Σενάρια τρόμου από τον Guardian: Κερδίζουν οι ακροδεξιοί, ο Ερντογάν ανοίγει τα σύνορα, διαλύεται η Ευρώπη

Αποχαιρετώντας το 2016, η Ευρώπη έχει να θυμάται τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες, τη Νίκαια, το Βερολίνο, τη «ζούγκλα» του Καλ...

Αποχαιρετώντας το 2016, η Ευρώπη έχει να θυμάται τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες, τη Νίκαια, το Βερολίνο, τη «ζούγκλα» του Καλαί και το Brexit. Σε δημοσίευμα αρθρογράφος του Guardian διερωτάται εάν το 2017 θα είναι μια ακόμα πιο εφιαλτική χρονιά.

Ο Jon Henley στο άρθρο αναλύει τα σενάρια για το νέο έτος περιγράφοντας το πώς θα διαμορφωθεί η Ευρώπη αν χάσει η Άνγκελα Μέρκελ τις εκλογές, κερδίσουν οι Λεπέν, Γκρίλο και ο ακροδεξιός υποψήφιος της Ολλανδίας και ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανοίξει τα σύνορα για τους πρόσφυγες και μετανάστες.

«Άλλη μία θανατηφόρα επίθεση γίνεται στις αρχές του χρόνου και προκαλεί ανησυχία στην ήπειρο που έχασε 130 ανθρώπους από τρομοκρατικές επιθέσεις το 2016. Δίνει πλεονέκτημα στον Γκέερτ Βίλντερς, τον ακροδεξιό Ολλανδό υποψήφιο στις εκλογές του Μαρτίου, ο οποίος κατακτά σαρωτικά τη νίκη. Μόλις ένα μήνα αργότερα- λίγο πριν από τον πρώτο γύρο των πιθανά κομβικών προεδρικών εκλογών της Γαλλίας στις 23 Απριλίου- ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χάνει τελικά την υπομονή του» αναφέρει ο αρθρογράφος και συνεχίζει:

«Σε αντάλλαγμα με την πάταξη των λαθροδιακινητών, η Τουρκία έχει λάβει την υπόσχεση για 3 δισ. ευρώ από τις Βρυξέλλες, για να αντιμετωπίσει τους σχεδόν 3 εκατ. πρόσφυγες στα εδάφη της, άρση της βίζας για τους πολίτες της και πρόοδο στην ένταξη στην ΕΕ. Αλλά η Ευρώπη είναι τρομαγμένη από την καταπιεστική απάντηση του Ερντογάν στο αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου και οι ευρωβουλευτές κάλεσαν τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες να παγώσουν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Ούτε υπάρχει συμφωνία για το εάν η Τουρκία έχει εκπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη βίζα. Οπότε, ο Ερντογάν αποφασίζει ότι τώρα θα ήταν μία καλή στιγμή να ανοίξει τα σύνορά, επιτρέποντας σε εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένους πρόσφυγες και μετανάστες, που είχαν εγκλωβιστεί στην Τουρκία, να φύγουν για την Ευρώπη αν το θέλουν».

«Οι εικόνες από αυτή τη νέα έξοδο της προσφυγικής μιζέριας προβάλλονται στις τηλεοπτικές οθόνες σε ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς η Γαλλία πάει στις κάλπες και παρότι οι δημοσκοπήσεις έφερναν τον συντηρητικό αντίπαλό της, Φρανσουά Φιγιόν, ξεκάθαρα μπροστά, η Μαρίν Λεπέν του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου παίρνει νικά στον δεύτερο γύρο των εκλογών τον Μάιο. Σε πρόωρες εκλογές, το ιταλικό Κίνημα Πέντε Αστέρων (M5S) ολοκληρώνει την κατάκτηση της εξουσίας από κόμματα κατά του κατεστημένου στα τρία από τα έξι αρχικά μέλη της ΕΕ. Μέχρι το φθινόπωρο η κλιμακούμενη μεταναστευτική κρίση και η συνεχιζόμενη τρομοκρατική απειλή «εκθρονίζουν» έναν ακόμα: άσχημα αποδυναμωμένη από τις αρνητικές συνέπειες της τρομοκρατικής επίθεσης στη χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου, η Άνγκελα Μέρκελ «πέφτει» στις εκλογές της Γερμανίας. Ακολουθώντας το παράδειγμα του Ντόναλντ Τραμπ, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ανυπόμονα αρχίζουν να διαλύουν πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες και κλείνουν τα σύνορα. Στην Ολλανδία και τη Γαλλία, ο Βίλντερς και η Λεπέν προχωρούν σε δημοψηφίσματα για το Nexit και το Frexit.» αναφέρει το δημοσίευμα και προσθέτει:

«Τέλος, με τους οφειλέτες και τους δανειστές της ευρωζώνης να είναι ο ένας στον λαιμό του άλλου και με ολοένα περισσότερο χωρισμένη ΕΕ να κινδυνεύει αν όχι με ολοκληρωτική κατάρρευση, τουλάχιστον με ριζοσπαστική αναδιαμόρφωση. Η Ελλάδα λέει για μία ακόμη φορά “Δεν μπορώ να πληρώσω, δεν θα πληρώσω” και το Βερολίνο με τις Βρυξέλλες απαντούν: “όχι άλλα προγράμματα διάσωσης”».

«Τίποτα όλα αυτά δεν χρειάζεται να συμβεί βέβαια», σημειώνει ο βρετανικό δημοσίευμα. «Οι υπηρεσίες πληροφοριών της Ευρώπης θα μπορούσαν να συνεχίσουν να αποτρέπουν τρομοκρατικά σχέδια και η Τουρκία του Ερντογάν θα μπορούσε να καταλήξει ότι τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά του εξυπηρετούνται καλύτερα αν δεν βυθίσει την Ευρώπη σε μία κρίση. Η Ευρώπη θα μπορούσε απλά, όπως έδειξε η πρόσφατη απρόσμενη νίκη του Αλεξάντερ βαν ντερ Μπέλεν επί του ακροδεξιού Νόρμπερτ Χόφερ στις αυστριακές προεδρικές εκλογές, να έχει φτάσει στην κορύφωση του λαϊκισμού», αναφέρει ο Guardian.

«Έχοντας ταρακουνηθεί από το χάος του Brexit, αλλά και από την αποσταθεροποιητική έλευση του Τραμπ, οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι θα μπορούσαν να δουν πιο προσεκτικά αυτά που υπόσχονται τα ακροδεξιά κόμματα και να προτιμήσουν την ασφάλεια αντί για αυτά. Στην Ολλανδία, ο Βίλντερς έχει ξαναβρεθεί ψηλά στις δημοσκοπήσεις, για να δει όμως τη στήριξη στο πρόσωπό του να βυθίζεται την ημέρα των εκλογών. Ακόμα κι αν το κόμμα του αναδειχθεί το ισχυρότερο στο κοινοβούλιο, πιθανότατα θα δυσκολευτεί πολύ να σχηματίσει πλειοψηφία. Στη Γαλλία επίσης, κανείς μέχρι στιγμής δεν σκέφτεται σοβαρά ότι οι αριθμοί μπορεί να βγουν για την Λεπέν και ο Φιγιόν, ιδιαίτερα αν μετριάσει τις σκληρότερες από τις προτάσεις του, μπορεί να δικαιώσει τις δημοσκοπήσεις και να πετύχει μία εύκολη νίκη. Οι προγραμματισμένες εκλογικές μεταρρυθμίσεις στην Ιταλία θα οδηγήσουν σε ένα αναλογικό σύστημα εκπροσώπησης που σημαίνει ότι θα είναι σχεδόν αδύνατο για ένα κόμμα να σχηματίσει κυβέρνηση και το Κίνημα των 5 Αστέρων πάντα να αρνείται να μετάσχει σε οποιοδήποτε μορφή συνασπισμού».

Το βρετανικό δημοσίευμα καταλήγει: «Η Μέρκελ πείθει τους Γερμανούς ψηφοφόρους ότι είναι η ασφαλέστερη επιλογή τους. Η Ελλάδα, με κάποιο τρόπο θα τα βγάλει πέρα. Και η ΕΕ θα μπορούσε επιτέλους να δράσει με την αντίληψη ότι για να επιβιώσει πρέπει να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις στους φόβους και τις ανάγκες των πολιτών της. Ένας άνεμος αλλαγής ενάντια στη συνηθισμένη πολιτική πνέει στην Ευρώπη. Θα ήταν έκπληξη αν δεν έχει τουλάχιστον μερικά θύματα από το κατεστημένο».