Οι διαφορές σε επιτραπέζιο και μεταλλικό νερό

Η άνοιξη μπήκε, το καλοκαίρι πλησιάζει και το εμφιαλωμένο νερό έρχεται στο επίκεντρο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναγνωρίσει τρεις διαφορε...

Η άνοιξη μπήκε, το καλοκαίρι πλησιάζει και το εμφιαλωμένο νερό έρχεται στο επίκεντρο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναγνωρίσει τρεις διαφορετικές κατηγορίες εμφιαλωμένου νερού. Καθεμία από αυτές πρέπει να τηρεί κάποιες συγκεκριμένες προδιαγραφές.
Πριν αποφασίσετε ποιο νερό θα βάλετε στο εστιατόριο σας θα πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη σημασία στη διαδικασία αποθήκευσης και μεταφοράς που ακολουθείτε από τους προμηθευτές προκειμένου να έχετε το καλύτερο αποτέλεσμα και να αποφύγετε αλλοίωση, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Επίσης οι καταναλωτές είναι πλέον υποψιασμένοι και διαβάζουν την ετικέτα για το είδος του εμφιαλωμένου νερού.
Υπάρχουν τρεις κατηγορίες, αναγνωρισμένες από την Ευρωπαϊκή Ένωση: το επιτραπέζιο, το φυσικό μεταλλικό νερό και το νερό πηγής. Στην ετικέτα δεν επιτρέπεται να αναφέρεται οποιοσδήποτε άλλος χαρακτηρισμός του νερού.

Επιτραπέζιο νερό

Σύμφωνα με τη νομοθεσία, το επιτραπέζιο νερό επιτρέπεται να είναι οποιασδήποτε προέλευσης από γεώτρηση, από λίμνη, από ποτάμι, ακόμη και αφαλατωμένο νερό θάλασσας. Στο επιτραπέζιο νερό επιτρέπεται να γίνει οποιαδήποτε διαδικασία απολύμανσης κρίνεται απαραίτητη, προκειμένου η σύστασή του να είναι σύμφωνη με την κοινοτική οδηγία (98/83) για το πόσιμο νερό.

Συνήθως τα επιτραπέζια νερά υφίστανται τη διαδικασία της μικροδιήθησης και του οζονισμού (απολύμανση με όζον).

Φυσικό μεταλλικό νερό

Το φυσικό μεταλλικό νερό έχει αποκλειστικά υπόγεια προέλευση και εμφιαλώνεται επιτόπου στην πηγή προέλευσής του. Οι κοινοτικές οδηγίες απαγορεύουν οποιαδήποτε κατεργασία ή απολύμανση στο φυσικό μεταλλικό νερό, εν αντιθέσει με το επιτραπέζιο. Η υπόγεια προέλευση του φυσικού μεταλλικού νερού, καθώς και η απαγόρευση οποιασδήποτε δραστηριότητας σε ικανοποιητική απόσταση γύρω από τη γεώτρηση (η απόσταση εξαρτάται από το είδος των πετρωμάτων της περιοχής), εξασφαλίζουν την προστασία του από τυχόν μικροβιακό φορτίο.

Η μόνη επεξεργασία που επιτρέπεται στο φυσικό μεταλλικό νερό είναι η αφαίρεση ή η προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα, οπότε το νερό χαρακτηρίζεται «φυσικά ανθρακούχο», «με προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα» ή «ενισχυμένο με αέριο της πηγής», αναλόγως την περίπτωση.

Νερό πηγής

Το νερό πηγής μοιάζει με το φυσικό μεταλλικό νερό ως προς το ότι έχει οπωσδήποτε υπόγεια προέλευση, σταθερή σύσταση, δεν υφίσταται καμιά διαδικασία απολύμανσης και εμφιαλώνεται πάντα στην πηγή προέλευσής του. Διαφέρει, όμως, από το φυσικό μεταλλικό νερό ως προς το ότι οι φυσικοχημικές παράμετροί του (η σύστασή του) δεν ακολουθούν αυτές του φυσικού μεταλλικού νερού, αλλά του επιτραπέζιου, δηλαδή του κοινού πόσιμου νερού.