Παρακμή και σήψη...

Δεν χρειαζόταν να έχει κανείς μαντικές ικανότητες για να προβλέψει την εξέλιξη που θα είχε και η τελευταία  αναμέτρηση κορυφής ανάμεσα στ...

Δεν χρειαζόταν να έχει κανείς μαντικές ικανότητες για να προβλέψει την εξέλιξη που θα είχε και η τελευταία  αναμέτρηση κορυφής ανάμεσα στον πρωθυπουργό και στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή. Στο ίδιο έργο θεατές με τον κ. Τσίπρα και τον κ. Μητσοτάκη πρωταγωνιστές μιας κακόγουστης παράστασης στην οποία ο ένας έβγαζε στη φόρα άπλυτα (αυτά που βόλευαν τον καθένα) στη φόρα...

Η  εικόνα αυτή ήταν το κερασάκι στην τούρτα της παρακμής και ξεφτίλας που χαρακτηρίζει το πολιτικό σκηνικό. Κι από αυτή την άποψη είχε το καλό ότι έκανε ακόμη πιο φανερή τη διάλυση και τη σήψη που σημειώνεται στα λεγόμενα κόμματα εξουσίας αλλά και στους δορυφόρους τους.

Με αυτή την αφορμή λοιπόν όσοι παρακολουθούν με προσοχή τα κομματικά δρώμενα έχουν να λένε ότι η κατάσταση που επικρατεί τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ, παρέα με τους ΑΝΕΛ, όσο και στη ΝΔ πάει από το κακό στο χειρότερο. Για τους υπόλοιπους της σημερινής Βουλής δεν χρειάζονται να ειπωθούν και πολλά: αυτοί βράζουν έτσι κι αλλιώς στο ζουμί τους...

Στο κυβερνητικό στρατόπεδο το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πώς θα κρατηθούν κι άλλο στην εξουσία. Από εκεί και πέρα, εσωτερικά επικρατεί το χάος. Ακόμη και για το ζήτημα της αξιολόγησης, όπως προκύπτει από τις συζητήσεις που γίνονταν και χθες το πρωί στα πηγαδάκια της Βουλής κατά την ενημέρωση που είχα από τους ανθρώπους μας, κανείς δεν ξέρει πού το πάει στην πραγματικότητα ο Τσίπρας. Ακόμη και δικοί του βουλευτές έχουν αρχίσει να καταλαμβάνονται από αγωνία και αβεβαιότητα ενώ άλλοι κρυφοκουβεντιάζουν για σενάρια «ρήξης» που θα .... «δικαιώσουν τα οράματα της αριστεράς». Όταν έχει ψηφίσει βέβαια κι αυτός μνημόνιο, έχει πέσει στα τέσσερα, εφαρμόζει όλα τα μέτρα και υπερηφανεύεται ότι διαχειρίζεται την κατάσταση και τις δεσμεύσεις απέναντι στους δανειστές καλύτερα από τους προηγούμενους, μόνο για γέλια θα ήταν κάτι τέτοιες κουβέντες αν δεν διαγράφονταν δραματικές προοπτικές για τη χώρα. Σε κάθε περίπτωση πάντως όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ σκέπτονται με τρόμο πλέον την επόμενη ημέρα τους. Έχοντας αποτύχει και προδώσει αυτούς που τους πίστεψαν, έστω και αν κρατηθούν σε διψήφιο ποσοστό ξέρουν ότι το πιθανότερο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη. Υπάρχει βέβαια κι ο «βαθύς ΣΥΡΙΖΑ» που μέσα στα πολλαπλά αδιέξοδά του συνεχίζει -εκτός από την εφαρμογή μεθόδων πολιτικού κοτζαμπασισμού για τον έλεγχο του κράτους- να φαντασιώνεται και σενάρια εκτροπής κομμουνιστικού τύπου για να μπορέσουν να μείνουν στην εξουσία. Κι ο φόβος ότι όσο καταρρέουν στην κοινωνία οι λάτρεις αυτών των σεναρίων θα συνωμοτούν περισσότερο είναι δυστυχώς υπαρκτός...

Την ίδια ώρα η κατάσταση στη ΝΔ δεν θυμίζει με τίποτε ένα κόμμα που ετοιμάζεται να αναλάβει τα ηνία στη θέση μιας αποτυχημένης κυβέρνησης. Μπορεί δημοσκοπικά να προηγείται, αλλά με τη μισή και πλέον ελληνική κοινωνία να απέχει ή να γυρίζει την πλάτη στα υπάρχοντα κόμματα, αλλά κάθε ημέρα που περνάει φαίνεται ότι πολιτικά δεν τραβάει. Και το πρόβλημα δεν είναι στο ποιος κερδίζει, σε ένα σόου εντυπώσεων, όταν γίνονται προσωπικές αντιπαραθέσεις μεταξύ Τσίπρα και Μητσοτάκη, αλλά στο γεγονός ότι η ΝΔ αποτελεί την άλλη όψη της μνημονιακής καταστροφής. Ακόμη και το ταξίδι του Μητσοτάκη στο Βερολίνο, με τις συναντήσεις με την Μέρκελ και τον Σόιμπλε, ήρθε να διαλύσει τις αμφιβολίες σε πολλούς που νόμιζαν ότι από μόνη της η πτώση του Τσίπρα θα ήταν αρκετή για να βάλει τέλος στο μαρτύριο των Ελλήνων. Κι επειδή ακριβώς δεν μπορεί να αποκτήσει δυναμική το γαλάζιο μαγαζί, οι φυγόκεντρες τάσεις στα εσωτερικό του παραμένουν και πολλά μαχαίρια είναι έτοιμα να βγουν με την πρώτη ευκαιρία.
Αυτή εν ολίγοις είναι η κατάσταση στα δύο κόμματα. Κι αυτή την κατάσταση το προχτεσινό θέαμα στη Βουλή όχι μόνο δεν μπόρεσε να την συγκαλύψει αλλά την έκανε και χειρότερη...

Μ.