"Ο πατέρας μου ο Τσάρλι Τσάπλιν..."

Γύρισε πάνω από 80 ταινίες κατά τη παραμονή του στις ΗΠΑ, έγινε περισπούδαστος ηθοποιός, θρύλος, σύμβολο μιας εποχής, αστέρι του βουβού...

Γύρισε πάνω από 80 ταινίες κατά τη παραμονή του στις ΗΠΑ, έγινε περισπούδαστος ηθοποιός, θρύλος, σύμβολο μιας εποχής, αστέρι του βουβού κινηματογράφου. «Ο πατέρας μου ήταν πρωτοπόρος στο βουβό κινηματογράφο, έβλεπε την προοπτική στη κινηματογραφική βιομηχανία.. Στην ηλικία των 23 ήταν ήδη διάσημος...», τα λόγια αυτά ανήκουν στον γιο του Eugene Chaplin, το πέμπτο από τα 8 παιδιά του. Ο 63χρονος άντρας, έχει ένα σωρό πολύτιμες αναμνήσεις να μοιραστεί με το κοινό του BBC όπου μίλησε.
Βρέθηκε στο σπίτι που μεγάλωσε, στην Ελβετία που τώρα έχει μετατραπεί σε μουσείο. Ξενάγησε το βρετανικό δίκτυο στο εσωτερικό της εντυπωσιακής κατοικίας που είχε γίνει το ησυχαστήριο του διάσημου πατέρα του. «Στην Ελβετία έζησε τη τελευταία περίοδο της ζωής του, δεν γύρισε πολλές ταινίες εδώ αλλά εδώ έζησε μια φυσιολογική ζωή, όπως πάντα ήθελε. Συνήθιζε να ζει μέσα σε μια γυάλα. Οι γονείς μου έτρεφαν μια πραγματική αγάπη ο ένας για τον άλλο», σημειώνει και περιγράφει ποιο «ρόλο» είχε ο περίφημος Σαρλό στο σπίτι. «Ήταν πολύ αστείος στο σπίτι, αλλά ταυτόχρονα και αυστηρός όσον αφορά τη μόρφωσή μας. Ήθελε να τα πηγαίνουμε καλά στο σχολείο και να συμπεριφερόμαστε καλά στο σπίτι. Κάθε βράδυ στο δείπνο, αν ήθελες να σηκωθείς από το τραπέζι για να πας τουαλέτα, έπρεπε να ζητάς την άδεια. Μου έλεγε να γίνω ότι θέλω, αλλά να γίνω καλός σε αυτό...».
Το 1952, λόγω των αριστερών πολιτικών του φρονημάτων, έμαθε ενώ ταξίδευε προς το Λονδίνο, την απόφαση του του αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης να άρει τη βίζα του και επομένως το δικαίωμα επιστροφής. Ο Τσάπλιν έπειτα από αυτό την εξέλιξη, παρέμεινε οριστικά στην Ευρώπη, και πιο συγκεκριμένα στο Βεβέ της Ελβετίας, όπου πέθανε στις 25 Δεκεμβρίου 1977. Στην Αμερική επέστρεψε το 1972 προκειμένου να παραλάβει το ειδικό Τιμητικό Όσκαρ για τη συνεισφορά του στην έβδομη τέχνη, κερδίζοντας το μεγαλύτερο σε διάρκεια χειροκρότημα της ιστορίας των βραβείων.  «Εξεπλάγην», λέει ο γιος του για την απόφαση της Ακαδημίας, «είχε ανάμικτα συναισθήματα για την επιστροφή του στην Αμερική», συμπληρώνει. Κάπου στην πορεία, ο Eugene έμαθε ότι ο πατέρας του δεν ήταν ολότελα δικό τους, ανήκε και ανήκει στον κόσμο.