Γιωτόπουλος ως μέλος και αρχηγός της οργάνωσης. Ήταν ο διανοούμενος που έλειπε από το στόρυ.

Ενώ λοιπόν ο Γιωτόπουλος είναι στη φυλακή χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν έχει γίνει ποτέ καμιά πορεία, εξέγερση, διάλυση της Αθήνας για την καταδίκη του και την απελευθέρωσή του! Αντίθετα, για τους Ξηρούς έχουν γίνει πλήθος τέτοιων!

Παράλληλα, από τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση δεν έχει γίνει ποτέ εκδήλωση συμπαράστασης για τον «αρχηγό». Παρ όλο που δεν έχει ομολογήσει ποτέ τίποτε και δεν έχει «δώσει» ποτέ κανέναν!! Αντίθετα, για τους Ξηρούς και τον Κουφοντίνα οι εκδηλώσεις είναι πολλές.

Βλέπετε, και «ο χώρος», έχει κι αυτός τις προτιμήσεις του. Και τα σπάει για κάποιους, αλλά όχι για άλλους. Αντιμετωπίζοντας τους φυλακισμένους όχι σαν φυλακισμένους, αλλά σαν προϊόντα. Ο Γιωτόπουλος δεν πουλάει στο λαϊκό αγωνιστικό. Δεν είναι μάγκας. Δεν «τα λέει». Κι όταν «τα λέει» είναι περιδιαγραμμάτου. Καθόλου λαϊκός. Και δεν είναι καν πανεπιστημιακός.

Από την άλλη, οι μπαχαλάκηδες ούτε που νοιάζονται αν η Ηριάννα είναι μέσα ή έξω από τη φυλακή. Γι αυτούς είναι μια ακόμα ευκαιρία για να πάρουν την πρεζα τους και να τα σπάσουν. Η Ηριάννα είναι και γι αυτούς ένα προϊόν για κατανάλωση. Που θα το αντικαταστήσουν με το επόμενο που θα φέρει η επικαιρότητα.

Από όλον αυτό τον εσμό κυβέρνησης, κόμματος και μπάχαλων ο μόνος που πραγματικά νοιάζεται για την Ηριάννα είναι ο πατέρας της. Ο οποίος, σαν πατέρας μίλησε χτες με περηφάνια όχι για μια κόρη επαναστάτρια και εξτρεμιστή, αλλά για μια κόρη Μορφωμένη. Αυτό ήταν το καμάρι του. Έτσι μόνο την περιέγραψε. Και στο τέλος ζήτησε συγνώμη από τους καταστηματάρχες της Ερμού για τις καταστροφές των μπαχαλάκηδων, που όπως είπε, και αυτός και η κόρη του καταδικάζουν. Για να κάνουμε το δικηγόρο του διαβόλου, καλό θα ήταν αν είχαν αποποιηθεί εδώ και μέρες της αλληλεγγύης αυτών των τύπων. Τους ήξεραν.

Δεν ξέρω αν η Ηριάννα είναι αθώα ή ένοχη. Πιστεύω ότι μπορεί να είναι αθώα. Αυτό αφορά μόνο στη δική μου συνείδηση. Και μπορεί να είναι πολύ σημαντικό για την ίδια, αλλά δεν είναι το ίδιο σημαντικό για όσους την εκμεταλλεύονται για να παίξει ο καθένας τα παιχνιδάκια του. Ξέρω ότι η απόφαση βγήκε με 2 ψήφους υπέρ της αποφυλάκισης και 3 κατά. Αυτό ήδη κάνει τις επιθέσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού του κατά του δικαστηρίου συλλήβδην και κατά της Δικαιοσύνης ανατριχιαστικές.

Ξέρω, όμως, ότι ο τρομονόμος είναι δρακόντειος. Και η κυβέρνηση που δεν έχει τα κότσια να τον αλλάξει τα βάζει με τη Δικαιοσύνη που τον εφαρμόζει! Η κυβέρνηση που δεν έχει τα κότσια να αλλάξει τους αντεργατικούς νόμους που έχει ψηφίσει και αυτούς που έχει αποδεχτεί, τα βάζει με τη δικαιοσύνη που τους εφαρμόζει! Η κυβέρνηση που δεν έχει τα κότσια να αλλάξει τους ναρκονόμους με τα παράθυρα, τα βάζει με τη Δικαιοσύνη που τους εφαρμόζει!

Η κυβέρνηση που δεν έχει τα κότσια να αντισταθεί σε τίποτε και σε κανέναν πατάει πάνω στις Ηριάννες για να παριστάνει την αντιστασιακή και τη δημοκράτισσα! Χρησιμοποιώντας τες. Ως προϊόντα προπαγάνδας και πολιτικών παιχνιδιών. Για τον κάθε φτωχοδιάβολο που μένει κλεισμένος στα κελιά και είναι πιθανώς αθώος δεν δίνει κανείς δεκάρα. Αυτού η υπόθεση θα μείνει βουβή από την ανωνυμία του. Δεν θα «πουλάει». Κι οι «αλληλέγγυοι» θα πίνουν τον καφέ τους στην πλατεία.