Στην τελική ευθεία η αξιολόγηση: Οι γκρίζες ζώνες του Eurogroup

Στην τελική ευθεία έχει μπει πλέον το κλείσιμο της αξιολόγησης και το κλείσιμο της πολυσυζητημένης συμφωνίας της Ελλάδας με τους δανε...

Στην τελική ευθεία έχει μπει πλέον το κλείσιμο της αξιολόγησης και το κλείσιμο της πολυσυζητημένης συμφωνίας της Ελλάδας με τους δανειστές, μετά τις συμφωνίες και τους συμβιβασμούς που επετεύχθησαν στο τελευταίο Eurogroup, στη Μάλτα. Ωστόσο, παρά το θετικό κλίμα, παραμένουν γκρίζες ζώνες που απειλούν με νέες καθυστερήσεις.

Τα μέτρα που κλείδωσαν μετά από συμφωνία Ελλάδας και δανειστών, προβλέπουν περικοπές στις συντάξεις 1,8 δισ. ευρώ το 2019 και μείωση του αφορολογήτου στην περιοχή των 5.600-5.900 ευρώ από το 2020, υπό την αίρεση της επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων του 2018.

Κυβέρνηση και δανειστές συμφώνησαν στο σκληρό πακέτο μέτρων με αντίμετρα αλλά και υποσχέσεις σχετικά με μια τελική απόφαση και συμφωνία για το ελληνικό χρέος.

Ο πρόεδρος του Eurorgroup ξεκάθαρα είπε ότι το ενδεχόμενο να εφαρμοστούν όλα τα μέτρα μαζί το 2019, είναι ανοιχτό και θα εξαρτηθεί από την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων του 2018.

Μετά την ολοκλήρωση της τελευταίας αξιολόγησης για το τρίτο Μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018, θα γίνει μια εκτίμηση από τους δανειστές αναφορικά με το εάν επιτυγχάνεται ο στόχος για 3,5% του ΑΕΠ. Σε περίπτωση που όλα είναι «οκ» τότε ισχύει το χρονοδιάγραμμα του 2019 και του 2020. Σε διαφορετική περίπτωση όλα τα μέτρα έρχονται το 2019.

Σε κάθε περίπτωση κρίσιμο παράγοντα αποτελεί το χρέος και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ξεκαθάρισε ότι: «Τα μέτρα θα εφαρμοστούν το 2019 και το 2020, αν και μόνο αν έχουν εφαρμοστεί τα μέτρα για το χρέος».

Βασικό ζήτημα είναι το γεγονός ότι το ΔΝΤ θα αποφασίσει στο τέλος του προγράμματος το 2018 αν η Ελλάδα έχει πλεόνασμα 3,5%. Γενικά στα «νούμερα» το ΔΝΤ εμφανίζεται συχνά αρκετά απαισιόδοξο, ενώ έχει διαφωνίες επί πολλών δεδομένων με τους Ευρωπαίους. Από αυτή την εκτίμηση εξαρτάται πώς ακριβώς θα εφαρμοστούν και αν θα ενεργοποιηθούν τα αντίμετρα.

Στη γκρίζα ζώνη παραμένει και το χρέος για το οποίο δεν έγινε κουβέντα στη Μάλτα.