H ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ υπάρχει από καταβολής ανθρωπότητας...

  Dimitris Liberopoulos   η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ υπάρχει από καταβολής ανθρωπότητας ( απόψε δεν θα lice ίσετε, αλλά θα λακίσετε ) EΙΔΟΠΟΙ(...

 Dimitris Liberopoulos 

η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ υπάρχει
από καταβολής ανθρωπότητας
( απόψε δεν θα lice ίσετε, αλλά θα λακίσετε )
EΙΔΟΠΟΙ(Α)Ω : σιγά τώρα... τέτοια ώρα τέτοια λόγια..
-------------------------------------------------------------------------
Για ποιά παγκοσμιοποίηση μιλάμε, για κείνη που έχει αρχίσει από αιώνες πριν ή γι΄αυτή που εξαπλώνεται στην εποχή μας από τη μιά ως την άλλη άκρη της Γης ; Παγκοσμιοποίηση ήταν όταν αγέλες των σπηλαίων - κάτι σαν ζώα και άνθρωποι- ταλαιπωρημένες από την αφόρητη αλλαγή των καιρικών συνθητών, το χιόνι και τη πείνα, τη ξηρασία και τη δίψα, έσπευδαν να βρουν αυτό που δεν είχαν για να επιβιώσουν : ήλιο, βροχή, τροφή, νερό, θηράματα…

Παγκοσμιοποίηση ήταν όταν οι Εβραίοι πηγαινοερχόντουσαν από την Παλαιστίνη στην Αίγυπτο, όταν οι Πέρσες προσπαθούσαν να κατακτήσουν την Ελλάδα, όταν οι ΄Ελληνες αποκτούσαν αποικίες, όπως αργότερα οι Ρωμαίοι, οι Οθωμανοί, οι Άγγλοι… Παγκοσμιοποίηση έκαναν και τα μογγολικά στήφη, όταν έκαιγαν, έσφαζαν, άρπαζαν και γκάστρωναν γυναίκες στη κάθοδό τους στην Ευρώπη… Αλλά και οι έποικοι στην Αμερική, παγκοσμιοποίηση έκαναν πριν 500 τόσα χρόνια και αφού στέριωσαν κράτος, συνέχισαν με αντίστροφη πορεία, να παγκοσμιοποιούν στα τέσσερα σημεία του πλανήτη Γη…

Να μη κοροιδευόμαστε, ζούμε σε μια κοινωνία από λεφούσια που για να προχωρήσουν ανάμεσα στη λάβα που κατακλύζει τα πάντα και να σωθούν, πρέπει να βρουν πατήματα και στηρίγματα που δεν είναι σίγουρο ότι έχουν βάση και σταθερότητα… Το πυρακτωμένο ποτάμι που κυλάει κουβαλάει σανίδες, μαδέρια και κορμούς σωτηρίας, που πάνω τους προσπαθούν να γραπωθούν οι αδύναμοι, γιατί οι δυνατοί έχουν εξασφαλιστεί ακόμη και πάνω σε σχεδίες, πλεούμενα και νησίδες ασφαλείας…

Κάποιοι λοιπόν, ζούμε μέσα στη λάβα μιάς έκρηξης, άλλοι καταμεσής σε άνυδρη έρημο κιι΄άλλοι σε στέπα χωρίς καμιά βλάστηση… όχι δεν είναι όνειρο - εφιάλτης ή φαντασίωση, αλλά η ανθρωπότητα της παγκοσμιοποίησης προς τα εκεί πορεύεται, με τη πολιτική, τη θρησκεία, τη παιδεία, τη δικαοσύνη, την επιστήμη, τη δημοσιογραφία, να βολεύονται σε στεγανά… Απο καταβολής κόσμου, σπηλαιάνθρωποι και κοσμοναύτες, καρποσυλλέκτες και κυνηγοί, καλλιεργητές και τεχνοκράτες κατέχοντες και μη έχοντες, χορτασμένοι και πεινασμένοι - διψασμένοι, προσκυνημένοι και αδούλωτοι...

Το οδοιπορικό του ανθρώπου, παρά την διαρκή μάθηση, την επιστημονική πρόοδο, την εκπληκτική τεχνολογία, που μεγαλώνουν τον εγκέφαλό του, δεν βρίσκει διέξοδο στη λεωφόρο με το φως... συνεχίζει να εμπλέκεται σε σκοτεινούς ατραπούς της ανθρώπινης φύσης του : απληστία, ιδιοκτησία, κερδοφόρα παγκοσμιοποίηση...

Κι΄εγώ, η μύτη της καρφιτσούλας, προσπαθώ να τρυπήσω χαλύβδινα φρούρια, που για να καταρρεύσουν χρειάζοναι μόνο τόλμη και αρετή... αχ ρε Λιαντίνη, τώρα θα μιλάς με τον Σωκράτη και τον Χριστό, τον Νίτσε και τον Καβάφη, μπορεί και με τον Φραγκίσκο της Ασίζης και τον Παπαδιαμάντη, κι΄εμείς εδώ δεν σε έχουμε διαβάσει...