"Πράγματι, κ. Τσίπρα! Δεν είμαστε ίδιοι με σας..."

Του Θανάση Κ. Η Νέα Δημοκρατία οφείλει να συμφωνήσει με τον Τσίπρα σε ΕΝΑ μόνο θέμα: Ότι ΔΕΝ είμαστε ίδιοι! Κι όχι μόνο να συμφωνήσε...

Του Θανάση Κ.

Η Νέα Δημοκρατία οφείλει να συμφωνήσει με τον Τσίπρα σε ΕΝΑ μόνο θέμα:
Ότι ΔΕΝ είμαστε ίδιοι!
Κι όχι μόνο να συμφωνήσει μαζί του,
αλλά να το κάνει κεντρικό της μήνυμα από δω και μπρός!
Έπρεπε ΗΔΗ να το είχε κάνει!
Έπρεπε ΠΡΩΤΗ η ΝΔ να το διατυμπανίζει
– με όλους τους τρόπου και σε κάθε ευκαιρία:
Όχι δεν είμαστε ίδιοι μ’ αυτούς!

Για την ακρίβεια δεν υπάρχει καμία σύγκριση μαζί τους…
Και η σύγκριση ακόμα είναι ύβρις για μας…
Ας τα πάρουμε, λοιπόν, ένα-ένα:
Και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ έκαναν κριτική και αρνήθηκαν το πρώτο Μνημόνιο. Το Μάϊο του 2010. Αλλά μέχρις εκεί…
--Ο Σαμαράς δεν έκανε τότε κριτική στο βρόντο!
Έκανε κριτική σε τρία σημεία: λάθος πολλαπλασιαστές, λάθος μείγμα πολιτικής και απαραίτητη η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου…
Και στα τρία δικαιώθηκε στη συνέχεια, από την ίδια την Τρόϊκα!
Και τα τρία τα επέβαλε, όταν άλλαξε το Μνημόνιο (από το πρώτο στο δεύτερο)…
Ανέλαβε να εφαρμόσει το δεύτερο
και έβγαλε αποτελέσματα (ενώ το πρώτο έπεφτε συνεχώς έξω…)
--Ο Τσίπρας αντίθετα φώναζε συνέχεια
πως… «θα βαρά τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές»!
Και όταν ήλθε στην εξουσία τα ’κανε μαντάρα,
για να παραδεχθεί μετά ότι είχε… αυταπάτες!
Τι «σύγκριση» να υπάρχει μεταξύ τους;

--Ο Σαμαράς δεν έφερε νέο Μνημόνιο! Άλλαξε το προηγούμενο, εφάρμοσε το βελτιωμένο Μνημόνιο, και έβγαινε από τα Μνημόνια οριστικά
ένα χρόνο και κάτι μήνες νωρίτερα απ’ ό,τι προέβλεπε το Πρόγραμμα!
(πράγμα που τότε είχαν αποδεχθεί πλήρως και οι δανειστές)

--Ο Τσίπρας έλεγε ότι θα καταργήσει τα Μνημόνια «με ένα νόμο κι ένα άρθρο»,
όταν ήλθε κόντεψε να χρεοκοπήσει τη χώρα, τρόμαξε ο ίδιος, αναγκάστηκε να φέρει Τρίτο Μνημόνιο – μακράν το χειρότερο όλων – και τώρα δεν βγαίνει ούτε αυτό (παρά τα πρόσθετα μέτρα λιτότητας που αναγκάζεται να παίρνει συνεχώς)
και πάμε για επέκτασή του ή Τέταρτο Μνημόνιο.
Τι «σύγκριση» να υπάρχει μεταξύ τους;

--Ο Σαμαράς ως αντιπολίτευση στον ΓΑΠ έκανε σκληρή κριτική, αλλά όλες τις μεταρρυθμίσεις τις ψήφιζε! Όπως ψήφιζε, από τη θέση της αντιπολίτευσης, και όλες τις σοβαρές περικοπές δημόσιας σπατάλης.

Μερικά μάλιστα όχι απλώς τα ψήφιζε, αλλά ήταν και δικές του προτάσεις που αναγκάστηκε τότε να τις δεχθεί η κυβέρνηση του ΓΑΠ…
Τη διετία 2010-2012, η ΝΔ ως αντιπολίτευση ψήφισε τα περισσότερα νομοσχέδια της κυβέρνησης, που έχει ψηφίσει ποτέ αντιπολίτευση στην Ελλάδα!
--Ο Τσίπρας με τη σειρά του, ως αντιπολίτευση ΔΕΝ ψήφισε απολύτως τίποτε! Ακόμα και τα πιο «φιλολαϊκά»! Αντίθετα, τότε εκτοξεύθηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ οι χειρότερες ύβρεις κατά της κυβέρνησης Σαμαρά («προδότες», «γερμανοτσολιάδες», «Τσολάκογλου» κλπ)!
Τι σύγκριση να υπάρξει ανάμεσα στον πιο υπεύθυνο ηγέτη και στο μεγαλύτερο υβριστή που υπήρξε ποτέ;
--Με την αποφασιστική στήριξη Σαμαρά έγινε, το Μάρτιο του 2012, η μεγαλύτερη περικοπή χρέους στην Ιστορία! Όχι μόνο στην Ελληνική – διεθνώς!

Κόπηκαν σε ονομαστικούς όρους 100 δισεκατομμύρια και σε όρους «παρούσης αξίας» 160 δισεκατομμύρια! Και λίγο αργότερα, επί διακυβέρνησης Σαμαρά πλέον, το Δεκέμβριο του 2012 κόπηκαν κι άλλα 20 δισεκατομμύρια ονομαστικού χρέους με την «επαναγορά». Ήταν κι αυτό η μεγαλύτερη περικοπή χρέους με «επαναγορά κάτω από το άρτιο», που έχει γίνει ποτέ διεθνώς!
Συνολικά τότε κόπηκαν 120 δισεκατομμύρια ονομαστικού χρέους
(και 180 σε όρους «παρούσης αξίας»)

Ο Τσίπρας ήταν αντίθετος σε όλα αυτά, τα κατήγγελλε με κάθε τρόπο, κήρυσσε το χρέος «παράνομο», «αποτρόπαιο» και «ειδεχθές», υποσχόταν να το κόψει με το «έτσι θέλω» ή να το… συμψηφίσει με τις «γερμανικές οφειλές» κι όταν ήλθε, τι έκανε;

Φόρτωσε άλλα 50 δισεκατομμύρια χρέους και τώρα παρακαλά να του δώσουν την «ανακούφιση χρέους» που είχε εξασφαλίσει η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου το Νοέμβριο του 2012!
Τι «σύγκριση» να υπάρξει μεταξύ Σαμαρά και Τσίπρα;

--Το Νοέμβριο του 2014, όταν τελείωνε η διακυβέρνηση Σαμαρά (ένα μήνα πριν τον αναγκάσουν να παραιτηθεί), το ΔΝΤ προέβλεπε πως ως το 2022 το Ελληνικό χρέος θα έπεφτε ως το 104,6% του ΑΕΠ. Και το θεωρούσε απολύτως «σε τροχιά βιωσιμότητας»…

--Με το μπάχαλο που δημιούργησε ο Τσίπρας στο πρώτο μόλις εξάμηνο της διακυβέρνησής του (capital controls, επιστροφή στην ύφεση, νέο Μνημόνιο, νέος πρόσθετος δανεισμός κλπ.) τον Ιούλιο του 2015 το ΔΝΤ, προέβλεπε πια πως το Ελληνικό χρέος θα έφτανε το 170% το 2022! Και ήταν πλέον ΜΗ βιώσιμο…

Ο Τσίπρας προκάλεσε τη μεγαλύτερη επιδείνωση δημοσίου χρέους που υπήρξε ποτέ και μάλιστα στο μικρότερο χρονικό διάστημα, σε έξη μόλις μήνες!
Τι «σύγκριση» να υπάρξει μεταξύ τους;

--Στα δυόμιση χρόνια της διακυβέρνησής του, ο Σαμαράς μείωνε δραστικά τα ελλείμματα και δημιουργούσε πλεονάσματα που δεν τα αμφισβητούσε κανείς τότε! Ενώ ταυτόχρονα μείωνε και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους (που κληρονόμησε) και προχωρούσε σε δραστικές φορολογικές μειώσεις…

--Στα δύο χρόνια της διακυβέρνησής του, ο Τσίπρας αρχικά επανέφερε τη χώρα σε πρωτογενή ελλείμματα και μετά επέβαλε κολοσσιαίες φορολογικές αυξήσεις και ασφυκτικές αυξήσεις ασφαλιστικών εισφορών, για να δημιουργήσει «πλεόνασμα» που τα αμφισβητούν γιατί έχει κηρύξει στάση πληρωμών - έχει αυξήσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου ξανά - έχει παγιδεύσει την οικονομία σε ύφεση και τώρα του επιβάλλουν νέα μέτρα λιτότητας, για μετά το 2019!

Τι σύγκριση να υπάρξει μεταξύ τους;
--Όταν ήλθε στην διακυβέρνηση, ο Σαμαράς βρήκε όλα τα εργοτάξια των μεγάλων έργων να έχουν σταματήσει. Μέσα σε οκτώ μήνες τα ξεκίνησε (χωρίς σημαντικές «αποζημιώσεις» στους εργολάβους), και τα προχώρησε ταχύτατα…

--Όταν ήλθε στη διακυβέρνηση ο Τσίπρας βρήκε τα εργοτάξια να λειτουργούν και τα μεγάλα δημόσια έργα να τελειώνουν! Τα σταμάτησε, ύστερα πλήρωσε μεγάλες αποζημιώσεις στους εργολάβους για να τα συνεχίσουν, και τώρα «εγκαινιάζει» τελειωμένα έργα τα οποία, προσέξτε:

Άλλοι τα ξεκίνησαν, άλλος τα ξεμπλόκαρε, ο ίδιος τα κατήγγειλε, ο ίδιος τα καθυστέρησε, ο ίδιος επιβάρυνε το δημόσια με «πανοπροίκια» στους εργολάβους για να τα συνεχίσουν, και τώρα τα παρουσιάζει ως δήθεν δικά του… «επιτεύγματα»!

Τι «σύγκριση» να υπάρξει;
--Ο Σαμαράς ήταν ο πρώτος Έλληνας πολιτικός που έβαλε στην ατζέντα τη συνολική μείωση όλων των φόρων! Και των ασφαλιστικών εισφορών…

Και ως Πρωθυπουργός έκανε τις περισσότερες φορολογικές μειώσεις που έχουν γίνει ποτέ στην Ελλάδα! Και μάλιστα σε εποχή που μείωνε δραστικά τα δημοσιονομικά ελλείμματα…

--Ο Τσίπρας, από την άλλη πλευρά, έκανε τις περισσότερες αυξήσεις φόρων και τις πιο οδυνηρές αυξήσεις ασφαλιστικών εισφορών που έχουν γίνει ποτέ!

Χωρίς να λύσει ούτε το δημοσιονομικό πρόβλημα (αφού του ζητάνε σήμερα νέα μέτρα λιτότητας )!

Και χωρίς να λύσει ούτε το ασφαλιστικό (αφού τους ζητάνε σήμερα και νέες αιματηρές μειώσεις συντάξεων!)

Τι «σύγκριση» να υπάρξει μεταξύ τους;
--Στα δυόμιση χρόνια της διακυβέρνησης Σαμαρά, ο ΟΟΣΑ κατέτασσε την Ελλάδα στην πρώτη θέση διεθνώς στην επιβολή μεταρρυθμίσεων που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα…

--Στα δύο χρόνια του Τσίπρα, επίσης ο ΟΟΣΑ κατατάσσει την Ελλάδα στις τελευταίες θέσεις, ανάμεσα στις χώρες που χάνουν έδαφος ανταγωνιστικότητας

Τι «σύγκριση» να υπάρξει μεταξύ τους;
--Ο Σαμαράς παρέλαβε την ΕΡΤ με…έξη ανεξάρτητα λογιστήρια, 2.700 υπαλλήλους (πενταπλάσιους απ’ όσους είχαν τα πανελλαδικά ιδιωτικά κανάλια), με ελάχιστη τηλεθέαση μόλις 2,5%, και με πανάκριβο «χαράτσι» στους φορολογουμένους, ένα αληθινό άντρο βολεμένων που δεν είχε καταφέρει να αλλάξει κανείς ως τότε…

Την έκλεισε και δημιούργησε στη θέση της την ΝΕΡΙΤ, η οποία με μισό προσωπικό και με κάτω από το μισό κόστος, είχε τριπλάσια τηλεθέαση, είχε φτάσει στο 7,5% και ανέβαινε…

--Ήλθε ο Τσίπρας, έκλεισε τη ΝΕΡΙΤ, άνοιξε ξανά την ΕΡΤ, και με διπλάσιο προσωπικό (που τώρα δεν ξέρει τι να το κάνει) και με διπλάσιο χαράτσι, φτάνει σε τηλεθέαση μόλις 1,5%!

Τι «σύγκριση» να υπάρξει μεταξύ τους;
Και το πιο σημαντικό: η νοικοκυρεμένη ΝΕΡΙΤ που δημιουργήθηκε επί Σαμαρά ασκούσε σκληρή κριτική στην κυβέρνηση Σαμαρά!

Πολλές φορές σκληρότερη απ’ ό,τι τα ιδιωτικά κανάλια…
Ενώ η ΕΡΤ της ασυδοσίας που ξανά-άνοιξε ο Τσίπρας ασκεί την πιο κραυγαλέα κυβερνητική προπαγάνδα, την ώρα που τα ιδιωτικά κανάλια κλείνουν ένα-ένα!

Πράγματι, δεν υπάρχει καμία «σύγκριση» ανάμεσά τους!
--Το Σαμαρά ως αντιπολίτευση τον πολέμησαν τα μήντια και οι καναλάρχες (που ήταν τότε υπέρ του ΓΑΠ).
Κι ως κυβέρνηση δεν τον στήριξαν ποτέ – τον «ανέχονταν» με το ζόρι…

Μάλιστα τον Ιανουάριο του 2015, στις παραμονές των εκλογών, βγήκαν ανοιχτά υπέρ του Τσίπρα, με δηλητηριώδη σχόλια σε βάρος του Σαμαρά, ενίοτε και με… ρόζ πρωτοσέλιδα! Με τον οποίο, άλλωστε, τα έλεγαν συχνά-πυκνά – και μυστικά - παρουσία διάφορων «τετράποδων κατοικιδίων» (όπως γάτες Ιμαλαϊων κλπ.)

--Τον Τσίπρα τον στήριξαν τότε όλα τα μήντια και οι καναλάρχες, και μετά …συγκρούστηκε μαζί τους!

Και τώρα η ιδιωτική ενημέρωση στην Ελλάδα περνάει τις χειρότερες μέρες της!
--Ο Σαμαράς υπέστη, πολλές φορές, την πιο άδικη κριτική από δημοσιογράφους και μήντια . Όμως, ποτέ του δεν «πρόγραψε» κανένα! Σήμερα τον νοσταλγούν όλοι…
--Ο Τσίπρας ευνοήθηκε σκανδαλωδώς απ’ όλους! Και προχώρησε σε κανονικές «προγραφές» των ελάχιστων που τόλμησαν «να του βγάλουν γλώσσα»!

Σήμερα τρέμει, πως όταν πέσει θα τον «ξεσχίσουν» όλοι!
Στ΄αλήθεια, τι «σύγκριση» να υπάρξει μεταξύ Σαμαρά και Τσίπρα;
--Ο Σαμαράς είναι θρήσκος που ουδέποτε το «διαφήμισε» και ποτέ δεν πήγε να το «κεφαλαιοποιήσει» πολιτικά.
Το μόνο που θυμόμαστε να υποδηλώνει την ευσέβειά του, ήταν
μια φράση του σε δύσκολες στιγμές:
Βρισκόμαστε σε «πόλεμο». Και στον πόλεμο δεν υπάρχουν άθεοι, όλοι σταυροκοπιούνται!

--Ο Τσίπρας από την άλλη, δηλώνει άθεος, αφήνει τους δικούς του να ειρωνεύονται με κάθε τρόπο την Πίστη της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων και ταυτόχρονα ανεβοκατεβαίνει σε μοναστήρια και τρέχει πίσω από εικόνα και λιτανείες, παριστάνοντας το… «θεούσο» - όλα για τα «ψηφαλάκια»…

Τι «σύγκριση» να υπάρξει μεταξύ τους;
--Πέρα από το πολιτικό ανάστημα, ο Σαμαράς έχει και ηθικό εκτόπισμα,
που τώρα πια του το αναγνωρίζουν και οι αντίπαλοί του!
--Ο Τσίπρας διατυμπανίζει από δω κι από κει το… «ηθικό πλεονέκτημα» που, τώρα πια, του το αμφισβητούν και οι δικοί του!

Όντως, πώς να «συγκρίνεις» τα ασύγκριτα…
Τέλος, υπάρχουν πράγματα που δεν ποσοτικοποιούνται, δεν μετριούνται,
άρα δεν συγκρίνονται, έτσι κι αλλιώς:
--Ο Σαμαράς είναι ίσως ο πιο αδικημένος πολιτικός της μεταπολίτευσης και ταυτόχρονα ο πιο δικαιωμένος Πρωθυπουργός στις τελευταίες – πολλές – δεκαετίες!
--Ο Τσίπρας είναι ο πιο ευνοημένος πολιτικός της εποχής του και ταυτόχρονα ο πιο αποτυχημένος Πρωθυπουργός που υπήρξε ποτέ!

--Ο Σαμαράς πέρασε με απόλυτη επιτυχία τη μεγαλύτερη δοκιμασία για ένα πολιτικό. Τη δοκιμασία της αποχώρησής του από την εξουσία…
Και σήμερα είναι πιο δημοφιλής από ποτέ!
--Ο Τσίπρας τρέμει τη στιγμή που θα πάψει να είναι Πρωθυπουργός. Και δεν ξέρει από πού θα πρέπει να «φυλαχθεί». Από τους αντιπάλους του ή από τους ίδιους τους δικούς του…
--Η κυβέρνηση Σαμαρά θεωρείται σήμερα (και δημοσκοπικά, πλέον) η πιο επιτυχημένη των τελευταίων ετών (της κρίσης)…
--Η κυβέρνηση Τσίπρα θεωρείται ήδη η πιο αποτυχημένη των τελευταίων ετών (μετά από την κυβέρνηση ΓΑΠ). Σκέψου τι θα γίνει όταν θα χάσει την εξουσία…

Όχι, δεν υπάρχει καμία απολύτως «σύγκριση»!
Κι όλοι εμείς που είμαστε απέναντι από το ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να κάναμε λάθη, μπορεί να έχουμε τις αδυναμίες μας, αλλά δεν υπάρχει καμία σύγκριση ανάμεσα σε μας και την παρακμή που ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει ή τη συμφορά που ο Τσίπρας εκπροσωπεί.
Όσοι στηρίξαμε το Σαμαρά είμαστε περήφανοι! Και πολλοί από αυτούς που ΔΕΝ τον στήριξαν, νιώθουν τύψεις σήμερα. Και το λένε πια…
Ενώ όσοι στήριξαν Τσίπρα, βγαίνουν ένας-ένας και ζητάνε συγγνώμη…

(Από το Μανώλη Γλέζο, ως το Λαυρέντη Μαχαιρίτσα…)
Πράγματι, κύριε Τσίπρα.
Δεν είμαστε ίδιοι με σας!
Με τίποτε!