Όχι κ. Γιανναρά στην παγιδευτική αθώωση.

Λευτέρης Κουσούλης Όχι κ. Γιανναρά στην παγιδευτική αθώωση. Στο άρθρο του της περασμένης Κυριακής (01.01.17) στην Καθημερινή και υπό τον ...

Λευτέρης Κουσούλης

Όχι κ. Γιανναρά στην παγιδευτική αθώωση.
Στο άρθρο του της περασμένης Κυριακής (01.01.17) στην Καθημερινή και υπό τον τίτλο "Θρηνητική ειλικρίνεια" (http://www.kathimerini.gr/…/…/politikh/8rhnhtikh-eilikrineia), ο κ. Γιανναράς παρουσιάζει με αδρές γραμμές τη σημερινή μας κατάσταση. Και μας εύχεται "καλή ανάσταση".
Μόνο που το κείμενο αυτό, όπως και άλλα, κατά τρόπο παγιδευτικό, αθωώνει το λαό και αποκρύπτει τη μεγάλη του ευθύνη για τη σημερινή του πραγματικότητα.
Ο κ. Γιανναράς παρουσιάζει το λαό ως θύμα (ποιο θύμα μπορεί να αναστηθεί;) και κατά τρόπο αποκαλυπτικό για τη συνολική του προσέγγιση, μεταθέτει τις ευθύνες στην ηγεσία και στις κατά καιρούς ηγεσίες.
Παραβλέπει βέβαια να σημειώσει ότι όλοι αυτοί που καταγγέλλει είναι εκλεγμένοι από το λαό, και κάποιοι από αυτούς με συντριπτικά ποσοστά. Αυτή η ηθελημένη παράλειψη είναι μια θωπεία της δουλείας.
Γράφει ο κ. Γιανναράς:
-"Eυνουχίστηκε ηδονικά ο Eλλαδίτης, σαράντα δύο ολόκληρα χρόνια............"
-"Το εφιαλτικότερο από όλα τα δεινά είναι η τέλεια νέκρωση των αντανακλαστικών της ελληνικής κοινωνίας."
Στις δύο αυτές προτάσεις (όπως και σε άλλες) κρύβεται η απόκρυψη της ευθύνης του λαού. Απόκρυψη με σκοπό την αθώωση.
Ο λαός δεν ευνουχίστηκε ηδονικά κ. Γιανναρά.
Αυτο-ευνουχίστηκε είναι το σωστό.
Δεν πρόκειται για νέκρωση κ. Γιανναρά.
Πρόκειται για αυτο-νέκρωση.
Κείμενα παρόμοιας φιλοσοφίας αρνούνται τη σκληρή πραγματικότητα, ότι ο λαός έχει συνειδητά συμπράξει στη σημερινή του κατάσταση.
Από την ελπιδοφάγο πλατεία Συντάγματος μέχρι την συνυπογραφή του ψεύδους Τσίπρα, ο ίδιος ο λαός υποστήριξε τις συνθήκες και αγάπησε τις επιλογές που τον έχουν οδηγήσει στη σημερινή του κατάσταση. Πάνω στην ψήφο του στήθηκε το θεμέλιό της.
Η ευχή "καλή ανάσταση" προυποθέτει την οδυνηρή πρόσκληση στην αυτογνωσία. Και στην απογύμνωση των επιλογών της συνείδησης, που έχουν διαλέξει το δρόμο των εύκολων λύσεων αντί του δρόμου της δοκιμασίας.
Ο άξιος αιχμάλωτος του εαυτού του, ο ελληνικός λαός, ή θα αναζητήσει τους δρόμους της αυτο-σωτηρίας του ή θα προχωρήσει συνειδητά ακόμα πιο βαθιά στην έρημο.