ΤΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ! ΠΟΙΑ ΓΝΩΜΗ είχε ο Κολ για την Μέρκελ και τον Σόιμπλε...

Νικόλαος Μπαγιαρτάκης    Ο Χέλμουτ Κολ, ήταν ο μακροβιότερος καγκελάριος της Γερμανίας του 20ου αιώνα και «αρχιτέκτονας» της επανένωση...

Νικόλαος Μπαγιαρτάκης  

Ο Χέλμουτ Κολ, ήταν ο μακροβιότερος καγκελάριος της Γερμανίας του 20ου αιώνα και «αρχιτέκτονας» της επανένωσης της χώρας το 1990. Θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της πολιτικής ιστορίας της μεταπολεμικής Γερμανίας, και δεν μέτραγε τα λόγια του. Στο στόχαστρό του είχαν βρεθεί τόσο η Άνγκελα Μέρκελ, της οποίας ήταν μέντορας, όσο και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Σε βιβλίο του, το 2014, ο Κολ χρησιμοποιούσε εκφράσεις άκρως προσβλητικές για τους πολιτικούς του αντιπάλους, συμπεριλαμβανομένης της Άνγκελα Μέρκελ, της οποίας μάλιστα θεωρούνταν, ο πολιτικός μέντορας.

Αποσύρθηκε από την πολιτική το 2002. Το 2008 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και από τότε ήταν καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι με μερική παράλυση και δυσκολία στην ομιλία.

Το 2011 παρά την εύθραυστη υγεία του, άρχισε να δίνει μια σειρά συνεντεύξεων καταδικάζοντας έντονα την διάδοχό του Άνγκελα Μέρκελ, της οποίας ήταν μέντορας, σχετικά με τις πολιτικές της υπέρ της αυστηρής λιτότητας στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους και αργότερα και προς τη Ρωσία στην ουκρανική κρίση.

Σε ποιους είχε αναφερθεί ονομαστικά ο Χέλμουτ Κολ

Άνγκελα Μέρκελ: Ένα πολιτικό τίποτα, που την ανέσυρε στην επιφάνεια ο ίδιος και η οποία στα πρώτα υπουργικά της χρόνια τη δεκαετία του 90 «δεν ήξερε να φάει σωστά με μαχαίρι και πιρούνι και συμπεριφερόταν με τόσο αδέξιο τρόπο στα επίσημα γεύματα που τον ανάγκαζε να την ανακαλεί στην τάξη».

Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: «Είτε λόγω ανικανότητας, είτε λόγω πρόθεσης, προσκάλεσε όλους τους εχθρούς μου να συμμετάσχουν στην εκστρατεία για την εξόντωσή μου» – στο πλαίσιο των αποκαλύψεων για το λεγόμενο «σκάνδαλο των κομματικών εισφορών» το 1999-2000, που είχε πρωταγωνιστή τον ίδιο.

Κρίστιαν Βουλφ, πρώην πρόεδρος της ομοσπονδιακής δημοκρατίας: «Αυτός είναι πολύ μεγάλος προδότης. Ταυτόχρονα είναι ένα μηδέν».

Ρίχαρντ φον Βαϊστσέκερ, επίσης πρώην πρόεδρος: «Κατάλαβα, ότι θεωρούσε εαυτόν τον εξυπνότερο, καλύτερο και ηθικότερο από όλους. Δεν άφηνε ποτέ αμφιβολία, ότι είναι από τους σπουδαιότερους άντρες της εποχής μας. Ότι οι υπόλοιποι είναι βλάκες. Και, εξυπακούεται, ότι θα μπορούσε να αναλάβει ο ίδιος την καγκελαρία».

Der Spiegel- το γνωστό γερμανικό περιοδικό: «Μια από τις χαρές της ζωής μου ήταν, ότι μπορούσα να προσβάλω αυτά τα υποκείμενα» λέει αναφερόμενους στους συντάκτες του περιοδικού. Δεν το διαβάζω, αλλά δεν είμαι εναντίον του «Der Spiegel», προσθέτει ειρωνικά, «όπως δεν είμαι και εναντίον της εταιρίας αποκομιδής σκουπιδιών της Βόννης. Παρόλα αυτά δεν περνώ τη νύχτα μου δίπλα στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας των σκουπιδιών». Το περιοδικό πάλι τον παρουσίαζε ως επαρχιώτη, τονίζοντας τις «αδυναμίες» του όπως, για παράδειγμα, την βουλιμία του για πατσά (τον οποίο σερβίριζε και στους ξένους επισκέπτες του), την παράξενη μορφή του προσώπου του, ή τη συνήθεια του να καλεί στη σάουνα τους ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων,με τους οποίους μιλούσε εκεί, κυριολεκτικά γυμνός, χωρίς τις αναστολές και τους περιορισμούς του πρωτοκόλλου.

Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο τελευταίος ηγέτης της ΕΣΣΔ: «Το μόνο που κατάφερε είναι να βάλει τέρμα στον κομμουνισμό»- κατά τα άλλα είναι πολιτικό «ναυάγιο». Σημειώνεται πως είχε χαρακτηρίσει δημόσια τον Γκορμπατσόφ ως φίλο του, και μάλιστα ο πρώην ηγέτης της ΕΣΣΔ δεν είχε πει κάτι κακό ποτέ για τον Κολ.

Η κυρία Μέρκελ δεν ήξερε να τρώει σωστά με πιρούνι και μαχαίρι. Στα επίσημα γεύματα και δεξιώσεις τριγυρνούσε άσκοπα με αποτέλεσμα να την ανακαλέσω στην τάξη πολλές φορές», ανέφερε ο αποβιώσας.

Το σκάνδαλο με τους ανώνυμους χορηγούς

Το όνομά του αμαυρώθηκε όταν ενεπλάκη στο σκάνδαλο των κομματικών εισφορών. Το θέμα με την παράνομη χρηματοδότηση του CDU έγινε γνωστό το 1999, όταν ανακαλύφθηκε ότι το κόμμα είχε λάβει και κάνει χρήση παράνομων δωρεών κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του Κολ.

Η υπόθεση προκάλεσε τεράστια ζημιά στο γόητρο του Κολ, αμφισβητήθηκε μάλιστα για ένα διάστημα η πολιτική του συνεισφορά με αποτέλεσμα να αναδειχθεί αργότερα πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος η Άνγκελα Μέρκελ.