«Βάτραχοι» για Λαζόπουλο-Φιλίππογλου

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ Ο Λάκης Λαζόπουλος σχεδιάζει να «συναντηθεί» εκ νέου με τον Αριστοφάνη, σε σκηνοθέ...

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ

Ο Λάκης Λαζόπουλος σχεδιάζει να «συναντηθεί» εκ νέου με τον Αριστοφάνη, σε σκηνοθέτη αυτή τη φορά τον ικανότατο Κώστα Φιλίππογλου που μας έχει χαρίσει τα τελευταία χρόνια εξαιρετικά ενδιαφέρουσες παραστάσεις.

Οι πληροφορίες μου λένε ότι το έργο με το οποίο θα «χτυπήσουν» είναι οι περίφημοι «Βάτραχοι» που πάντα κέντριζαν τον πολυσχιδή Λαζόπουλο κι είχε βρεθεί αρκετές φορές κοντά στο να τους ανεβάσει. Φέτος όπως όλα δείχνουν το όνειρό του θα πάρει σάρκα και οστά, με την πολύτιμη αρωγή του Φιλίππογλου. Η φιλόδοξη πρότασή τους, όπως μαθαίνω, έχει κατατεθεί ήδη για το Φεστιβάλ Επιδαύρου, ενώ γίνονται συζητήσεις για την διανομή και τους συντελεστές που πρόκειται να στηρίξουν το ανέβασμα του έργου... Ο ίδιος δε ο Λαζόπουλος φέρεται να είναι ενθουσιασμένος που «βουτά» ξανά στον Αριστοφάνη που λατρεύει και που του είχε λείψει αρκετά...

ΠΑΜΕ ΒΑΤΡΑΧΟΥΣ.Ο θεός Διόνυσος απογοητευμένος από την κατάσταση του θεάτρου στην Αθήνα καθώς οι μεγάλοι τραγικοί έχουν πεθάνει, είναι αποφασισμένος να αναλάβει δράση για να αρχίσουν ξανά αξιόλογοι δραματικοί αγώνες στην Αθήνα. Μαζί με τον δούλο του Ξανθία ξεκινούν ένα περιπετειώδες ταξίδι προς τον Κάτω Κόσμο με σκοπό να φέρουν πίσω τον καλύτερο τραγικό ποιητή. Όταν φτάνουν στον Άδη, επικρατεί αναταραχή. Ο Ευριπίδης διεκδικεί από τον Αισχύλο την τιμητική θέση του καλύτερου τραγικού ποιητή. Για να λυθεί η διαφορά, ο Πλούτωνας καλεί τον Διόνυσο, σε ρόλο διαιτητή, καθώς και τους τρεις τραγικούς σε έναν δραματικό διαγωνισμό. Ο αγώνας για την ανάδειξη του καλύτερου, αρχίζει… Τα κωμικά ευρήματα και τα φαρσικά επεισόδια διαδέχονται το ένα το άλλο και μέσα από την πικρή σατιρική διάθεση του Αριστοφάνη, έρχεται στο φως η πάντα σύγχρονη διάσταση του έργου.

Κι ενώ στους "Ορνιθες" ο κωμικός ποιητής αναζητά την ιδανική πολιτεία στον ουρανό, στους "Βάτραχους" ο μη-τόπος είναι ο Κάτω Κόσμος-ο Άδης, όπως τον ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες. Η ουτοπία βρίσκει έδαφος και στήνει εδώ τη γιορτινή της ονειροφαντασία, σε ένα γλέντι όπου οι νεκροί είναι πιο ζωντανοί από τους ζωντανούς κι ο Άδης πιο φωτεινός από τον κόσμο της επιφάνειας.