ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ! ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ μακράς διαρκείας και με όλα τα όπλα...

Πολιτικές αναταράξεις και ανακατατάξεις προμηνύονται στη σκιά της ατέρμονης διαπραγμάτευσης για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης. Τη...

Πολιτικές αναταράξεις και ανακατατάξεις προμηνύονται στη σκιά της ατέρμονης διαπραγμάτευσης για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης. Την ώρα που η μελαγχολία, στα όρια της κατάθλιψης, μετατρέπεται σε εθνική ασθένεια, όλα τα κομματικά επιτελεία έχουν μπει στη διαδικασία να προσαρμόσουν τη στρατηγική τους στο σενάριο της πλήρους αβεβαιότητας και της απόλυτης ρευστότητας. 

Με τους χρονικούς στόχους να μετατίθενται διαρκώς και τις εναλλαγές για το κλείσιμο της συμφωνίας να θυμίζουν σκωτσέζικο ντους, όλα τα ενδεχόμενα πλέον θεωρούνται ανοικτά. Η παράταση της εκκρεμότητας ωστόσο αρχίζει να καθιστά πλέον το πρόβλημα περισσότερο πολιτικό παρά οικονομικό. Από την πλευρά της η ελληνική κοινωνία, όπως και η πραγματική οικονομία, βρίσκονται σε κώμα το οποίο πιστοποιείται όχι μόνο από την τελευταία έκθεση της ΕΛΣΤΑΤ για ύφεση, αντί ανάπτυξης, κατά το το 2016 αλλά και από τα στοιχεία που δείχνουν ότι η καταβύθιση συνεχίζεται και το πρώτο τρίμηνο του 2017. Διατυπώνονται επίσης προβλέψεις σύμφωνα με τις οποίες ο ρυθμός ανάπτυξης για φέτος στην καλύτερη των περιπτώσεων θα κινηθεί από 0,5% έως 1,9% αντί των αρχικών εκτιμήσεων για 2,5%-2,7%.

Μέσα σε αυτό το πολύ μουντό και δυσμενές περιβάλλον, το ενδιαφέρον μετατοπίζεται στην πολιτική διαχείριση της κατάστασης που θα κάνει η κυβέρνηση. Είναι γεγονός ότι, αν και δημοσκοπικά ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγείται σε ελεύθερη πτώση, ο κ. Τσίπρας διατηρεί το τακτικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων ηγεσιών διότι αφενός διαθέτει πολύ πληρέστερη εικόνα για το μέλλον των συζητήσεων με τους δανειστές και αφετέρου έχει περισσότερα χαρτιά στο ευρύτερο πολιτικό παιχνίδι.

Επί του παρόντος, η κυβέρνηση συντηρεί τη σύγχυση και το κρυφτούλι με την τρόικα αξιοποιώντας επικοινωνιακά την αλληλεπίρριψη ευθυνών για την καθυστέρηση. Στο μεταξύ όμως δρομολογεί όλες εκείνες τις κινήσεις που μπορεί να οδηγήσουν στο ανακάτεμα της τράπουλας στο εσωτερικό μέτωπο, με ορίζοντα τις επόμενες εκλογές ανεξάρτητα από το πότε ακριβώς θα γίνουν.

Ακόμη κι αν η 20η Μαρτίου επιφυλάσσει κάποιες θετικές εκπλήξεις, το Μέγαρο Μαξίμου προετοιμάζεται συστηματικά πλέον για μια «βασανιστική πορεία» η οποία μπορεί να διαρκέσει και πέραν του καλοκαιριού. Όπως εγκαίρως είχε αποκαλύψει η «κυριακάτικη δημοκρατία», ο κ. Τσίπρας είχε αποφασίσει από την αρχή να πάρει το ρίσκο -αν η συμφωνία δεν κινείται σε ένα επιθυμητό και ανεκτό πλαίσιο- της αναμονής μέχρι τη διαμόρφωση των νέων, μετεκλογικών, ισορροπιών στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Νεότερες πληροφορίες αναφέρουν ότι το κυβερνητικό επιτελείο έχει αποδυθεί αθόρυβα στην προσπάθεια να εξασφαλίσει όσο γίνεται μεγαλύτερο τμήμα από τα ποσά που πρέπει να πληρώσει τους επόμενους μήνες. Ο Ιούλιος είναι ο δυσκολότερος μήνας καθώς λήγουν ομόλογα συνολικού ύψους σχεδόν 6,7 δις ευρώ και ως εκ τούτου θεωρείται και το ορόσημο μιας πιθανής χρεοκοπίας. Ήδη λέγεται πάντως ότι έχουν «καλυφθεί» περίπου τα μισά, χωρίς να αναφέρονται οι πηγές των χρημάτων. Ανάλογη μέθοδος είχε χρησιμοποιηθεί και το δραματικό καλοκαίρι του 2015 όταν «σαρώθηκαν» όλα τα αποθεματικά των δημοσίων φορέων, μέχρις ότου μεσολάβησαν τα γνωστά γεγονότα και υπογράφτηκε το τρίτο μνημόνιο.

Το πιο ανησυχητικό στοιχείο μέχρι στιγμής είναι ότι ο ρυθμός με τον οποίο προχωρά η επίτευξη συμφωνίας με τους δανειστές είναι τέτοιος που δεν προεξοφλεί εκταμίευση των δόσεων που οφείλουν στη χώρα μας. Αντιθέτως το πιθανότερο είναι να χρειαστεί η προνομοθέτηση όλων των μέτρων (μαζί με τα αντίμετρα που ζητά η ελληνική πλευρά) πριν ανοίξουν τη στρόφιγγα. Αυτό λειτουργεί ως ωμός εκβιασμός προκειμένου να δεχτεί τα πάντα πριν από το καλοκαίρι, υπό τον κίνδυνο της ασφυξίας, η κυβέρνηση. Το σενάριο κινδύνου για το Μέγαρο Μαξίμου προβλέπει ότι, αν η ολοκλήρωση του πακέτου της συμφωνίας οδηγηθεί αναγκαστικά στο φθινόπωρο ύστερα από τις γερμανικές εκλογές και την πιθανή αλλαγή κυβέρνησης στο Βερολίνο, θα πρέπει ο κάβος του Ιουλίου να ξεπεραστεί πάση θυσία με επιτυχία. Ειδάλλως θα αποτελέσει την «Φαλκονέρα» του ΣΥΡΙΖΑ...

Είτε πάντως αποδειχθούν περιπετειώδεις είτε όχι, οι επόμενοι μήνες θα σημαδευτούν και πολιτικά από τις εξελίξεις. Με όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά στο οικονομικό πεδίο, η κυβερνητική πλευρά φέρεται αποφασισμένη να αξιοποιήσει κάθε όπλο στην προσπάθεια ανασύνταξης και συσπείρωσής της απέναντι στην αντιπολίτευση. Ήδη ξεκινάει μια περίοδος κατά την οποία αναμένεται κλιμάκωση της πόλωσης πρωτίστως με τη ΝΔ και κατά τρόπο πλάγιο με το ΠΑΣΟΚ της «σημιτικής» κατά κύριο λόγο περιόδου. Στόχος είναι να αναδειχθούν, στην πορεία προς τις επόμενες εκλογές, οι νέες διαχωριστικές γραμμές με τις οποίες η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξει κατ' ουσίαν να οδηγήσει σε συμπίεση έως και εξαφάνιση τον ενδιάμεσο με τη ΝΔ χώρο. Ούτως ή άλλως όλοι παραδέχονται ότι η χώρα διανύει εκ των πραγμάτων μια παρατεταμένη εκλογική περίοδο ακόμη κι αν η διάρκειά της αποδειχθεί μακρά, πέραν του ενός έτους. Κι αυτές οι διαχωριστικές γραμμές θα περιλαμβάνουν τόσο τα ζητήματα των σχέσεων με τους δανειστές όσο και όλους κρίσιμους τομείς της εσωτερικής πολιτικής. Ο κ. Τσίπρας θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει μάλιστα το δικό του αφήγημα για τις εξωτερικές διαπραγματεύσεις ως εργαλείο για τις ανακατατάξεις στον εγχώριο κομματικό χάρτη, προκειμένου η σύγκρουση -η οποία θα είναι μετωπική- να προσωποποιείται ολοένα και περισσότερο στον ίδιο και στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Εκτός από τις μικρότερες ή μεγαλύτερες ρωγμές στον ευρύτερο χώρο της κεντροδεξιάς μάλιστα αντικείμενο αξιοποίησης θα αποτελέσουν και όλες οι υποθέσεις σκανδάλων του παρελθόντος. Δεν είναι άσχετη με αυτό και η πρωτοβουλία για τη συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής για τα εξοπλιστικά την περίοδο που ο Γιάννος Παπαντωνίου ήταν υπουργός Εθνικής Άμυνας στην κυβέρνηση Σημίτη. Το «χτύπημα» αυτό έρχεται σε μια φάση που το σύστημα του πρώην πρωθυπουργού επιχειρούσε να νεκραναστηθεί αλλά και να επηρεάσει τις εξελίξεις σε μια παράλληλη πορεία με τις διαθέσεις των δανειστών για την «επόμενη ημέρα». Πέραν αυτού επίσης περικυκλώνεται και η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ η οποία τίθεται ενώπιον σοβαρών διλημμάτων για τη στρατηγική της τα οποία δεν θα είναι εύκολο να απαντήσει, εν όψει της ανηλεούς αναμέτρησης των μονομάχων, με τη μέχρι σήμερα τακτική των «ίσων αποστάσεων»...

 Ανδρέας Καψαμπέλης

www.dimokratianews.gr