Αριστερές ακροβασίες πάνω σε δεξιό νήμα...

‘Αρθρο του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου Η λύση είναι μια: μνημόνια με προνομοθετημένα πλέον μέτρα λιτότητας, εσωτερικής υποτίμησης και ασφαλ...

‘Αρθρο του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου

Η λύση είναι μια: μνημόνια με προνομοθετημένα πλέον μέτρα λιτότητας, εσωτερικής υποτίμησης και ασφαλώς ύφεσης έναντι σταδιακής αναμόρφωσης του χρέους προς τον επίσημο τομέα, στη θέση της αναδιάρθρωσης χρέους! Είναι αυτό επιτυχία μέχρι "γραβάτας" για τον Τσίπρα; Η δυστυχία είναι να αυτοαποκαλείσαι αριστερός, προοδευτικός και τα παρόμοια και να ισχυρίζεσαι, χωρίς να ντρέπεσαι, πως πράγματι είναι.

Οι μικρορυθμίσεις που συζητούνται για το χρέος αποσκοπούν στην βιωσιμότητα των μέτρων του Τρίτου και Τέταρτου Μνημονίου και όχι του χρέους. Στην αφηρημένη έστω, θεωρητική βιωσιμότητα των ελληνικών προϋπολογισμών για άλλα τέσσερα χρόνια. Σε ένα ουτοπικό σχέδιο διατήρησης της Ελλάδας στο ευρώ, υπό καθεστώς επιτροπείας ασφαλώς για ένα ακόμη διάστημα, έτσι ώστε να μην επηρεαστούν από το ελληνικό ζήτημα οι προϋπολογισμοί των εταίρων (δανειστών) της χώρας μας στην ευρωζώνη. ΤοOutlook των αμέσως επόμενων προϋπολογισμών της ευρωζώνης που αφορούν και θα αφορούν στις παρούσες και αμέσως επόμενες κυβερνήσεις των χωρών αυτών.

Αυτή είναι η μικροπολιτική σημασία της σχέσης μέτρων-χρέους. Τα περίφημα "αντίμετρα" είναι απλώς μια πρωτοφανής απάτη. Μια πολιτικάντικη ακροβασία στο κενό. Κάτι που ως πολιτικός σύμβουλος δεν θα είχα διανοηθεί να προτείνω σε καμία απολύτως κυβέρνηση. Τουλάχιστον όχι έτσι. Όχι με αυτή τη νομοθετική μορφή. Αυτό δείχνει τη δραματικά χαμηλή πολιτική ποιότητα της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα και του ιδίου προσωπικά. Είναι ανηθικότητα και φτηνιάρικο επικοινωνιακό τέχνασμα. Είναι αυριανισμός!

Η πολιτική σημασία της σχέσης μέτρων-χρέους έχει να κάνει με την εμβάθυνση και διεύρυνση της πολιτικής νομιμοποίησης της στρατηγικής της τρόικας στη διεύθυνση των ελληνικών πραγμάτων (δημοσιονομικά, διοίκηση, κοινωνία, αγορά).

Οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι πλέον προφανές πως ήρθαν για να δείξουν πως δεν υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο για παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Ήρθαν για να διαψεύσουν στην πράξη την πολιτική ρητορεία που τους έφερε στη κυβέρνηση. Ήρθαν για να βεβαιώσουν την ελληνική κοινωνία και την διεθνή κοινότητα πως ένα είναι το νήμα εξόδου από τη κρίση - ένας ο Μίτος της Αριάδνης για την έξοδο από τη κρίση - την μια άκρη του οποίου κρατά το ΔΝΤ, ενώ το υπόλοιπο είναι τυλιγμένο στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Πρόκειται ασφαλώς για ένα δεξιό νήμα - με τη δραχμή στο ρόλο του Μινώταυρου - πάνω στο οποίο πραγματοποιεί ασκήσεις αριστερών ακροβασιών μια κυβέρνηση απόλυτων αριβιστών.

Αγαπητέ αναγνώστη, και εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς καταστροφή ανθρώπων και κεφαλαίου ή εσωτερική υποτίμηση καί μια εναλλακτική στρατηγική για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης. Ωστόσο, το εναλλακτικό σενάριο εξευτελίστηκε και κατόπιν δολοφονήθηκε από αυτούς που το υιοθέτησαν ως ρητορεία για να το ακυρώσουν, εκμηδενίζοντάς το στην πράξη - επαναφέροντας τα διλήμματα εκείνων, τους οποίους αποκαλούσαν "άθλιους μνημονιακούς" και "διαπλεκόμενους, βολεμένους συντηρητικούς".

Ξέρεις πως είμαι ένας από αυτούς που πρόσφεραν "λόγο" στον ΣΥΡΙΖΑ κατά την περίοδο ανόδου του στην εξουσία. Αυτό που ίσως δεν ξέρεις είναι πως σήμερα δεν νιώθω απογοητευμένος, προδομένος ή εξαπατημένος, αλλά κοινώς αηδιασμένος. Οι αριστεροί ακροβάτες στο δεξιό σκοινί είναι η φάρσα του αυριανισμού που αναστήθηκε από μια νέα κυρίως γενιά ξετσίπωτων αριβιστών. Και αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα ενώπιον του οποίου θα βρεθεί η ελληνική κοινωνία τα επόμενα χρόνια. Πώς θα απαλλαγεί από την αθλιότητα αριστερών ακροβατών που εκχυδάισαν την φιλελεύθερη αριστερά για να την μετατρέψουν στον εφιάλτη της... σε νεοαυριανισμό.