Στον χαρακτήρα και τους στόχους της νέας πρωτοβουλίας τους για τη δημιουργία ενός ενωμένου, μεγάλου προοδευτικού κινήματος αναφέρθηκαν ...
«Νέα παράταξη νομοτελειακά θα υπάρξει και θα δημιουργηθεί, αλλά θα υπάρξει και θα δημιουργηθεί ως ιστορική αναγκαιότητα και όχι απλώς ως πολιτική επιθυμία κάποιων», τόνισε στην ομιλία του ο Γιάννης Ραγκούσης, ο οποίος είπε ότι η πρωτοβουλία τους θέλει να αλλάξει τον προοδευτικό χώρο και όχι να γίνει μία συνιστώσα του και πως το πραγματικό πολιτικό δίλημμα δεν είναι «ή εμείς ή η Δημοκρατική Συμπαράταξη, αλλά ή ο ΣΥΡΙΖΑ ή μια νέα μεγάλη και ενωμένη προοδευτική παράταξη».
«Υπάρχει πράγματι μεγάλο ιστορικό και πολιτικό κενό εκπροσώπησης ιδίως των παραγωγικών ηλικιών. Και πρωτίστως αυτές οι ηλικίες είναι που ζητούν και κάτι νέο. Το νέο αυτό θα πρέπει να είναι διαφορετικό και αντισυστημικό», σημείωσε ο κ. Ραγκούσης και πρόσθεσε: «Προοδευτικό είναι αυτό που δίνει διέξοδο στα αδιέξοδα των παραγωγικών ηλικιών και όχι στο σημερινό άγχος των βουλευτών για την επανεκλογή τους. Προφανώς είναι μεγάλη αναγκαιότητα η ενότητα, όμως πρώτη προτεραιότητα είναι η ενότητα με τους προοδευτικούς πολίτες, η ενότητα με τις παραγωγικές ηλικίες για να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση. Αυτή είναι η μεγάλη προτεραιότητα.
Όχι η ενότητα των ηγετικών, πάλαι ποτέ η σημερινών, στελεχών και των βουλευτών για την κατάκτηση της τρίτης θέσης, για τη διατήρηση ή την ανάκτηση βουλευτικών εδρών. Με μία πράξη πολύ καθαρή: Να αλλάξουμε για να ενωθούμε, όχι να ενωθούμε για να μην αλλάξουμε. Εμείς θέλουμε να αλλάξουμε τον προοδευτικό χώρο και όχι να γίνουμε μία συνιστώσα του. Γι’ αυτό κάνουν μεγάλο ιστορικό λάθος όσες και όσοι νομίζουν ότι σήμερα το πολιτικό δίλημμα στον προοδευτικό χώρο είναι "ή εμείς ή η Δημοκρατική Συμπαράταξη". Όχι, το πολιτικό δίλημμα είναι ή ο ΣΥΡΙΖΑ ή μια νέα μεγάλη και ενωμένη προοδευτική παράταξη, ή εμείς ή ο ΣΥΡΙΖΑ».
«Υπάρχουν πολιτικές λύσεις, όμως αυτές δεν μπορούμε να τις ανασύρουμε από τα πολιτικά ντουλάπια της ιστορίας, ούτε από τις ιδεολογίες του προηγούμενου αιώνα. Ο κομματικός διάλογος που παρακολουθούμε όλοι είναι ένας δημόσιος διάλογος από το παρελθόν. Σύγκρουση στη σύγκρουση, πόλεμος στον πόλεμο χωρίς ουσία», επισήμανε η Άννα Διαμαντοπούλου.
«Υπάρχει λύση και η χώρα δεν είναι καταδικασμένη σε μια εθνική ήττα η οποία είναι η έξοδος από το ευρώ και η οποία όλο και περισσότερο παρουσιάζεται, ή σε ένα εθνικό ατύχημα από αυτά που μας τριγυρίζουν», τόνισε και πρόσθεσε: «Το κρίσιμο δεν είναι να κραυγάζουμε, ούτε να σηκώσουμε τις γροθιές μας, ούτε να πούμε πράγματα που ξέρει κανείς ότι εύκολα λέγονται αλλά δεν γίνονται. Είναι να απαντήσουμε με ειλικρίνεια, γνώση και σύνεση. Ναι μπορούμε να βάλουμε ξανά τη χώρα μας στις ράγες. Μπορούμε να το κάνουμε σχετικά γρήγορα, αλλά όχι σχετικά εύκολα. Όταν ζητούμε την διέξοδο από την κρίση η απάντηση δεν είναι πάλι ένας Μεσσίας, όμορφος νέος γοητευτικός, που να συνεπαίρνει τα πλήθη, να έχει μια ρομφαία από τον ουρανό και να τάζει παραδείσους. Η λύση, τώρα πια, είναι μια πειστική πρόταση, που θα βγαίνει μέσα από πολλή δουλειά, από γνώση, από εμπειρία, από αποφασιστικότητα για τόλμη να καταστραφούμε ο καθένας προσωπικά για να στήσουμε τη χώρα στα πόδια της, την αναγνώριση των λαθών και κυρίως από φρέσκα μυαλά που ξέρουν και κατέχουν τις ιδιαιτερότητες της νέας διαστημικής εποχής που ζούμε. Θέλουμε να κάνουμε το πυρηνικό αεροπλανοφόρο, δηλαδή το νέο προοδευτικό χώρο, από το οποίο θα απογειωθούν τα μαχητικά της νέας γενιάς».
Από την πλευρά του, ο Γιώργος Φλωρίδης επεσήμανε ότι «οι συνάξεις ιστορικών στελεχών και μόνο, χωρίς την αυτοκριτική για το παρελθόν, δεν οδηγούν σε κανένα μέλλον. Και πρέπει να σας πω ότι αυτή η παρουσία σας σήμερα είναι ακριβώς αυτή που πιστοποιεί τι είναι να προσκαλείς τους πρώην και τι είναι να προσκαλείς την κοινωνία».
«Όσο μικραίνει κάτι αντιδρά σαν τον σκαντζόχοιρο. Κάθε μεγάλη πρωτοβουλία εμφανίζεται ως μία απειλή ενώ θα έπρεπε να αναγνωριστεί ως μια μεγάλη ευκαιρία επανασύνδεσης με έναν κόσμο που παραμένει σταθερά δύσπιστος και σταθερά διστακτικός απέναντι στις μικρές εκπροσωπήσεις του χώρου", συνέχισε ο κ. Φλωρίδης και πρόσθεσε: «Θέλω να θυμίσω ότι το τελευταίο μεγάλο ιστορικό ΠΑΣΟΚ που καταγράφηκε ήταν το ΠΑΣΟΚ των εκλογών του 2009 με περισσότερους από 3.000.000 ψηφοφόρους. Το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές πήρε κάτι παραπάνω από 300.000, πράγμα που σημαίνει ότι οι 9 στους 10 ψηφοφόρους του 2009 είναι σταθερά σε απόσταση. Το ερώτημα προς όλους μας είναι: Αυτά τα 2.700.000 που αναχώρησαν μετά το 2009 από το ΠΑΣΟΚ είναι οι διασπαστές; Η συζήτηση περί διασπάσεων στον κεντρώο προοδευτικό χώρο θα γίνει με όρους ΚΚΕ; Ότι εμάς μας ικανοποιεί ένα ΚΚΕ του κέντρου; Του 6%, φοβικό, κλεισμένο στον εαυτό του; Η συζήτηση είναι για ένα ακόμα κόμμα;
Όχι. Τα κόμματα δημιουργούνται για να υπηρετήσουν το εθνικό συμφέρον όπως το αντιλαμβάνονται οι συντελεστές τους και εμείς ξέρουμε ότι αυτοί οι προοδευτικοί πολίτες που έχουν μια μακρά διαδρομή και εμπειρία που θα συνδυαστεί με την καινοτόμο σκέψη και δράση των νέων είναι αυτή που μπολιάζει την προοπτική προς το μέλλον. Αρα έρχεται να πει στον πολίτη ότι ένας νέος φορέας μεγάλος είναι απαραίτητος για να αποτελέσει τον άλλο πόλο του πολιτικού συστήματος, όχι γιατί μαζευτήκαμε πολλοί παλιοί και καινούργιοι, αλλά γιατί έχουμε να πούμε κάτι συγκλονιστικό, ανατρεπτικό, ριζοσπαστικό για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας».
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση