Ο Aγγ. Παπαδημητρίου σε μια εξομολόγηση εκ βαθέων για την τέχνη, το χρήμα και την αγάπη...

Από την Έπη Τρίμη  Athens24.gr ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ  Άγγελος Παπαδημητρίου: «Το σημαντικό δεν είναι τα λίγα παραπάνω χρήματα αλλά το περίσσευ...

Από την Έπη Τρίμη
 Athens24.gr

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ  Άγγελος Παπαδημητρίου: «Το σημαντικό δεν είναι τα λίγα παραπάνω χρήματα αλλά το περίσσευμα αγάπης και κατανόησης…»

Athens24.gr: Είσαι ζωγράφος, γλύπτης, ηθοποιός; Μπορείς να ξεχωρίσεις τις ιδιότητες αυτές ή όλες αποτελούν τμήματα της ψυχής σου και της καλλιτεχνικής σου φύσης; Αν είχες τη δυνατότητα να γυρίσεις το χρόνο πίσω θα άλλαζες το ρου της δικής σου ιστορίας;

Άγγελος Παπαδημητρίου: Eίναι αδύνατον να διαχωριστούν οι καλλιτεχνικές ιδιότητές μου, γιατί δεν γνωρίζω τα όριά τους, τα οποία τόσο πολύ εμπλέκονται που το μόνο συγκριτικά ανάλογό τους είναι οι γεύσεις σ ένα δύσκολο καλομαγειρεμένο φαγητό. Τίποτα δεν μπορεί να διορθωθεί εκ των υστέρων, ούτε προς το καλύτερο, ούτε προς το χειρότερο. Θα ήταν ανέντιμο, γιατί δεν θα προερχόταν από μια αληθινή διαδικασία δημιουργίας. Γι’ αυτό δεν θα άλλαζα απολύτως τίποτα στη ζωή μου. Φοβάμαι πως και η παραμικρή, ασήμαντη , επέμβαση θα μπορούσε να αποβεί μοιραία ως προς την αυθεντικότητα.

Athens24.gr: Είδα στη σελίδα σου στο Facebook ένα εκπληκτικό πορτραίτο που σε απεικονίζει. Μίλησέ μας γι’ αυτό καθώς και για το λόγο που το επέλεξες σε σχέση με μια κλασσική φωτογραφία.

Άγγελος Παπαδημητρίου: Το πορτραίτο αυτό, ζωγράφισε ο μεγάλος ζωγράφος Γιώργος Μαυροϊδης το 1986 ! Είχα την τιμή να με θεωρεί φίλο του ! Ποτέ μέχρι σήμερα, καμία φωτογραφία δεν έχει αποδώσει τον βαθύτερο εαυτό μου όσο αυτή η ευτυχισμένη καλλιτεχνική συνάντηση. ΄Ηταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω, για να τον τιμήσω και εγώ με τη σειρά μου, μαζί με ένα αιώνιο ευχαριστώ.

Athens24.gr: Διάβασα σε μια προγενέστερη συνέντευξή σου πως φαντάζεσαι ως γλυπτό τον εαυτό σου επί σκηνής. Ο συνειρμός αυτός που σε βοηθά;

Άγγελος Παπαδημητρίου: Απολύτως, γιατί ως εικαστικός μπορώ να δω περίοπτα ένα σώμα, όπως βλέπω κι’ ένα γλυπτό στο χώρο. Αυτό με βοηθά να γνωρίζω ανά πάσα στιγμή την οικονομία όλων των κινήσεών μου.

Athens24.gr: Σε γνωρίσαμε ως ηθοποιό μέσα από το ρόλο του εκκεντρικού Ντίμη Τσιμισκή - Χόφμαν στη σειρά "Στάβλοι της Εριέττας Ζαΐμη", που σου πήγαινε γάντι. Την περίοδο εκείνη δήλωσες: "το μυστικό για να βρεις το ρόλο είναι μέσα από τη δουλειά και τα μάτια των άλλων ανθρώπων". Η φράση με εντυπωσίασε. Θα ήθελα να τη σχολιάσεις και να μάς πεις αν αυτή η τεχνική/συλλογιστική έχει εφαρμογές για σένα και στη ζωή.

Άγγελος Παπαδημητρίου: Μόνο αν καταφέρεις να εντάξεις στη δουλειά σου είτε εικαστική είτε θεατρική, ταυτόχρονα με τη δική σου ματιά και τη ματιά του θεατή, έχεις πετύχει το συνεχές πάρε-δώσε που χρειάζεται η τέχνη για να πάρει μπρος και να αρχίσει το " παιχνίδι " που πάντα μοιράζεται ακριβοδίκαια μεταξύ του πομπού και του δέκτη. Αν γείρει η πλάστιγγα ,είτε προς τη μια πλευρά είτε προς την άλλη αρχίζουν τα προβλήματα, που είναι ανάλογα με την απόκλιση κι έτσι έχουμε ή την Τέχνη για την Τέχνη ή ό,τι θέλει ο λαός από πίσω κι από μπρος, που έλεγε κι ο μεγάλος Βλάσης Κανιάρης.

Athens24.gr: Δήλωσες σε μια συνέντευξή σου: “εγώ θέλω να μοιράζομαι σε όλους. Γι' αυτό μου αρέσει περισσότερο η φιλία. Η ερωτική σχέση σε θέλει δικό της”. Θα συμπληρώσω τη σκέψη σου με τη ρήση του Ιρλανδού συγγραφέα C.S. Lewis που είχε πει πως ο έρωτας ξεγυμνώνει τα σώματα. Η φιλία ξεγυμνώνει τους χαρακτήρες. Η επιλογή σου ως στάση ζωής απαιτεί να μη σε διέπει ανασφάλεια. Ήσουν έτσι από μικρός;

Άγγελος Παπαδημητρίου: Από παιδί με ενοχλούσε το μεγάλο ποσοστό του Διονυσιασμού που επέβαλε η περιρρέουσα ατμόσφαιρα εις βάρος της Απολλώνιας κομψότητας, σχεδόν με μια λύσσα άνευ προηγουμένου. Ο έρωτας παραχώρησε τη θέση του, σε κάποιο υποκατάστατό του, που δεν είχε καμία σχέση με το αρχικό του μεγαλείο κι έτσι ο ερωτευμένος μεταμορφώθηκε σε ερωτιάρη κι ο έρωτας σε καψούρα. Σε αυτό αντέδρασα κι έδωσα πολύ βάρος στη φιλία που δεν την άγγιξε αυτή η μετάλλαξη. Μέχρι σήμερα δεν το μετάνιωσα.

Athens24.gr: Γεννήθηκες στο Κιάτο από εύπορη οικογένεια. Η δημιουργική σκέψη απαιτεί απαραίτητα τη χρήση της κριτικής σκέψης, η οποία αναπτύσσει την περιέργεια, την ευελιξία, και κρατάει το μυαλό μας ανοιχτό. Πιστεύεις πως αν ήσουν παιδί μιας άλλου τύπου οικογένειας με λιγότερα ερεθίσματα ή ευκαιρίες θα ήσουν αυτό που είσαι μέσα σου;

Άγγελος Παπαδημητρίου: Το εύπορη είναι πάντα σχετικό .Η οικογένειά μου ήταν αυτό που έλεγαν παλιά, μια καλή οικογένεια. Το σημαντικό δεν ήταν τα λίγα παραπάνω χρήματα αλλά το περίσσευμα αγάπης και κατανόησης πράγμα σπάνιο για την εποχή του 50. Ναι πιστεύω ακράδαντα ότι όλα τα οφείλω στα δύο αυτά υπέροχα παιδιά που μου έτυχαν για γονείς. Η φυσική ομορφιά τους και η καλοσύνη τους ήταν για μένα και τον αδελφό μου ο μεγαλύτερος μπούσουλας ζωής. Ανεκτίμητα δώρα ! Τώρα βέβαια υπάρχει και ο χαρακτήρας του κάθε ανθρώπου που είναι και η μοίρα του, ποιος ξέρει πραγματικά τι ακριβώς έγινε κι έφτασα ως εδώ ! Το σίγουρο είναι ότι μέσα μου βαθιά έχω μόνο ευγνωμοσύνη.

Athens24.gr: Πιστεύω πως τίποτα δεν πρέπει να μάς κρατά μακριά από τα όνειρά μας. Αν αγαπάμε βαθιά την επιλογή μας τότε τίποτα δε μάς σταματά. Το οικονομικό και οι ζοφερές μέρες που ζούμε ως πολίτες φρενάρουν πραγματικά τις επιλογές και ευκαιρίες μας;

Άγγελος Παπαδημητρίου: Ας μη γελιόμαστε, τα πράγματα έχουν αλλάξει δραματικά, αλλά το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό. Ειδικά στην Τέχνη έχει επέλθει ένας κορεσμός μια κούραση. Δεν μ’ αρέσει να δίνω συμβουλές αλλά θα προσπαθούσα να στρέψω ένα νέο παιδί προς την Ζωή κι όχι προς την Τέχνη. Είναι τραγικό να βλέπεις να πηγαίνουν στράφι τόσες ζωές σ αυτόν τον βάρβαρο στίβο όπου χωράει πια μόνο πρωταθλητές. Τώρα αν δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς, τι να πω, ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να διαλέξει τον τρόπο της δοκιμασίας του, τουλάχιστον καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες !

Athens24.gr: Για μένα ένα δημιουργικό και ανήσυχο πνεύμα πρέπει να είναι μέσα στον κόσμο και αν είναι δυνατόν και στις σκέψεις των άλλων. Δηλαδή να μην πορεύεται μόνος κάνοντας απερίσπαστα τη δική του διαδρομή. Πρέπει να οσμίζεται, να εμπνέεται και να μαγεύεται από αυτούς. Αν το αποδέχεσαι θα ήθελα να το σχολιάσεις.

Άγγελος Παπαδημητρίου: Πρωτίστως ένα δημιουργικό και ανήσυχο πνεύμα πρέπει να ακούει μόνο την εσωτερική του φωνή και μόνο. Ειδικά στις μέρες μας μετράει η προσωπική κατάθεση. Εκεί παίζεται το παιχνίδι ! Αργότερα με τον καιρό θα ψάξει να βρει κοινά με τους άλλους και θα μοιραστεί τα δώρα του με τους άλλους και θα συνομιλήσει με τους άλλους, αλλά κακά τα ψέματα, μόλις ταυτιστεί με τους άλλους το έχασε το παιχνίδι, γιατί δυστυχώς δε θα έχει απομείνει ούτε ένα κομμάτι του σκοτεινό και ανεξιχνίαστο, ακόμα και από τον ίδιο ,για να ενεργοποιεί τη ζωογόνα βαθύτερη ανάγκη του για ρήξη.

Athens24.gr: Τα αγαθά κόποις κτώνται. Πόσο κοπίασες για να φτάσεις εδώ που είσαι σήμερα; Παρατηρώ πως δεν κάνεις εκπτώσεις στις επιλογές σου.

Άγγελος Παπαδημητρίου: Η κούραση κι ο κόπος είναι κάτι που ξεχνιέται εύκολα όταν έχεις κάποιο θετικό αποτέλεσμα, αντιθέτως όταν οι προσπάθειες δεν ευοδώνονται τότε είναι αβάσταχτα και συχνά σε οδηγούν σε εκπτώσεις καλλιτεχνικές ,οι οποίες συγχωρούνται μόνο όταν υπάρχουν προβλήματα επιβίωσης.

Athens24.gr: Έχεις ένα πλατύ χαμόγελο, εντελώς ανεπιτήδευτο –που φωτίζει το πρόσωπό σου και ένα χιούμορ αστείρευτο. Είναι πολύ γοητευτικό και μαγεύει τους γύρω σου. Πώς το επιτυγχάνεις;

Άγγελος Παπαδημητρίου: ο χιούμορ και το χαμόγελο, είναι απαραίτητα όπλα της αστικής ζωής προκειμένου να γεφυρώσει ο σύγχρονος άνθρωπος τις διαφορές που τον χωρίζουν από τους συνανθρώπους του. Θέλει μεγάλη άσκηση για να μην καταλήξει απλώς μια ανώδυνη χαριτωμενιά, και το σπουδαιότερο το πρώτο θύμα, πρέπει να είναι ο εαυτός μας!

Athens24.gr: Το να επιδιώκεις συνέχεια να είσαι καλός και να σου λένε μπράβο αγγίζει τα όρια του αυτιστικού. Εσύ είσαι αυστηρός κριτής του εαυτού σου ή θέλεις να κάνεις πράγματα όπως εσύ τα νιώθεις και ό,τι έγινε έγινε;

Άγγελος Παπαδημητρίου: Αυτό το ερώτημα δεν το απάντησα ποτέ, γιατί φοβάμαι μήπως κρύβεται από κάτω, όχι μια ανοησία ή ένας αυτισμός αλλά μια ανάγκη ίδια μ αυτή του σπερματοζωαρίου, τυφλή και μηχανική να φτάσει πρώτο, απομυθοποιώντας μου την ιερότητα της ύπαρξης, όχι πια του καλλιτέχνη αλλά αυτού του ίδιου του ανθρώπου.

Athens24.gr: Τι σε μαγεύει στην καθημερινότητά σου και τι σε απωθεί; Έχεις συμφιλιωθεί με τις εικόνες που βλέπεις γύρω σου σε μια Ελλάδα δύο ταχυτήτων που το χάσμα μεταξύ πλουσίων και μεσαίας τάξης αυξάνεται συνεχώς.

Άγγελος Παπαδημητρίου: Η φτώχεια ήταν πάντα φτώχεια. Απλώς οι άνθρωποι σήμερα διεκδικούν. Δεν ήταν σε καλύτερη μοίρα η Ελλάδα του 60 που θυμάμαι ή του 50. Εμείς αλλάξαμε. Μας βλέπω με συμπόνια αλλά δεν έχω την πολυτέλεια και τον καιρό ν ασχοληθώ με τη φτώχεια μας...άλλα με καίνε εμένα, οι σχέσεις των ανθρώπων, η άσκηση υπομονής, το μυστήριο της ζωής, η εξαέρωση αυτού που ονομάζουμε Ελληνικός πολιτισμός, η λυσσασμένη φύση μας, το μυστήριο των γηρατειών και χίλια δυο άλλα.. Πάντως για να είμαι ειλικρινής, στις μέρες μας,πιο πολύ λυπάμαι τους πλούσιους παρά τους φτωχούς. Η καθημερινή τους αγωνία και προσπάθεια να σταματήσουν την αναπόφευκτη πτώση τους είναι δραματική...εμείς οι άλλοι...σιγά...τι είχαμε τι χάσαμε!

Athens24.gr: Έχεις κάνει ετερόκλητα πράγματα αλλά πάντα υπάρχουν κι’ άλλες επιθυμίες στον τομέα της τέχνης, για ένα άτομο με εσωτερικές ανάγκες. Έχεις να μοιραστείς κάτι με τους αναγνώστες μας;

Άγγελος Παπαδημητρίου: Εν κατακλείδι θα διαπράξω ύβρη αν απαιτήσω κάτι ακόμα από την Τέχνη και τη Ζωή, αλλά ό,τι έρθει ευπρόσδεκτο. Τα σχέδια δεν ήταν ποτέ για μένα.

Athens24.gr: Τι κάνει η πολιτεία για να εξάγει στα χρόνια της παρακμής της Ελλάδας το ελληνικό θέατρο και το σινεμά;

Άγγελος Παπαδημητρίου: Ελπίζω ότι πάντα θα υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι τολμηροί που θα τολμήσουν να πάνε τα πράγματα πιο μπροστά, με ή χωρίς τη βοήθεια του κράτους, που άλλωστε όπου μπλέχτηκε με τον πολιτισμό τα έκανε θάλασσα...

Athens24.gr: Έχεις απωθημένα;

Άγγελος Παπαδημητρίου: Τελειώνοντας με σιγουριά σας λέω όχι.
http://athens24.gr/news/news/panorama/news_detail.html?id=77940&inm=