Ο αντιμετροπόλεμος ως σημειολογία της πλέον άθλιας απατεωνιάς

Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος Η εποχή των δύο πρώτων μνημονίων με την τρόικα εξευτέλισε τους κεντροδεξιούς και κεντροαριστερ...

Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος

Η εποχή των δύο πρώτων μνημονίων με την τρόικα εξευτέλισε τους κεντροδεξιούς και κεντροαριστερούς απατεώνες της πολιτικής επικοινωνίας και δημοσιογραφίας της Ελλάδας.

Η πρώτη περίοδος του τρίτου μνημονίου γελοιοποίησε τη μεταρρυθμιστική αριστερά της Ελλάδας, ενώ από σήμερα και μέχρι τη θέσπιση του τέταρτου μνημονίου η πλέον άθλια απατεωνιά που γνώρισε η Ελλάδα ως πολιτική επικοινωνία και πρακτική έρχεται να σαρώσει ό, τι είχε απομείνει υγιές, έντιμο και σοβαρό στην ελληνική δημοσιογραφία και στον κυρίαρχο στα ΜΜΕ πολιτικό λόγο.

Ειλικρινά, αναγνώστη μου, θλίβομαι αφάνταστα, διαβάζοντας σήμερα (Κυριακή 9/4/2017) τα πρωτοσέλιδα του ελληνικού Τύπου. Δεν έχω πλέον λόγια για να εκφράσω το αίσθημα αηδίας προς εκείνους που εμφανίζονται να εκφράζουν αυθεντικά την προοδευτική ελληνική κοινωνία. Είναι αυτοί που σήμερα παρουσιάζουν το φτηνιάρικο τέχνασμα ενός υπερβατικού της πραγματικότητας των νέων και μάλιστα υπό προνομοθέτηση αντικοινωνικών και αντισυνταγματικών μέτρων εσωτερικής υποτίμησης - και όχι λιτότητας - σαν προοδευτική πολιτική! Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια μορφή "αντιμετροπολέμου" ως σημειολογία της πλέον άθλιας απατεωνιάς που έχει βιώσει η ελληνική κοινωνία από την πολιτική (της) ηγεσία μετά το 1974.

Είναι οι ίδιοι πολιτικοί και δημοσιογραφικοί φορείς οι οποίοι από τον σημειολογικό ανταρτοπόλεμο εναντίον της τρόικας πέρασαν με άνεση και χωρίς ντροπή στον αντιμετροπόλεμο για να διασκεδάσουν το βαρύ φορτίο μέτρων κοινωνικής απαθλίωσης που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει συμφωνήσει με την τρόικα. Ο δεύτερος είναι ένας πόλεμος όχι απλώς εναντίον της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και εναντίον κάθε κώδικα πολιτικού λόγου στη βάση οποιασδήποτε επιστημονικής/μεθοδολογικής επάρκειας και εντιμότητας. Πρόκειται για μία άθλια απατεωνιά, η χυδαιότητα της οποίας δεν έχει προηγούμενο μετά την μεταπολίτευση, ενώ προσβάλλει με ένα πρωτοφανή τρόπο ακόμη και την λεγόμενη "κοινή λογική".

Η απατεωνιά των "αντιμέτρων" είναι ένα τόσο φτηνιάρικο επικοινωνιακό τέχνασμα που μόνον σταλινικοί με μεταρρυθμιστικό - προοδευτικό προσωπείο θα μπορούσαν να εφεύρουν και να υποστηρίξουν. Γι' αυτό φαίνεται βρίσκουν συνοδοιπόρους στην απάτη προς τον ελληνικό λαό ένα μάλλον σημαντικό μέρος εκ των ακροδεξιών φασιστών ή νεοναζί που ανέκαθεν εκτιμούσαν αφάνταστα και μιμούντο κάθε σταλινικού χαρακτήρα χυδαιότητα στην επικοινωνία και δημοσιογραφία.

Και αυτό ένας επιμελής μελετητής της ελληνικής πολιτικής ιστορίας θα μπορούσε να το κατανοήσει και να το ερμηνεύσει. Όπως θα μπορούσε να ερμηνεύσει κανείς τα πρωτοσέλιδα της απατεωνιάς του σημερινού Τύπου στη βάση των νέων εξαρτήσεων της ιδιοκτησίας τους με την κυβέρνηση και σε εκείνη της αναδιαρθρούμενης διαπλοκής. Αυτό που δυσκολεύομαι προσωπικά να αντιληφθώ είναι πώς τόσοι πολλοί δημοσιογράφοι δέχονται με τόση ευκολία να εξευτελιστούν, αναπαράγοντας το αφήγημα των "αντιμέτρων" στη θέση των δραματικών και ασφαλώς υφεσιακών μέτρων εναντίον της πλειονότητας των ελλήνων!

Επίτρεψέ μου, αναγνώστη μου, να απευθυνθώ αποκλειστικά και μόνο σε εκείνους τους δημοσιογράφους - και όχι ασφαλώς σε εκείνους που χαράσσουν την πολιτική επικοινωνία της κυβέρνησης, καθώς αυτό θα ήταν πλέον φαιδρό εκ μέρους μου - που αυτοπροσδιορίζονται στο χώρο του προοδευτικού κινήματος και της μη-λενινιστικής αριστεράς, ενώ προβάλλουν την φαρσοειδή θεωρία των αντιμέτρων: Πώς μπορεί να έχετε καταντήσει τόσο ελεεινοί και γλοιώδεις, πιστεύοντας πως με αυτά τα πρωτοσέλιδα πετυχαίνετε να εξαπατήσετε τον ελληνικό λαό, εξωραΐζοντας τη θηλιά που περνά η κυβέρνηση γύρω από τον λαιμό του;

Τα σημερινά πρωτοσέλιδα θα είναι οι Ερινύες που θα κυνηγούν σε όλη τους τη ζωή όσους τα δημιούργησαν και διαθέτουν βαθιά μέσα τους ένα μικρό έστω ποσό στοιχειώδους ευαισθησίας και αξιοπρέπειας. Όσο για τους υπόλοιπους απατεωνίσκους που το παίζουν αριστεροί δεν υπάρχει πρόβλημα: Έχει δικαίωμα και η αριστερά στην αλητεία. Από αυτή την περίοδο και μετά και σημαντικό μερίδιο.