Με μία αιχμηρή ανάρτηση στο Facebook, ο βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων απάντησε στις πρόσφατες αναφορές του πρώην υπουργού Παιδείας...
Με μία αιχμηρή ανάρτηση στο Facebook, ο βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων απάντησε στις πρόσφατες αναφορές του πρώην υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη κατά των ΑΝΕΛ, κάνοντας λόγο για “καφενειακού τύπου κουβεντούλες” και “τσάμπα μαγκιές”.
Υπενθυμίζεται ότι μιλώντας στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ο Νίκος Φίλης είχε υποστηρίξει μεταξύ άλλων πως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει νομιμοποιητική βάση και πως ο συγγενέστερος σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ, “έστω και αν βρωμάει”, όπως είπε, είναι το ΠΑΣΟΚ.
Η απάντηση του Δ. Καμμένου ήρθε μς την εξής ανάρτηση στο Facebook:
“Να ενημερώσω τον κ Φίλη ότι εάν ο ίδιος επιθυμεί να συγκυβερνήσει με τους βρώμικους, ευχαρίστως αποχωρούμε απο την κυβέρνηση σήμερα!!
Αναμένω την απάντησή του στην σαφέστατη θέση μου.
Τέλος οι καφενειακού τύπου κουβεντούλες.
Ας αναλάβει ο καθένας το κόστος των δηλώσεων του.
"τέλος οι τσάμπα μαγκιές", όπως έλεγε και ο βρώμικος κ. Σημίτης.
ΩΣ ΕΔΩ”.
Υπενθυμίζεται ότι μιλώντας στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ο Νίκος Φίλης είχε υποστηρίξει μεταξύ άλλων πως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει νομιμοποιητική βάση και πως ο συγγενέστερος σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ, “έστω και αν βρωμάει”, όπως είπε, είναι το ΠΑΣΟΚ.
Η απάντηση του Δ. Καμμένου ήρθε μς την εξής ανάρτηση στο Facebook:
“Να ενημερώσω τον κ Φίλη ότι εάν ο ίδιος επιθυμεί να συγκυβερνήσει με τους βρώμικους, ευχαρίστως αποχωρούμε απο την κυβέρνηση σήμερα!!
Αναμένω την απάντησή του στην σαφέστατη θέση μου.
Τέλος οι καφενειακού τύπου κουβεντούλες.
Ας αναλάβει ο καθένας το κόστος των δηλώσεων του.
"τέλος οι τσάμπα μαγκιές", όπως έλεγε και ο βρώμικος κ. Σημίτης.
ΩΣ ΕΔΩ”.
.jpg)
Ξανά το ΠΑΣΟΚ θα σώσει τους Έλληνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τη μια, η απύθμενη επιπολαιότητα και ο άφρων τυχοδιωκτισμός του κυρίου Σαμαρά έσυρε τη χώρα σε εκλογές, σε αποτελμάτωση και διχασμό.
Την ώρα που στοιχειώδης αίσθηση εθνικού καθήκοντος επέβαλλε την συστράτευση όλων σε μια κυβέρνηση με χρονικό ορίζοντα επαρκή να αποφύγουμε τα χειρότερα.
Από την άλλη, η παιδαριώδης ελαφρότητα του ΣΥΡΙΖΑ επαναφέρει τη χειρότερη εκδοχή ανορθολογικής δημαγωγίας και επιθετικού λαϊκισμού, που χρειάστηκαν αγώνες χρόνων για να ξεπεράσει και να αποβάλει το ΠΑΣΟK.
Και σήμερα οι εμπρηστές του 2009, αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία, και οι πυρομανείς του 2012 εμφανίζονται ότι διαφωνούν, ενώ στην ουσία έχουν από κοινού σαλπίσει την άτακτη υποχώρηση της χώρας:
• πίσω στις πρακτικές του 2009,
• πίσω στις ανεύθυνες εξαγγελίες, στις ηρωικές καταγγελίες που οδηγούν σε εθνικές τραγωδίες,
• πίσω στα οικονομικά των ελλειμμάτων, της υπερχρέωσης, των διορισμών.
• πίσω στις προσλήψεις των καλαματιανών κλητήρων και στις συνταξιοδοτήσεις σαραντάρηδων.
• πίσω στην πολιτική που μοιράζει λεφτά που δεν είναι δικά μας, λεφτά που δεν έχουμε πια.
Και μαζί:
• Στη δαιμονοποίηση του ορθού λόγου.
• Στη βίαιη ενοχοποίηση της κοινής λογικής.
• Στην απαξίωση κάθε προσπάθειας διαρθρωτικών αλλαγών, νοικοκυρέματος και μεταρρυθμίσεων.
• Στην υπονόμευση της ευρωπαϊκής ταυτότητας της χώρας.
Δεν είναι βεβαία καθόλου τυχαίο - ανεξάρτητα από τα κίνητρά τους- ότι το κονκλάβιο της δραχμής που ετοιμάζεται για τη λεηλασία της χώρας αν βγει από το ευρώ, στήριξε διαδοχικά και τους δυο, Σαμαρά και ΣΥΡΙΖΑ, και μάλιστα απροκάλυπτα.
Εγκλωβίστηκε έτσι η χώρα σε ένα πολιτικό σπιράλ θανάτου που οδήγησε στο οδυνηρό σπιράλ κατάρρευσης της οικονομίας.
Μόλις είχαμε κατορθώσει να βγούμε από τον ακραίο κίνδυνο, ό,τι θετικό είχαμε εξασφαλίσει, αναλώθηκε. Η απόφαση της 26ης Οκτωβρίου για το PSI και τη νέα δανειακή σύμβαση, που είναι αδιαμφισβήτητο ότι ιστορικά θα πιστωθούν στην πρωθυπουργία Γιώργου Παπανδρέου, κινδυνεύει να μην έχει πια καμία σημασία. Ήδη, μέρα με την ημέρα, οργανώνεται διεθνώς η επιχειρηματολογία για τα οφέλη που θα είχε για την ευρωζώνη η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ. Τα χειρότερα δεν έχουν έρθει.
Βρισκόμαστε πλέον ενώπιον εθνικής τραγωδίας. Τίποτα λιγότερο.
Και με αυτήν την αλήθεια στο νου πρέπει να πάρουμε τις αποφάσεις μας.
Κυρίαρχη αντίθεση και δίλημμα σήμερα στη χώρα είναι αν θα πάρουμε με τον ένα ή άλλο τρόπο το δρόμο του παρελθόντος ή το δρόμο που οδηγεί στο μέλλον.