ΣτΕ - Αντισυνταγματική η υπουργική απόφαση για τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές

Αντισυνταγματική  έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές σε 3 περιοχές...

Αντισυνταγματική  έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές σε 3 περιοχές της χώρας.
Οι δικαστές, με την  υπ΄  αριθμ. 100/2017 απόφασή τους, έκαναν δεκτή την αίτηση επαγγελματικών Ενώσεων και εμπόρων που ζητούσαν να ακυρωθεί  η από 7.7.2014 υπουργική απόφαση, που επέτρεπε δοκιμαστικά  τη  λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές στις εξής περιοχές:
1) Αττικής: α) Ιστορικό κέντρο Αθηνών και β) Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου,
2) Κεντρική Μακεδονία: α) Ιστορικό κέντρο Θεσσαλονίκης και β) Χαλκιδική και
3) Νότιο Αιγαίο: Οι Δήμοι: α) Ρόδου, β) Κω, γ) Σύρου Ερμούπολης, δ) Μυκόνου και ε) Θύρας.
Ειδικότερα, η   Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι η νομοθετική εξουσιοδότηση στον υπουργό Ανάπτυξης να εκδίδει απόφαση για τη  λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, «χωρίς συγκεκριμένο προσδιορισμό», είναι αντίθετη στο άρθρο 43 του Συντάγματος που επιτάσσει για παρόμοια θέματα να εκδίδονται Προεδρικά Διατάγματα και όχι υπουργικές αποφάσεις.
Παράλληλα, στην απόφαση καταγράφονται τα συνταγματικά δικαιώματα των εργαζομένων και των πολιτών, σε σχέση με την  αργία της Κυριακής. «Το Σύνταγμα κατοχυρώνει για τους πάσης φύσεως εργαζομένους και απασχολούμενους (ελεύθερους επαγγελματίες, κ.λπ.) το δικαίωμα ελεύθερου χρόνου και της απόλαυσης του ατομικού και τους από κοινού με την οικογένεια τους, ως τακτικό διάλειμμα της εβδομαδιαίας εργασίας. Το διάλειμμα αυτό υπηρετεί την υγεία και την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου με τη φυσική και ψυχική ανανέωση που προσφέρει η τακτική αργία στον εργαζόμενο άνθρωπο εντός της κάθε εβδομάδας (άρθρο 5 και 21 Συντάγματος).
Συναφώς, προσφέρει και την δυνατότητα οργάνωσης της κοινωνικής και οικογενειακής ζωής του, θέματα για τα οποία μεριμνά επίσης το Σύνταγμα (άρθρο 21). Περαιτέρω το ως άνω δικαίωμα προσλαμβάνει πρακτική αξία για τους εργαζόμενους όταν αυτοί δύνανται μόνοι ή από κοινού με την οικογένεια τους να μετέχουν στην συλλογική ανάπαυλα μιας κοινής αργίας ανά εβδομάδα, ως τέτοια ημέρα έχει επιλεγεί κατά μακρά παράδοση, τόσο στην Ελλάδα όσο και στα λοιπά κράτη της Ευρώπης, η σχετιζόμενη με την Χριστιανική θρησκεία».